(مسئله 267) زنهايى كه عادت وقتيه و عدديه دارند، سه دسته اند:

الف. زنى كه دو ماه پشت سر هم، در وقت معيّن، خون حيض ببيند و در وقت معيّن هم پاك شود. مثلاً دو ماه پشت سر هم از روز اول ماه، خون ببيند و روز هفتم پاك شود كه عادت حيض اين زن، از اول ماه تا هفتم است؛

ب. زنى كه از خون پاك نمى شود، ولى دو ماه پشت سر هم، چند روز معيّن، مثلاً از اول ماه تا هشتم، خونى كه مى بيند نشانه هاى حيض را دارد، يعنى غليظ و سياه و گرم است و با فشار و سوزش بيرون مى آيد و بقيّه خونهاى او نشانه هاى استحاضه را دارد كه عادت او از اول ماه تا هشتم مى شود؛

ج. زنى كه دو ماه پشت سرِ هم، در وقت معيّن، خون حيض ببيند و بعد از آنكه سه روز يا بيشتر خون ديد، يك روز يا بيشتر پاك شود و دوباره خون ببيند، و تمام روزهايى كه خون ديده، با روزهايى كه در وسط پاك بوده، از ده روز بيشتر نشود و در هر دو ماه، همه روزهايى كه خون ديده و در وسط پاك بوده، روى هم يك اندازه باشد، كه عادت او به اندازه تمام روزهايى است كه خون ديده و در وسط پاك بوده است؛ و لازم نيست روزهايى كه در وسط پاك بوده، در هر دو ماه به يك اندازه باشد. مثلاً اگر در ماه اول از روز اول ماه تا سوم خون ببيند و سه روز پاك شود و دوباره، سه روز خون ببيند و در ماه دوم، بعد از آنكه سه روز خون ديد، سه روز يا كمتر يا بيشتر، پاك شود و دوباره خون ببيند و روى هم از نُه روز بيشتر نشود، همه حيض است و عادت اين زن، نُه روز مى شود.

(مسئله 268) زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت يا دو سه روز جلوتر يا دو سه روز عقب تر خون ببيند، به گونه اى كه بگويند حيض را جلو يا عقب انداخته، اگرچه آن خون، نشانه هاى حيض را نداشته باشد، بايد به احكامى كه براى زن حائض بيان شد، عمل كند؛ و چنانچه بعد بفهمد كه حيض نبوده، مثل اينكه پيش از سه روز پاك شود، بايد عبادتهايى را كه به جا نياورده، قضا نمايد.

(مسئله 269) زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر چند روز پيش از عادت و همه روزهاى عادت و چند روز بعد از عادت را خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است، و اگر از ده روز بيشتر شود، فقط خونى را كه در روزهاى عادت خود ديده، حيض است و خونى كه پيش از آن و بعد از آن ديده، استحاضه است و بايد عبادتهايى را كه در روزهاى پيش از عادت و بعد از عادت به جا نياورده، قضا نمايد؛ و اگر همه روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است و اگر از ده روز بيشتر شود، فقط روزهاى عادت او حيض است و خونى كه جلوتر از آن ديده استحاضه است و چنانچه در آن روزها عبادت بجا نياورده، بايد قضا نمايد؛ و اگر همه روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است، و اگر بيشتر شود، فقط روزهاى عادتْ حيض و باقى استحاضه است.

(مسئله 270) زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادتْ خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است، و اگر از ده روز بيشتر شود، روزهايى كه در عادت خون ديده با چند روز پيش از آنكه روى هم به مقدار عادت او شود، حيض، و روزهاى اول را استحاضه قرار مى دهد؛ و اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است و اگر بيشتر شود، بايد روزهايى كه در عادت خون ديده با چند روز بعد از آنكه روى هم به مقدار عادت او شود، حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد.

(مسئله 271) زنى كه عادت دارد، اگر بعد از آنكه سه روز يا بيشتر خون ديد، پاك شود و دوباره خون ببيند و فاصله بين دو خون كمتر از ده روز باشد و همه روزهايى كه خون ديده با روزهايى كه در وسط پاك بوده از ده روز بيشتر باشد؛ مثل آنكه پنج روز خون ببيند و پنج روز پاك شود و دوباره پنج روز خون ببيند، چند صورت دارد:

الف. آنكه تمام خونى كه دفعه اول ديده، يا مقدارى از آن، در روزهاى عادت باشد و خون دوم كه بعد از پاك شدن مى بيند، در روزهاى عادت نباشد، كه بايد همه خون اول را حيض و خون دوم را استحاضه قرار دهد؛

ب. آنكه خون اول در روزهاى عادت نباشد و تمام خون دوم يا مقدارى از آن در روزهاى عادت باشد، كه بايد همه خون دوم را حيض و خون اول را استحاضه قرار دهد؛

ج. آنكه مقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد، و خون اولى كه در روزهاى عادت بوده، از سه روز كمتر نباشد و با پاكى وسط و مقدارى از خون دوم كه آن هم در روزهاى عادت بوده از ده روز بيشتر نباشد كه در اين صورت، همه آنها حيض است و مقدارى از خون اول كه پيش از روزهاى عادت بوده و مقدارى از خون دوم كه بعد از روزهاى عادت بوده، استحاضه است. مثلاً اگر عادتش از سوم ماه تا دهم بوده، در صورتى كه يك ماه از اول تا ششم خون ببيند و دو روز پاك شود و بعد تا پانزدهم خون ببيند، از سوم تا دهم حيض است و از اول تا سوم و همچنين از دهم تا پانزدهم، استحاضه است؛

د. آنكه مقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد، ولى خون اولى كه در روزهاى عادت بوده، از سه روزْ كمتر باشد، كه بايد در تمام دو خون و پاكى وسط، كارهايى را كه بر حائض حرام است و قبلاً بيان شد، ترك كند و كارهاى استحاضه را به جا آورد، يعنى به دستورى كه براى زن مستحاضه بيان شد، عبادتهاى خود را انجام دهد.

(مسئله 272) زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت خون نبيند و در غير آن وقت به شماره روزهاى حيضش خون ببيند، بايد همان را حيض قرار دهد، چه پيش از وقت عادت ديده باشد، چه بعد از آن.

(مسئله 273) زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت خود خون ببيند، ولى شماره روزهاى آن كمتر يا بيشتر از روزهاى عادت او باشد، و بعد از پاك شدن كه پاكى كمتر از ده روز باشد دوباره به شماره روزهاى عادتى كه داشته خون ببيند، بايد آن خونى كه در وقت عادت ديده حيض و آنكه در خارج از وقت عادت بوده را استحاضه قرار دهد.

(مسئله 274) زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند، خونى كه در روزهاى عادت ديده، اگرچه نشانه هاى حيض را نداشته باشد، حيض است، و خونى كه بعد از روزهاى عادت ديده، اگرچه نشانه هاى حيض را داشته باشد، استحاضه است. مثلاً زنى كه عادت حيض او از اول ماه تا هفتم است، اگر از اول تا دوازدهم خون ببيند، هفت روز اول آن حيض و پنج روز بعد استحاضه است.