(مسئله 129) نبش قبر مسلمان، بلكه نبش قبر هر كسى كه در زمان زنده بودنش اسلام او را محترم بداند، يعنى شكافتن قبر او، اگرچه طفل يا ديوانه باشد، حرام است؛ ولى اگر بدنش از بين رفته و خاك شده باشد، از حيث نبش قبر، مانعى ندارد.

(مسئله 130) نبش قبر امامزاده ها و شهدا و علما و صلحا، اگرچه سالها بر آن گذشته باشد، در صورتى كه زيارتگاه باشد، حرام است؛ بلكه اگر زيارتگاه هم نباشد، بنا بر احتياط واجب نبايد آن را نبش كرد.

(س 131) اگر فردى وصيّت كرد كه او را در مكان خاصّى (مثل كربلاى معلاّ) دفن كنند، ولى الآن انتقال جسد به آن مكان ممكن نباشد، چه بايد كرد؟ آيا مى توان به صورت امانت جسد را داخل بنايى قرار داد، يا بايد او را در قبر دفن كنند و بعد از باز شدن راه، قبر را نبش كرده، جسد را منتقل كنند؟

ج ـ در صورتى كه وصيّت كرده باشد و او را دفن كرده باشند، نبش جايز است؛ ولى اگر اراده انتقال جسد به مشاهد مشرّفه را دارند، بهتر آن است كه او را در تابوتى گذارده، تابوت را دفن كنند؛ زيرا صورت اخير خالى از اشكال يا لااقل داراى كمترين اشكال است. 9/3/76