پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی :: کسب رضایت در توبه غیبت مالی و عِرضى
کسب رضایت در توبه غیبت مالی و عِرضى
در بعضى كتب دينى آمده است: «چنانچه كسى پشت سر ديگرى غيبت كرد، اگر مفسده ندارد، بايد از او رضايت بگيرد». آيا اين در مورد غيبت است يا مطلق حقّ الناس (اعم از مالى و عِرضى) را هم در بر مى گيرد؟ و اگر مفسده دارد آيا لازم است رضايت بگيرد؟
در مسائل عِرضى، گفتن و تذكر دادن لازم نيست، بلكه حرام و گناه است و توبه آن فيمابين خود و خداوند است; و در مسائل مالى اگر جلب رضايت او مستلزم مفسده و مشكل و مشقّت باشد، بايد مالش را به نحوى كه ممكن است ـ ولو به عنوان هديه و تحفه باشد ـ به او برگرداند، و لازم نيست كه بداند مال اوست كه برگردانده مى شود و توبه اش منوط به ردّ مال است.