اجماع در اصطلاح، به اتفاق نظر اهل يک علم و فن، درباره يک موضوع گفته مى‌شود. و در اصطلاح علم اصول، بنا بر نظر علماى شيعه، اگر مجتهدين و متخصصين علم فقه بر سر موضوعى اتفاق نظر داشته باشند، بايد آن را پذيرفت و مسلم دانست؛ زيرا گفته‌اند: «اجماع نزد شيعه، عبارت از اتفاق نظرى است که دلالت بر رأى ونظر معصوم(عليه السلام) داشته باشد.»؛ يعنى از اتفاق علما و فقها به دست آيد که رأى اجماع کنندگان در بر گيرنده رأى معصوم(عليه السلام) مى‌باشد. بنابر مذهب شيعه، حجيت اجماع نيز به همين کاشف بودن از قول معصوم(عليه السلام) وابسته است. اجماع به تنهايى و مستقلاً، با قطع نظر از کاشفيت رأى معصوم(عليه السلام)، حجت نيست. ليکن اهل سنت، اجماع علما به تنهايى ( وحتى اجماع امت اسلامى ) را، گرچه معصوم در بين آنان نباشد، حجت ميدانند.[1]

--------------------------------------------------------------------------------

[1]ـ انصارى، شيخ مرتضى، رسائل؛ مشکينى، على، اصطلاحات الاُصول، ‌ص 23.