عقيده ما بر اين است كه سن بلوغ دختران سيزده سالگى است و دليلِ معتبرى بر بلوغ در نُه سالگى كه بتوان به آن اعتماد نمود و از اصول معتبر ـ كه بعداً بيانش مى آيد فتوا داد ـ صرف نظر كرد، وجود ندارد.

چگونه مى توان بر خلاف قاعده سهولت در دين، بارسنگين تكاليف و احكام و اجراى حدود كامل را بردوش دختران نُه ساله قرار داد; در حالى كه ضعيف و ناتوان و فاقد رشد بدنى و قابليت ازدواج هستند; چگونه مى توان گفت كه دين سهل و آسان از آنها عمل به تكاليف و احكام شرعى و اجراى حدود كامل را همچون زنان و مردان ديگر خواسته و آنان چاره اى جز انجام تكاليف و احكام و اجراى حدود كامل نداشته و ندارند؟

آرى، اگر نشانه هاى ديگر بلوغ، مانند حيض، پيش از سيزده سالگى يافت شود، دختر مكلف مى شود و احكام شرعى بر او واجب مى گردد و همانند بقيّه زنان بايد عمل نمايد.

دليل ما بر رأى مختار، يعنى بلوغ دختران در سيزده سالگى، وجوهى از كتاب و سنّت و اصول و قواعد است كه مجموع آنها به هفت وجه مى رسد: