(مسئله 36) «نجاسات» يازده چيز است:

1 و 2. بول و غائط؛ 3. منى؛ 4. مُردار؛ 5. خون؛ 6 و 7. سگ و خوك؛ 8. كافر معاندِ دينى؛ 9. شراب؛ 10. فقّاع؛ 11. عرق شتر نجاستخوار.

1 و 2 . بول و غائط

(مسئله 37) بول و غائط انسان و هر حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده دارد كه اگر رگ آن را ببُرند، خون از آن جَستن مى كند، نجس است؛ ولى فضله حيوانات كوچك مثل پشه و مگس كه گوشت ندارند و يا اگر دارند مورد توجه نيست، پاك است و اما حيواناتى كه خون جهنده ندارند ولى گوشت دارند مانند ماهى حرام گوشت بولشان نجس ولى فضله آنها پاك است .

(س 38) آبهايى كه از خانمها در موقع ملاعبه و بازى كردن و هيجان و يا به طور عادى و معمولى خارج مى شود، از لحاظ نجاست و طهارت چه حكمى دارد؟

ج ـ محكوم به طهارت است. 2/1/76

(س 39) آيا لازم است كه خانمها (با توجه به اينكه معمولاً هنگام ادرار، مايع لزجى از رَحِم ايشان خارج مى شود)، براى تطهير محلِ بول، بر آن دست بكشند؟ اگر تطهير با آب لوله متّصل به كُر صورت گيرد، چگونه است؟

ج ـ هرگاه يقين به خروج مايعى لزج پيدا كنند، براى تطهير محل بايد دست بكشند، و يا به وسيله فشار آب يا چيز ديگر يقين پيدا كنند كه لزوجت از بين رفته است. ناگفته نماند كه زنها استبرا ندارند. 1/4/76

(س 40) ترشّحى كه در بعضى از توالتها به لباس انسان سرايت مى كند، چه حكمى دارد؟

ج ـ پاك است، مگر آنكه كاملاً يقين پيدا كند كه عين نجس سرايت كرده است. 4/7/74

3 . مــنى

(مسئله 41) منى انسان و هر حيوانى كه خون جهنده دارد، نجس است.

4 . مُـردار

(مسئله 42) مُردار[1] حيوانى كه خون جهنده دارد، نجس است، ولى ماهى چون خون جهنده ندارد، اگرچه در آب بميرد، پاك است.

(مسئله 43) چيزهايى از مردار مثل پشم و مو و كُرك و استخوان و دندان، كه روح ندارد، اگر از غير حيوانى باشد كه مثل سگ نجس است، پاك مى باشد.

(مسئله 44) داروهاى روان و عطر و روغن و واكس و صابون، كه از كشورهاى غيراسلامى مى آورند، اگر انسان به نجاست آنهايقين نداشته باشد، پاك است.

5 . خـون

(مسئله 45) خون انسان و هر حيوانى كه خون جهنده دارد، يعنى حيوانى كه اگر رگ آن را ببُرند، خون از آن جَستن مى كند، نجس است. پس خون حيواناتى كه مانند ماهى و پشه خون جهنده ندارد، پاك است.

(مسئله 46) خونى كه در تخم مرغ است، نجس نيست؛ ولى به احتياط واجب بايد از خوردن آن اجتناب نمود، و اگر خون را با زرده تخم مرغ يا به نحو ديگر به هم بزنند كه از بين برود، خوردن زرده هم مانعى ندارد.

(مسئله 47) خونى كه از لاى دندانها مى آيد، اگر به واسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، پاك است، و فرو بردن آب دهان در اين صورت، اشكال ندارد.

(مسئله 48) زردابه اى كه در حال بهبود زخم در اطراف آن پيدا مى شود، اگر معلوم نباشد كه با خون آميخته شده، پاك است.

6 و 7 . سـگ و خـوك

(مسئله 49) سگ و خوكى كه در خشكى زندگى مى كنند، حتّى مو و استخوان و پنجه و ناخن و رطوبتهاى آنها، نجس است؛ ولى سگ و خوك دريايى پاك است.

8 . كافر معاندِ دينى

(مسئله 50) «كافر» يعنى كسى كه منكر خداست، يا براى خدا شريك قرار مى دهد، يا پيامبرى حضرت خاتم الانبيا محمّد بن عبدالله(صلى الله عليه وآله)را قبول ندارد، يا در يكى از آنها شك دارد؛ و كفّار معاند، مطلقاً نجس اند؛ امّا غيرمعاندان از آنها، ـ كه عامّه كفّار مى باشند ـ اظهر، عدم نجاست آنان است؛ بلكه عامّه كفّار، حتّى حربى آنان كه به خاطر اسلام و اعتقاد مسلمانان با آنان نمى جنگند، بلكه براى جهات ديگرى مى جنگند، معاند[2] دينى نمى باشند و محكوم به نجاست نيستند.

(مسئله 51) تمام بدن كافرِ معاند دينى، حتّى مو و ناخن و رطوبتهاى او نجس است.

(مسئله 52) پدر و مادر بچه نابالغ، اگر چه كافرِ معاند دينى باشند، سبب نجاست فرزند نابالغ غير مميز و يا غافل نمى باشند، و تبعيت در اينجا دليل ندارد؛ همچنان كه در مميزى كه خود انتخاب كفر نمايد نيز تبعيت محل ندارد.

(مسئله 53) كسى كه معلوم نيست مسلمان است يا غيرمسلمان، پاك مى باشد؛ ولى احكام ديگر مسلمانان را ندارد، مثلاً نماز بر جنازه او واجب نيست.

(مسئله 54) اگر مسلمانى به يكى از دوازده امام دشنام دهد، يا با آنان دشمنى داشته باشد، نجس است.

(س 55) نظر حضرت عالى درباره طهارت يا عدم طهارت اهل كتاب چيست؟ همچنين بفرماييد معاشرت و دوستى و هم سفره شدن مسلمين با ايشان جايز است يا خير؟

ج ـ تنها معانـد از آنـها، مانند ديگر معاندان از كفّار محكوم به نجاست اند، ليكـن معاشـرت با غيـرمعاند از آنها مـانعى ندارد، امّا بايد مـواظب بود كه غذاى نجس و يا گوشت و مشتقّات آن كه در دست آنهاست و از بازار مسلمين تهيّه نشده، خورده نشود. 15/7/78

9 . شراب

(مسئله 56) شراب و هر نوشيدنى ديگر كه انسان را مست مى كند، نجس است، و اگر مثل بنگ و حشيش، نوشيدنى نباشد، اگرچه چيزى در آن بريزند كه روان شود، پاك است.

(مسئله 57) انواع الكلهايى كه در كارهاى صنعتى و درمانى مورد استفاده قرار مى گيرند، با شكّ در اينكه از نوشيدنيهاى مست كننده اند و يا در آنها به كار رفته يا نه، محكوم به طهارت اند و تحقيق لازم نيست.

(مسئله 58) اگر انگور و آب انگور به خودى خود جوش بيايد، يا به واسطه پختن جوش بيايد، خوردنش حرام است، امّا نجس نيست، مگر آنكه معلوم شود كه مست كننده است.

(مسئله 59) خرما و مويز و كشمش و آب آنها اگر جوش بيايند، پاك و خوردن آنها حلال است.

10 . فقّاع

(مسئله 60) فقّاع كه از جو گرفته مى شود و به آن «آب جو» مى گويند، نجس است؛ ولى آبى كه به نظر متخصّصين از جو مى گيرند و به آن «ماءالشعير» مى گويند، پاك است.

(س 61) استعمال ادكلنهايى كه از خارج مى آورند و نمى دانيم كه از چه موادى ساخته شده و چه كسى آنها را ساخته است، چه حكمى دارد؟

ج ـ چون معلوم نيست كه از چيز نجس ساخته شده و يا با نجس برخورد كرده باشد، محكوم به طهارت است و تحقيق لازم نيست. 8/3/76

11 . عرق شتر نجاستخوار

(مسئله 62) عرق شتر نجاستخوار نجس است؛ ولى عرق حيوانات نجاستخوار ديگر نجس نيست .

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. حيوانى كه خودش مرده باشد.

[2]. معاند، يعنى كسى كه مى داند اسلام بر حقّ است و در عين حال، انكار مى كند و يا شكّ در حقّانيت دارد; ولى از روى دشمنى، عمداً تحقيق نمى كند و اسلام را انكار مى كند. خلاصه، معاند كسى است كه كفرش «عن جحود» باشد.