پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی :: تناقض حکم ارتداد با آيه «لا اكراه فى الدين»
تناقض حکم ارتداد با آيه «لا اكراه فى الدين»
فرد مسلمانى بر اثر تبليغات و يا مطالعه و تحقيق و يا ديدن بعضى بدى ها از بعضى مسلمانان مخصوصاً از الگوهاى آنها و عدم ظرفيت تحمل از عقيده اش به اسلام برگردد و عقيده ديگرى انتخاب كند آيا احكام مرتد بر او بار مى شو و اگر اين حكم به صورت مطلق باشد چگونه با «لا اكراه فى الدين» كه گوياى آزادى در عقيده مى باشد سازگار است و وظيفه ديگران در قبال اين فرد چيست؟
به نظر اينجانب احكام مرتد در مورد افراد قاصرى كه مرتكب جرمى همانند هتك قرآن و پيامبر اكرم اسلام (صلى الله عليه و آله) و ساير مقدسات و مانند آنها نشده اند بار نمى شود چون جزاء و كيفر و عقوبت اعم از دنيوى و اخروى بر امرى كه انسان بر آن حجت نداشته عقلاً از باب حكم قطعى عقاب بلا بيان و شرعاً كه قرآن عذاب بدون حجت و رسول را نفى فرموده و بداهتاًَ، قبيح و غير جايز است. آرى اگر از روى تقصير و عناد، اسلام را انكار كند مانند تكذيب نبى مكرم اسلام (صلى الله عليه و آله) و توهين به مقدسات آنان كه موجب نسبت غلط دادن به ميليونها مسلمان گردد، البته چنين شخصى مستحق مجازات است و مجازاتش هم سنگين خواهد بود وچگونه مجازات نشود با اينكه به خدا و پيامبر(صلى الله عليه و آله) و مسلمانان توهين نموده و مقدسات مذهب و ملتى را هتك نموده است . و ناگفته نماند كه اثبات ارتداد و احكام جزائى آن مربوط به محكمه مى باشد و نه افراد. بنابراين تشخيص حكم وموضوع هم با محكمه است كه خود حسب قوانين ومقررات بايد عمل نمايد.