|
احکام دیه در فقه شافعی
* جلال جلالی زاده از آن جایی که دین اسلام متضمن پاسخ گویی به همه نیازهای بشری و تأمین کننده قوانین و دستورات لازم جهت رفع مشکلات مختلف می باشد، در باب حفظ جان انسان ها و عدم تعرض به دیگران قوانینی را وضع نموده است. در زمان پیامبر(ص) و خلفای راشدین، به سبب حضور شارع و اجماع صحابه اختلاف کمتری درباره مسائل وجود داشت، اما بعدها به سبب نبودن حکومت اسلامی و پراکندگی فقها، اختلافات فقهی بیشتر شد. یکی از آن موضوعات، بحث دیه است که متأسفانه یکی از موضوعات بحث برانگیز و مورد اشکال و اعتراض است که فقها بدون توجه به اصل کرامت انسانی و اجرای عدالت و مساوالت و نصوص قاطع دینی و صحیح دچار تناقضات فراوانی در این باره شدند که لازم است فقهای امروزی با توجه به شرایط عصر حاضر، منصفانه و شجاعانه تلاش نمایند، این معضل را حل کنند. در این مقاله تلاش شده است نظرات و دیدگاه های امام شافعی و مذهب شافعیه مورد بررسی قرار گیرد و تفاوت های برخی از مسائل با دیگر مذاهب توضیح داده شود. دیه قبل از اسلام در بین عرب ها معمول بوده است و اسلام آن را تأیید کرده است و دیه در ارتباط با قتل خطا و شبه عمد بیشتر متصور است و جمهور فقها در پرداخت دیه مسلمان، ذمی یا مستأمن متفقند مذهب شافعی در خیلی از موارد با دیگر مذاهب متفق و در برخی موارد، اختلاف دارد.
|