|
دسته اول
1. روايت سماعة بن مهران: عن سماعة بن مهران قال: قلت لأبى عبدالله(عليه السلام)... فقال: اذا قالت: لا اطيع الله فيك حلّ له أن يأخذ منها ما وجد;[1] امام صادق(عليه السلام) به سماعه فرمود: هنگامى كه زن به مرد گفت: آنچه كه خداوند در رابطه با تو به من دستور داده، انجام نمى دهم، بر مرد جايز است هر آنچه كه از زن يافت نمود، از او بگيرد]و او را طلاق دهد[. 2. روايت محمد بن مسلم: محمد بن مسلم، عن ابى جعفر(عليه السلام) قال: اذا قالت المرأة لزوجها جملة: لا اطيع لك امراً... حل له ما أخذ منها... الخ;[2] همچنين روايات زيادى كه در باب 1 و باب 3 كتاب الخلع و المباراة وسائل الشيعة، جلد 22 با همين جملات وارد گرديده است. كيفيت استدلال اين دسته از روايات با اطلاقشان «حل له ما أخذ منها و له أن يأخذ من مالها ما قدر» دلالت دارند كه حتى مازاد بر مهريه را نيز مرد مى تواند از زن بگيرد. اين اطلاق از آن جهت كه در مقام بيان است، تمام و قابل تمسك است. -------------------------------------------------------------------------------- [1]. وسائل الشيعة، ج22، كتاب الخلع والمباراة، باب 4، ح6، ص289. [2]. وسائل الشيعة، ج22، كتاب الخلع والمباراة، باب 1، ح1، ص279.
|