نکته‌ای که باید به آن توجه شود، این است که قیمت صد شتر با اوصافی که گفته شد و در زمانی مراد است که شتر، آن موقعیت ویژه را داشت که هم وسیله سواری و حمل و نقل و شخم‌زدن بود و هم منبعی برای درآمد و تولید ثروت و هم از گوشت و شیر و کرک و پوست آن استفاده می‌شد و چنان‌که پیش‌تر اشاره شد، شاید بتوان آن را از جهاتی با سواری تاکسی در این زمان مقایسه کرد والا شتر در این زمان چون حداقل برخی از کارآمدی‌هایش را از دست داده است، قیمتش نسبت به آن روزگار کم‌تر شده است؛ چون رغبت به آن کم‌تر از گذشته است و با این حساب می‌توان گفت: قیمتی که امروزه برای صد شتر به عنوان دیه پرداخت می‌شود، قدرت مالی صد شتر در زمان شارع را ندارد و اگر این گونه باشد که قطعاً هست، آیا باز هم می‌توان بر قیمت صد شتر در این زمان به عنوان دیه پافشاری کرد؟

«مرعشی» می‌گوید «صد شتر در زمان شارع عدالت بوده، اما امروزه ممکن است صد شتر عدالت نباشد» (همان).