علّت ذکر شده در اين حديث، داراي اضطراب است؛ چرا که تعليل ذکر شده برای ممنوعیّت زوجه از زمين خانه ـ به اينکه زوجه با ميّت داراي رابطه‌ی نسبي نمي‌باشد، بلکه داراي رابطه‌ی سببي است و لذا از اصل زمين ارث نمي‌برد و از فرع (طوب) ارث مي‌برد ـ مي‌تواند شامل ارث بردن زوجه از طوب هم باشد و اگر گفته شود: مراد از طوب قيمت طوب است، مي‌گوييم: اين معنا به جهت نياز به تقدير، خلاف ظاهر است.

13. صحيحة زرارة و محمّد بن مسلم، عن أبي عبداللهعلیه السلام، قال: «لا ترث النساء من عقار الدور شيئاً، ولکن يقوّم البناء والطوب، وتعطي ثمنها أو ربعها، قال: وإنما ذلک لئلّا يتزوّجن، فيفسدن علي أهل المواريث، مواريثهم»؛[114]

امام صادقعلیه السلام فرمود: زنان از زمین خانه هیچ ارثی نمی‌برند ولیکن ساختمان و آجرهای آن قیمت گذاری می‌گردد و یک چهارم یا یک هشتم از قیمت آنها به او پرداخت می‌گردد و حکمت این تقسیم آن است که زن بعد از ازدواج با مرد دیگر، نتواند همراه با شوهر جدیدش به این خانه بیاید و باعث مزاحمت سایر ورثه گردد.

----------------------------------------
[114]. وسائل الشيعه، ج 26، ص 208، باب 6، ح 7.