«نکاتی در باره غربت دین و درگیر مسلمین»

یک مطلبی از تاریخ اسلام بگویم، ولو در ضمن صحبت هایم اشاره کردم.

این را از شیخ جعفر در «فوائد المشاهد» نقل کرده اند که «بُدِءَ الاسلام غریباً و سیعود کما کان». می گوید پیامبر یا امیرالمؤمنین فرمود اسلام، غریب به وجود آمد و بعد هم غریب می شود. الآن بنده فکر می کنم زمان خودمان که یک روز غربت فوق العاده اسلام است. خواهید گفت چطور غربت فوق العاده اسلام است؟ پاسخ این است: امروز از یک طرف مسلمانان به جان هم افتاده اند. برخی از ممالک که ادّعای اسلام دارند، به جان هم افتاده اند. این می گوید سربازانمان را بیاوریم، افسران بازنشسته را بیاوریم برای کشتن یک عدّه از سربازان جای دیگر و از طرفی، دشمنان انسانیّت به جان انسانیّت افتاده اند. هر دو، غربت بزرگ اسلام را می رساند. اسلام آمده برای نجات بشر: (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم * وَ الْعَصْرِ * إِنَّ الْإِنْسانَ لَفي خُسْرٍ * إِلاَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ). قسم به عصر و فشار - آقای فلسفی در منزل آقای بروجردی، عصر را فشار معنا می کرد- که انسان ها همه زیان می کنند و همه ضرر می کنند، جز کسانی که اهل عمل صالح و ایمان باشند و سفارش به حق و سفارش به صبر کنند.

شما الآن نگویید این چه ربطی به دشمنان اسلام دارد؟ چه ربطی به ممالک غربی دارد؟ چه ربطی به آمریکا دارد که امروز دارد علیه ما نقشه می کشد و نقشه چهاربندی اجرا می کند به خیالش که می تواند کاری بکند، در عین حالی که مطمئناً نمی تواند کاری بکند؛ چون این که چهار بند است، اگر هزار بند هم داشته باشد، با ایمان و عقیده مردم نمی تواند بازی کند. اسلام دین فرهنگ و دین فکر و اندیشه است، نه دین گلوله و بمب و سرنیزه. آن آقا آنجا نشسته مغرور شده چهار بند برای ایرانی ها درست می کند که باید چکار کنند و چکار نکنند. خواب است، مغرورند، گرفتار غرورند که این حرف ها را می زنند و الا اگر گرفتار غرور نباشند، دنیای بشریت دنیای فرهنگ است، دنیای انسانیّت است، نه دنیای سرنیزه. مخصوصاً که امروز بشر آگاه و بیدار شده و امام (سلام الله علیه) یک وقت فرمودند که بشر آگاه شده و بیدار شده است و دیگر نمی شود کلاه سرشان گذاشت. بعضی افراد را می شود کلاه سرشان گذاشت و عوام فریبی کرد، ولی نمی شود توده مردم را فریب داد و عوام فریبی کرد. آنها آگاه و بیدار هستند و در اثر بیداری، این حرف ها حرف های نادرستی است که آن آقا می زند. با عقیده مردم نمی شود. ایمان و عمل صالح، بنده در یک بحث مفصّلی بحث کرده ام که این ایمان و عمل صالح؛ یعنی عقیده و عمل شایسته، نه این که ایمان؛ یعنی شهادتین را بگوید و بعد، اصغرقاتل باشد. شما تاریخ اصغرقاتل را نمی دانید. ما که تازه به قم آمده بودیم، معروف بود. همه جور جنایاتی می کرد، بالاترین فحشا را مرتکب می شد و در جراید می نوشتند. او به محض این که شهادتین را بگوید، به صلاح رفتار کرده، اما اصغرقاتل ها و افراد بدجنس و کسانی که مردم را شکنجه روحی و بدنی می کنند یا کسانی که مردم را اذیّت و آزار می دهند، چون فقط شناسنامه شان اسلامی است، در سعادتند؟ اینها به نظر بنده اشتباه است. ایمان، یعنی داشتن عقیده. کار شایسته را انجام بدهد و به شایستگی آن هم مؤمن باشد. مؤمن باشد به این که این عمل، شایسته است. امروز عمل شایسته، با کمک کردن به این ملت های مظلوم است، با کمک کردن به این مسلمانان است. مسلمان هم که هستند، شناسنامه اسلامی دارند. با کمک به این مسلمانانی است که در بنگلادش هستند و اینها را دارند اذیّت می کنند. صدها هزارشان را آواره کرده اند. خانه هایشان را سوزانده اند. کجایند دولت ها که بیایند بنگرند؟ هر روز برای ریاست، برای حفظ قدرت، برای حفظ مقام به جان هم افتاده‌اند. جا دارد که این گونه افراد برای حفظ قدرت و مقام نیایند، بلکه برای عمل و کار شایسته بیایند. یعنی شایسته است. انسان ها را نجات بدهیم از سوزاندن، کودکان را نجات بدهیم از سوخته شدن، مردم را نجات بدهیم از اذیّت و آزارهای مختلف، این عمل صالح نیست؟ این عمل شایسته نیست؟ عمل شایسته فقط همان است که یک مقدار از مویش نباید بالا باشد؟ آن هم بر فرض زیاد بودن و آرایشش حرام است، اسلام طرفدار انسانیت است. اوّل سوره عصر این است: (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم * وَ الْعَصْرِ * إِنَّ الْإِنْسانَ لَفي خُسْرٍ). به دنبال سعادت انسان است، دنبال خوشبختی بشریت است. به فرموده امام امت، پیامبر آمده بشر بسازد. پیامبر آمده آدم بسازد. او نیامده برای یک عده ای، او نیامده با یک عدّه به شکلی رفتار کنند که دیگران اذیت بشوند و صدمه بخورند.