Loading...
error_text
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی :: کتابخانه فارسی
اندازه قلم
۱  ۲  ۳ 
بارگزاری مجدد   
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی :: عده اى از زنها كه ازدواج با آنان حرام است

عده اى از زنها كه ازدواج با آنان حرام است

(مسئله 726) ازدواج با زنهايى كه مثل مادر و خواهر و مادر زن با انسان محرم هستند، حرام است.

(مسئله 727) اگر انسان زنى را براى خود عقد نمايد، اگرچه با او نزديكى نكند، مادر و مادرِ مادر آن زن و مادر پدر او، هرچه بالا روند، به آن مرد مَحرم مى شوند.

(مسئله 728) اگر زنى را عقد كند و با او از جلو نزديكى نمايد، دختر و نوه دخترى و پسرى آن زن، هرچه پايين روند، چه در وقت عقد باشند يا بعداً به دنيا بيايند، به آن مرد مَحرم مى شوند.

(مسئله 729) اگر با زنى كه براى خود عقد كرده، نزديكى هم نكرده باشد، تا وقتى كه آن زن در عقد اوست، نمى تواند با دختر او ازدواج كند.

(مسئله 730) عمه و خاله پدر و عمه و خاله پدرِ پدر يا مادرِ پدر، و عمه و خاله مادر و عمه و خاله مادرِ مادر يا پدرِ مادر، هرچه بالا روند، به انسان مَحرم اند.

(مسئله 731) پدر و جدّ شوهر، هرچه بالا روند، و پسر و نوه پسرى و دخترى او هرچه پايين آيند، چه در موقع عقد باشند يا بعداً به دنيا بيايند، به زن او مَحرم هستند.

(مسئله 732) اگر انسان زنى را براى خود عقد كند، چه دايم باشد، چه موقّت، تا وقتى كه آن زن در عقد اوست، نمى تواند با خواهر آن زن ازدواج نمايد.

(مسئله 733) انسان نمى تواند بدون اجازه زن خود، با خواهرزاده و برادرزاده او ازدواج كند؛ ولى اگر بدون اجازه زنش آنان را عقد نمايد و بعداً زن بگويد كه به آن عقد راضى هستم، اشكال ندارد.

(مسئله 734) اگر زن بفهمد شوهرش با برادرزاده يا خواهرزاده او ازدواج كرده و حرفى نزند، چنانچه بعداً رضايت ندهد، عقد آنان باطل است؛ بلكه اگر از حرف نزدنش معلوم باشد كه باطناً راضى بوده، احتياط واجب آن است كه شوهرش ازبرادرزاده او جدا شود، مگر آنكه اجازه دهد.

(مسئله 735) اگر انسان زنى را براى خود عقد كند و بعد معلوم شود كه در عده بوده، چنانچه هيچ كدام نمى دانسته اند زن در عده است يا نمى دانسته اند كه عقد كردن زن در عده حرام است، آن زن بر او حرام نمى شود، هرچند با او نزديكى كرده باشد، ليكن عقد به هر صورت، باطل است.

(س 736) بعضى از مردان به منظور مَحرم شدن با زنى، ابتدا دختر آن زن را به عقد موقّت خود در مى آورند، و سپس خطبه طلاق را جارى مى كنند. با اين حال، آيا پسر آن مرد مى تواند با ديگر دختران آن زن ازدواج كند؟

ج ـ در عقد موقّت، طلاق لازم نيست و ازدواج پسر آن مرد با ديگر دختران آن زن، مانعى ندارد. 30/11/74

(س 737) دو نفر باجناق اند و هر كدام از زنان، دختر يكى از دو زن پدرزن هستند. باجناق اولى مى خواهد خود را محرم مادر زن دومى كند، مادر زن دومى نمى تواند دختر خود را صيغه باجناق اولى كند چون كه خواهر ناتنى هستند، ولى مادر زن دومى اگر نوه دخترى يا پسرى خود را صيغه داماد اولى كند اشكال ندارد؟ اگر اشكال ندارد باجناق اولى كه داماد دار شد، آيا به مادر زن دومى محرم مى شود؟

ج ـ از اين گونه اعمال بر فرض صحت بايد خوددارى نمود چه رسد كه اين گونه عقد متعه ها كه براى محرم شدن و مصلحت بزرگ سالان است، صحيح نمى باشد. 31/5/81

(س 738) آيا مى توان جهت محرم شدن دوستان (جوان)، دختر خردسال و نابالغ و حتى شيرخوار خود را به عقد موقت يك يا چند ساعته مرد بالغ درآورد؟

