(مسئله 134) براى شش چيز وضو گرفتن لازم است:

1. براى همه نمازها غير از نماز ميّت؛

2. براى سجده و تشهّد فراموش شده، اگر بين آنها و نماز، حَدَثى از او سرزده باشد، مثلاً بول كرده باشد؛

3. براى طواف واجب خانه كعبه؛

4. اگر نذر يا عهد كرده يا قسم خورده باشد كه وضو بگيرد؛

5. اگر نذر كرده باشد كه جايى از بدن خود را به خطّ قرآن برساند؛

6. براى كسى كه لازم است و يا مجبور باشد كه دست يا جاى ديگر بدن خود را به خطّ قرآن برساند.

(مسئله 135) مس نمودن خطّ قرآن، يعنى رساندن جايى از بدن به خطّ قرآن، براى كسى كه وضو ندارد، حرام است؛ ولى اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگر ترجمه كنند، براى مسّ آن وضو لازم نيست.

(مسئله 136) كسى كه وضو ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانى نوشته شده باشد، مس نمايد؛ مگر آنكه نقشش برروى پول رايج باشد كه مس آن بدون وضو مانعى ندارد، گرچه احتياط مستحب آن است كه بدون وضو مس نكند؛ همچنين است بنا بر احتياط مستحب، مسّ اسم مبارك پيامبر اكرم و امامان و حضرت زهرا(عليهم السلام).