(مسئله 243) موقعى كه مأموم نيّت مى كند، بايد امام را معيّن نمايد، ولى دانستن اسم او لازم نيست؛ مثلا اگر نيّت كند كه: «اقتدا مى كنم به امام حاضر»، نمازش صحيح است.

(مسئله 244) مأموم بايد غير از حمد و سوره، همه چيز نماز را خودش بخواند؛ ولى اگر ركعت اول يا دوم او، ركعت سوم يا چهارم امام باشد، بايد حمد و سوره را بخواند.

(مسئله 245) اگر مأموم بفهمد كه امام، قسمتى از قرائت را غلط مى خواند، در صورتى كه مأموم عالم به تعمّد امام در غلط خواندن نباشد، و خود مأموم آنچه را كه امام غلط خوانده است و ما بعد آن را بخواند، اقوى صحّت جماعت است.

(مسئله 246) مأموم نبايد تكبيرة الاحرام را پيش از امام بگويد؛ بلكه احتياط واجب آن است كه تا تكبير امام تمام نشده، تكبير نگويد.

(مسئله 247) اگر مأموم پيش از امام، عمداً هم سلام دهد، نمازش صحيح است.