مرحوم نراقى در كتاب مستند الشيعه به اين روايت ها در اين مسأله استناد جسته است:[1]

1. روايت حسن بن صالح از امام صادق(عليه السلام):

المسلم يحجب الكافر ويرثه، والكافر لا يحجب المؤمن ولا يرثه.[2]

2. روايت مالك بن اعين از امام باقر(عليه السلام):

سألته عن نصرانىّ مات، وله ابن أخ مسلم، وابن اُخت مسلم، وله أولاد وزوجة نصارى، فقال: «أرى أن يعطي ابن أخيه المسلم ثلثي ما تركه، ويعطى ابن اُخته المسلم ثلث ما ترك إن لم يكن له ولد صغار... .[3]

3. مرفوعه ابن رباط قال اميرالمؤمنين(عليه السلام):

لو أنّ رجلا ذميّاً أسلم، و أبوه، حيّ و لأبيه ولد غيره، ثمَّ مات الأب، ورثه المُسلم جميع ماله، ولم يرثه ولده ولا امرأته مع المُسلم شيئاً.[4]

4. روايت فقه الرضوى:

و لو أنّ رجلا مسلماً او ذمياً ترك إبناً مسلماً و ابناً ذمياً لكان الميراث من الرجل المسلم والذمي للابن المسلم;[5]

اگر مرد مسلمان يا اهل ذمه بميرد و فرزند مسلمان و فرزند اهل ذمه از او بر جاى ماند، ميراث مرد مسلمان و مرد اهل زمه از آنِ فرزند مسلمان خواهد بود.

5. روايت هايى كه دلالت دارد هر كس پيش از تقسيم ارث، مسلمان شود سهم مى برد. برخى از اين روايت ها را در بخش گذشته در دسته ششم با ترجمه آورديم.[6]

مرحوم نراقى پس از اشاره به اين روايت ها نوشته است:

ثم بعد تحقق الشهرة العظيمة التى كادت ان تكون اجماعاً لا يضر ضعف المستند، مع ان فى روايات من اسلم على الميراث ما ليس بضعيف;[7]

با توجه به شهرت عظيم كه در مسأله است و نزديك به اجماع مى باشد، ضعف برخى از روايات آسيبى به حكم نمى رساند، علاوه بر آن كه در روايات مربوط به اسلام آوردن پيش از تقسيم ميراث، حديث ضعيفى وجود ندارد.

--------------------------------------------------------------------------------

[1] . مستند الشيعه، ج 19، ص 24 ـ 25.

[2] . اين روايت با ترجمه در صفحه 393 نقل شد.

[3] . اين روايت با ترجمه در صفحه 401 و 402 نقل شد.

[4] . اين روايت با ترجمه در صفحه 397 و 398 نقل شد.

[5] . فقه الرضا، ص 290.

[6] . بنگريد: ص 405 ـ 407.

[7] . مستند الشيعه، ج 19، ص 25.