ج ـ اين گونه عقدها كه به مصلحت دختر خردسال نمى باشد صحيح نمى باشد، و لازم است از چنين كارهايى كه معمولاً داراى مفاسد زيادى نيز مى باشد، خوددارى گردد. 13/9/83

(س 739) شخصى به منظور مَحرم شدن با دختر كسى، عقد موقّت جارى مى كند. بعد از انقضاى مدت، پسر عقدكننده، خواهان دخترى مى شود كه پدرش او را عقد كرده بوده است. آيا با علم به اينكه تنها صيغه براى محرميّت خوانده شده بود، مى تواند با او ازدواج نمايد؟

ج ـ در صورت صحت آن عقد نمى تواند با او ازدواج نمايد و بر آن پسر و بقيّه فرزندان آن مرد، حرام ابدى است؛ چون همسر پدرشان است و زنِ پدر، براى فرزندان، حرام ابدى است. حرمت ازدواج، اعمّ است از دايم و منقطع، و مدخوله و غيرمدخوله، و همين معنا مقتضاى اطلاق آيه شريف است كه فرموده: «وَلا تَنْكِحُوا ما نَكَحَ آبائُكُمْ».[1] 10/4/74

(س 740) شخصى دو زن دارد. آيا برادر يكى از زنان مى تواند با دخترِ زن ديگر ازدواج كند؟

ج ـ برادر زن انسان مى تواند دختر هووى خواهر خود را بگيرد؛ چون آنچه مَحرم است، دختر خواهر است نه دختر هووى او. 12/7/71

(س 741) اين جانب از همسر قبلى ام يك فرزند پسر دارم كه اكنون نُه سال دارد، و همسرم از شوهر قبلى يك دختر نُه ساله دارد. آيا براى مَحرم شدن اين جانب به دختر او، مى توانم دختر او را براى پسرم در شرايط سنّى فعلى عقد نمايم؟

ج ـ بعد از آميزش با همسر، دختر همسرتان با شما مَحرم است و نيازى به عقد ندارد.

(س 742) بنده از شوهر اولم طلاق گرفته، با شخص ديگرى ازدواج نمودم. با گذشت حدود دو ماه از عقد، معلوم شد كه عقد در عده واقع شده. چون جاهل به اين موضوع بوده ايم و شوهرم نيز با من نزديكى نكرده، آيا عقد صحيح است يا بايد مرا طلاق دهد و دوباره عقد نمايد؟

ج ـ در فرض سؤال، خواندن عقد جديد بعد از انقضاى عده طلاق، كافى است و زن و شوهر شرعى مى شويد، و عقد دوم، چون در عده و با جهل هم بوده، وجودش بى اثر است. 26/8/75

(س 743) شخصى پسر بچه اى را از طريق سازمان بهزيستى به فرزندى قبول كرده است و در آغاز، كارى كه باعث مَحرم شدن آن بچه با مادرخوانده شود، انجام نداده است و اكنون بچه، شش يا هفت ساله است. آيا راهى براى مَحرم شدن آنها وجود دارد؟

ج ـ اگر دخترى نداشته باشند، براى محرميّت اين گونه پسرخوانده ها كه سنّ آنها از ايّام رضاع و دو سالگى گذشته و شرايط رضاع از بين رفته، راهى براى محرميّت به نظر نمى رسد؛ ليكن چون اين گونه اعمال كه جزء اعمال برّ و احسان و نيكى به ديگران، مخصوصاً كودكان بى پناه يتيم و سرگردان مى باشد، مستحب و مطلوب و موجب اجر اخروى و سعادت در دو دنيا است، و از نظر حرمت نگاه كردن و نامحرم بودن بعد از تميز و بلوغ به حكم ضرورت و مشكل نداشتن فرزند و مشكل گفتن به كودك كه تو پدر و مادر ندارى و فرزند ما نيستى، مرتفع مى گردد و جايز مى باشد، و حَرَج و مشقّت رافع حرمت است و اسلام دين سهولت و آسانى مى باشد. 8/10/80

(س 744) آيا كسى مى تواند با قابله اش يا دختر او ازدواج كند؟

ج ـ ازدواج مرد با قابله خودش يا دختر او، كراهت دارد.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. سوره نساء (4)، آيه 22.

عنوان بعدیعنوان قبلی




کلیه حقوق این اثر متعلق به پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی می باشد.
منبع: http://saanei.org