(مسئله 161) لباس نمازگزار پنج شرط دارد:

شرط اول:

(مسئله 162) لباس نمازگزار بايد پاك باشد و اگر كسى عمداً با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.

شرط دوم:

(مسئله 163) لباس نمازگزار كه ساتر است، بايد مباح باشد وكسى كه مى داند پوشيدن لباس غصبى حرام است، اگر عمداً درلباس غصبى نماز بخواند، بايد آن نماز را با لباس غيرغصبى اعاده نمايد.

شرط سوم:

(مسئله 164) لباس نمازگزار نبايد از اجزاى حيوان مرده اى[1] باشد كه خون جهنده دارد، يعنى حيوانى كه اگر رگ آن را ببُرند، خون از آن جَستن مى كند؛ بلكه اگر كسى از حيوان مرده اى كه مانند ماهى، خون جهنده ندارد، لباس تهيّه كند، احتياط واجب آن است كه با آن نماز نخواند.

شرط چهارم:

(مسئله 165) لباس نمازگزار نبايد از حيوان حرام گوشت باشد و اگر مويى از آن هم همراه نمازگزار باشد، نماز او باطل است.

شرط پنجم:

(مسئله 166) پوشيدن لباس طلاباف براى مرد، حرام و نماز خواندن با آن باطل است؛ ولى براى زن، در نماز و غير نماز، اشكال ندارد.

شرط ششم:

(مسئله 167) لباس مرد نمازگزار بايد از ابريشم خالص نباشد و در غير نماز هم پوشيدن آن براى مرد حرام است و چيزهايى مانند بند شلوار و عرقچين نيز نبايد از حرير خالص باشد .

(س 168) استفاده از انگشترهاى ساخته شده از طلاى سفيد كه مخلوطى از طلاى زرد و نقره است، براى مردان چگونه است؟ نماز با آن چه حكمى دارد؟

ج ـ در حرمت استفاده از انگشتر طلا فرقى بين طلاى خالص يا ممزوج نيست و نماز خواندن با آن نيز باطل است. 25/1/71

(س 169) آيا استفاده از انگشتر پلاتين و نقره در حين نماز، اشكال دارد يا خير؟

ج ـ استفاده از آنها در نماز، مانعى ندارد. 27/7/75

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. يعنى خود به خود مرده باشد نه آنكه كه كشته شده است ولو به غير راه شرعى.