حضرت آيت الله العظمي صانعي(مدظله العالي) در پايان درس خارج فقه:

حضرت آيت الله العظمي صانعي در آستانه فرا رسيدن ماه محرم الحرام 1433 و در پايان درس خارج فقه خويش با بيان اينكه حادثه عاشورا تا ابد زنده خواهد ماند فرمودند: "يكي از اسرار زنده ماندن داستان كربلا اين است كه آن كسي كه عزاداري مي كند با گريه اش و با زبان عملش مي گويد من با ظلم، ظالم و اعمال ظالمانه مخالفم".

ايشان افزودند: "آن كسي كه عزاداري مي كند مي خواهد بگويد كه ظالم و كمك كننده به او و شخصي كه راضي به عمل آنهاست هر سه در اين امر شريكند".

ايشان با بيان اينكه براساس روايات، رضايت دادن به ظلم ظالم سبب شركت انسان در ظلم مي شود فرمودند: "اين ديوانگي است كه انسان به خاطر ديگران به جهنم برود . او رياست كند، او بخورد و ببرد و ظلم كند و ما به صِرفِ رضايت در اين امر همراه او جهنمي شويم".

آيت الله العظمي صانعي افزودند: "به دليل اهميت اين مسأله است كه ائمه عليهم السلام مي فرمايند: توبه ظلم به جامعه، و به مردم، استغفرالله گفتن نيست، بلكه بايد برود و صاحبان حق و مردمي را كه به آنها ظلم كرده، راضي نمايد".

ايشان در بخش ديگري از سخنان خويش با بيان اينكه اسلام دين علم، آگاهي و منطق است به سيره امام حسين عليه السلام در اين خصوص اشاره كردند و فرمودند: "در نهضت عاشورا امام عليه السلام از آغاز حركت تا زمان شهادت به مردم، هم آگاهي داد و هم آزادي؛ هيچ وقت نعوذبالله نخواست مردم را تخدير كند و از آنان سوء استفاده نمايد شب عاشورا هم خطاب به يارانش فرمود: اين ها با من سر جنگ دارند نه با شما، لذا هركه مي خواهد برود، برود. درواقع امام با آزادي عملي كه به اصحابش مي دهد، هزاران درس انسانيت، كرامت و حقوق بشر را به جامعه بشري مي آموزد." آيت الله العظمي صانعي در فراز ديگري از سخنان خويش، گفت گوي با مخالف را منطق ابي عبدالله عليه السلام عنوان كردند و فرمودند: "حركت امام حسين عليه السلام براي جنگ و خون ريزي نبوده، از اول با منطق و استدلال و گفتگو، حركتش را آغاز كرد و روز آخر هم با منطق و استدلال با دشمن سخن گفت كه آيا من حرامي را حلال كرده ام يا حلالي را حرام ساخته ام، پس چرا ريختن خون مرا مباح مي دانيد؟ كه آنان به امام پاسخ دادند: بغضاً لابيك ( به واسطه بغضي كه از پدر شما علي عليه السلام در دل داريم با تو مي جنگيم )."

آيت الله صانعي افزودند: "امروز هم عده اي با ياران و دوستان امام سلام الله عليه دشمني مي كنند، ولي باطنشان بغضاً للامام است البته خود امام هم به بعضي ها فرمودند كه بعد از من به شما ظلم خواهد شد."

ايشان افزودند: "امروز از بين بردن اهداف، بي احترامي به خانواده امام و ياران امام، ظلم به امام است. فوري نگوييد جعفر كذّاب! واقعاً خانواده و ياران امام؛ جعفر كذّاب، شمر ذي الجوشن و مفسد في الارض هستند؟ متوجه باشيد كه يك امضا، يك قلم زدن و يك قدم برداشتن اگر كمك به ظلم به جامعه و مردم باشد، خدا از آن نمي گذرد و توبه آن هم گفتن استغفر الله نيست." ايشان درپايان سخنان خود با توصيه به شاگردان خويش به توسل به امام حسين عليه السلام و بيان اين كه امام حسين عليه السلام هيچ كس را نااميد نمي كند، اين گونه دعا فرمودند: "خدايا، به مقام ابي عبدالله به بزرگواري ابي عبدالله قسم ات مي دهيم در اين ماه محرم، از همه انسان ها، مسلمانان، شيعيان و مخصوصاً گرفتاران بند و زندان و حبس، رفع گرفتاري بفرما. خدايا، نكند كه ما جزء راضيان به ظلم ظالمين باشيم، خدايا، توفيق بده كه نه راضي، نه معين و نه ظالم باشيم. خدايا قلوب ما را به كرامت و بزرگواري ابي عبدالله آشنا بگردان."

6/9/1390