ویژه پنجاهمین سالگرد رحلت حضرت آیت الله العظمی سید حسین بروجردی(ره)

آیت الله العظمی بروجردی (ره) در ماه صفر1292 هجری قمری در شهر بروجرد دیده به جهان گشود. در سن 7 سالگی برای تحصیل به مكتب رفت، علوم مقدمات را نزد پدر و اساتید آن روز بروجرد آموخت، در سن هجده سالگی به اصفهان رهسپار شد و مدت چهار سال در مدرسه صدر اصفهان معلومات خود را تكمیل نمود.

سید محمدبروجردی جد پنجم آیت الله بروجردی، دختر زاده علامه مجلسی اول و سید مهدی بحرالعلوم عموی جد دوم آن مرحوم، و سید جواد طباطبایی جد سوم وی، و حاج میرزا محمود بروجردی عموی جد نخست، هر كدام از آنان مراجع تقلید و پیشوایان مردم و فقهاء و دانشمندان بلند پایه عصر خود بوده اند ، ایشان علاوه بر شخصیت علمی و دینی خودشان ، از طرف نیاكان مادری وارث مرجعیت و ریاست دینی بوده اند.

آیت الله بروجردی(ره) در ماه صفر 1292 هجری قمری در شهر بروجرد دیده به جهان گشود. در سن 7 سالگی برای تحصیل به مكتب رفت ، علوم مقدمات را نزد پدر و اساتید آن روز بروجرد آموخت ، در سن هجده سالگی به اصفهان رهسپار شد و مدت چهار سال در مدرسه صدر اصفهان معلومات خود را تكمیل نمود . در سال 1314 پس از بازگشت از اصفهان ازدواج كرد و مجدداً به این شهر عزیمت كرد و پنج سال دیگر هم به تحصیل و تدریس علوم و فنون مختلفه اهتمام ورزید در این دو سفر 9 ساله علوم فقه و اصول و فلسفه و ریاضی را از محاضر فقهاء و حكمای نامی آن عصر همچون مرحوم میرزا ابوالمعالی كلباسی، سید محمد تقی مدرس، سید محمد باقر درچه ای، ملامحمد كاشانی، جهانگیرخان قشقایی حكیم مشهور، فرا گرفت و به تدریس فقه، اصول و دیگر علوم پرداخت در سال 1329 ( ه- . ق ) از بروجرد به نجف اشرف رهسپار و به حوزه درس مرحوم آیت الله آخوند ملا محمد كاظم خراسانی در آمد. نه سال از محضر آن فقیه بهره گرفت و در محضر آیت الله شریعت اصفهانی به تحصیل علوم فقه و رجال پرداخت.

آیت الله بروجردی در اواخر سال 1328 " ه-.ق " پس از دریافت اجازه اجتهاد به وطن مراجعت كرد. 6 ماه پس از ورودش به بروجرد، پدرش بدرود حیات گفت و ناگزیر در وطن ماندنی شد.

از تألیفات ایشان ، تعدادی منتشر شده است. در همان سالهای اول كه از نجف اشرف برگشته بودند كتاب "عروه` الوثقی" مرحوم آیت الله محمد كاظم یزدی را حاشیه كرد كه این اولین عروه `الوثقی بود كه چاپ و منتشر شده بود. بسیاری از مردم به ایشان رجوع كردند.

در سال 1344 ( ه- .ق ) در سن 52 سالگی به زیارت بیت الله الحرام مشرف گردید و در راه برگشت 8 ماه در نجف اشرف توقف كرد و در سال 1345 ه- . ق از راه بصره به ایران بازگشت. در سال 1362 هجری قمری به واسطه بیماری به تهران مسافرت نمود و 2 ماه بستری گردید و عموم طبقات، شاه و نخست وزیر، وزراء، علماء و نمایندگان مجلس و ... از ایشان ملاقات می كنند . پس از بهبودی، آیت الله خمینی و تعدادی از علماء دیگر از ایشان دعوت می كنند كه به قم بیاید و ایشان پس از استخاره به قرآن كریم عزم خود را برای رفتن به قم و تصدی حوزه علمیه آن جزم نمود و در دی ماه 1323 ه- . ش رهسپار قم گردید . ایشان پس از ورود به قم صبح ها در مدرسه عشقعلی، فقه و در مدرسه فیضیه، اصول تدریس می كردند ، تدریس فقه را تا پایان عمر رها نكردند.

از جمله خدمات آیت الله بروجردی در قم ایجاد مساجد بخصوص مسجد اعظم، مدارس و كتابخانه ها و ... بود، آیت الله بروجردی فقید، 4 فرزند، 2 پسر و 2 دختر داشتند. ایشان پس از هفتاد سال تلاش علمی و فعالیتهای اجتماعی و سیاسی در صبح روز پنجشنبه12شوال 1380 ه- .ق. برابر با 10/1/1340 ش. در حالی كه 88 بهار زندگی را پشت سرگذاشته بود، چشم از جهان فرو بست و برای همیشه راه و یادش جاودانه گردید چرا كه او حقیقت بود و حقیقت همیشه زنده است و فناناپذیر.