عموم فقيهان مذاهب اسلامي؛ اعم از شيعه و اهل سنّت بر اين باورند که کافر از مسمان ارث نمي برد ولي در ارث بري مسلمان از کافر چنين اتفاق نظري وجود ندارد. فقهاي شيعه معتقدند که مسلمان از کافر ارث مي برد، چنان که مانع از ارث بري وارثان کافر هم مي شود؛ يعني اگر کافري از دنيا برود و يک وارث مسلمان و چند وارث کافر داشته باشد، تمام ارث وي به وارث مسلمان مي رسد. حضرت آيت الله صانعي با تحقيق و تفحّص در کتاب و سنّت بر اين باور است که: غير مسلمان که از او به کافر نام برده مي شود از موِّرث خود، بنا به اصل اولي و قاعده ي کلي و عمومي اقربيّت که از آية شريفه: (وَأُوْلُواْ الأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ) [73] استفاده مي شود، ارث مي برد.

اطلاق ادلّه ي ارث در کتاب[74] و سنّت[75] اقتضا مي کند که هر وارثي از مورِّث خود ارث ببرد و دين و عقيده در اين امر دخالتي ندارد. تنها موردي که از اين قاعدةکلي قرآني و عقلاني که مسأله عدالت خداوند نسبت به بندگان است، استثنا شده، وارث کافري است که معاند و منکر است و نزد او حق بودن خداوند و آيات نازله ي او و پيامبرانش ثابت است، ليکن با اين حال منکر خداوند و يا آيات نازله ي او يا پيامبران فرستاده شده ي از طرف او مي باشد، نه کافر قاصري که از روي جهالت و ناتواني بر جستجو، از حقيقت دور مانده و سر ستيزي هم با حق و حقيقت ندارد. اين معنايي است که مي توان آن را از کتاب و سنّت و لغت به دست آورد.[76]