قایلین به این قول عبارتند از:
شيخ در خلاف[129]،
قاضي ابن برّاج در مهذّب[130]،
ابن حمزه در وسیله[131]
و حلبي در کافی[132].
هم‌چنين اين قول مختار فقهايي چون:
محقّق در شرائع،[133]
علامه در مختلف[134]
و ارشاد،[135]
شهيد اوّل در لمعه[136] و دروس[137] است که توسط شهيد ثاني در مسالک[138] و فیض کاشانی در مفاتيح الشرائع[139] تقويت شده است.

برخي از فقها نیز، ادعاي شهرت بر اين قول را مطرح کرده‌اند که از جمله‌ی آنها می‌توان به: ‌
علامه در تحرير[140] و قواعد،[141]
فخر المحقّقين در ايضاح،[142]
صاحب نکت‌الإرشاد[143]،
صيمري،[144]
محقّق اردبيلي،[145]
 شهيد ثاني[146]
و صاحب مفاتيح[147]
و صاحب کفايه[148]، اشاره کرد. هر چند شیخ در خلاف[149] ادعای اجماع بر این قول نموده است.

ناگفته نماند که برخي از فقهایی که قایل به این قول شده‌اند، زوجه را مقیّد به نداشتن فرزند از طرف زوج متوفّا نموده‌اند؛ مانند
محقّق در شرائع،[150]
علامه در قواعد[151]
و شهید در مسالک[152] این قول مقیّد را، به مشهور از متأخرین نسبت داده است.

ظاهر این قول آن است که زوجه از عین شجر ارث می‌برد؛ چرا که حرمان در این قول متعلّق به نفس زمین است و زمین بر شجر صدق نمی‌کند.

-----------------------------------
[129]. الخلاف، ج 4، ص116، مسأله 131.
[130]. المهذّب، ج 2، ص 140.
[131]. الوسيلـ]، ص 391.
[132]. الکافي في الفقه، ص 374.
[133]. شرائع الإسلام، ج 4، صص28 و 29.
[134]. مختلف الشيعه، ج 9، ص 56، مسأله 10.
[135]. إرشاد الأذهان، ج 2، ص 125.
[136]. اللمعـ] الدمشقيّه، ص 248.
[137]. الدروس الشرعيّه، ج2، ص 358.
[138]. مسالک الأفهام، ج13، ص 184.
[139]. مفاتيح الشرائع، ج3، ص 329.
[140]. تحرير الأحکام الشريعه، ج 5، ص 41.
[141]. قواعد الأحکام، ج 3، ص 376.
[142]. ايضاح الفوائد، ج 4، ص 240.
[143]. نکت الإرشاد، ج 3، ص 587، ضمن غايـ] المراد.
[144]. غايـ] المرام، ج 4،‌ص183.
[145]. مجمع الفائد والبرهان، ج 11، ص 450.
[146]. مسالک الأفهام، ج 13،‌ص 184.
[147]. مفاتيح الشرائع، ج 3، ص 329.
[148]. کفايـ] الأحکام، ج 2، ص 853.
[149]. الخلاف، ج4، ص 116، مسئله 131.
[150]. شرائع الإسلام، ج 4، صص 28 و 29.
[151]. قواعد الأحکام، ج 3، ص 376.
[152]. مسالک الأفهام، ج 13،ص 190.