شيخ صدوق در من لايحضره الفقيه[1] و عيون اخبار الرضا، از موسى بن عبدالله نخعى روايت كرده كه گفت به خدمت حضرت امام على النّقى(عليه السلام)عرض كردم كه يابن رسول اللّه مرا زيارتى بليغ تعليم فرما، كه كامل باشد و هرگاه خواستم يكى از شما را زيارت كنم آن را بخوانم. فرمود كه چون به درگاه رسيدى بايست و شهادتين را بگو:

«أَشْهَدُ اَنْ لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللهُ***«گواهى هم كه معبودى جز خداى يكتاى بى همتا نيست، و گواهى دهم كه محمد ـ دورد خدا

عَلَيْهِ وَآلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسوُلُهُ». ***بر او و آلش باد ـ بنده و فرستاده او است.»

و با حال غسل باش و چون داخل حرم شدى و قبر را ديدى بايست و سى مرتبه «اَللهُ اكْبَر» بگو، پس اندكى با آرامش دل و تن راه برو و گامها را نزديك يكديگر بگذار، سپس بايست و سى مرتبه «اَللهُ اكْبَر» بگو. آن گاه نزديك قبر مطهّر برو و چهل مرتبه «اَللهُ اكْبَر» بگو تا صد تكبير تمام شده باشد، و شايد چنان كه مجلسى اول گفته، وجه تكبير اين باشد كه چون اكثر طباع به غُلوّ مايلند، از عبارات امثال اين زيارت به غُلوّ نيفتند يا از بزرگى حق ـ سبحانه و تعالى ـ غافل شوند يا غير اينها. پس بگو:

«اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أَهْلَ بَيْتِ النُّبُوَّةِ، وَ مَوْضِعَ الرِّسالَةِ، وَ مُخْتَلَفَ الْمَلائِكَةِ،***«سلام بر شما اى خاندان نبوت و جايگاه رسالت و مركز رفت و آمد فرشتگان

وَ مَهْبِطَ الْوَحْيِ، وَ مَعْدِنَ الرَّحْمَةِ، وَ خُزّانَ الْعِلْمِ، وَمُنْتَهَى الْحِلْمِ، وَأُصُولَ***و جاى فرو آمدن وحى (الهى) و معدن رحمت (حق) و گنجينه داران دانش و سرحد نهائى بردبارى و اصول

الْكَرَمِ، وَ قادَةَ الاُْمَمِ، وَأَوْلِياءَ النِّعَمِ، وَعَناصِرَ الاَْبْرارِوَدَعآئِمَ الاَْخْيارِ،***و اساس كرم و بزرگوارى و پيشوايان ملتها و در اختيار دارندگان نعمتها و ريشه و اصول نيكان

وَ ساسَةَ الْعِبادِ، وَ أَرْكانَ الْبِلادِ، وَأَبْوابَ الاِْيمانِ، وَاُمَناءَ الرَّحْمانِ،***و استوانه هاى خوبان و زمامداران بندگان و پايه ها و ستونهاى شهرهاو بلاد و درهاى ايمان و امينهاى خداى رحمان

وَ سُلالَةَ النَّبِيّينَ، وَ صَفْوَةَ الْمُرْسَلينَ، وَ عِتْرَةَ خِيَرَةِ رَبِّ الْعالَمينَ، وَرَحْمَةُ***و نژاد پيمبران و زبده (اولاد) رسولان و عترت انتخاب شدگان پروردگار جهانيان، و رحمت خدا

اللهِ وَبَرَكاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلى أَئِمَّةِ الْهُدى، ومَصابيحِ الدُّجى، وَأَعْلامِ التُّقى،***و بركاتش (نيز بر آنها باد) سلام بر پيشوايان هدايت و چراغهاى تاريكى و نشانه هاى پرهيزكارى

وَذَوِي النُّهى، وَ أُولِي الْحِجى، وَكَهْفِ الْوَرى، وَوَرَثَةِ الاَْنْبِياءِ، وَالْمَثَلِ***و صاحبان خرد و دارندگان عقل و فطانت و پناهگاه مردمان و وارثان پيمبران و نمونه اعلاى

الاَْعْلى، وَالدَّعْوَةِ الْحُسْنى، وَحُجَجِ اللهِ عَلى أَهْلِ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ وَالاُْولى،***(الهى) و اهل دعوت نيكو (كه مردم را به خدا مى خوانند) و حجتهاى خدا بر اهل دنيا و آخرت و اين جهان

وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلى مَحالِّ مَعْرِفَةِ اللهِ، وَ مَساكِنِ بَرَكَةِ اللهِ،***و رحمت خدا و بركاتش (نيز بر ايشان باد) سلام بر جايگاههاى شناسايى خدا و مسكنهاى بركت خدا

وَمَعادِنِ حِكْمَةِ اللهِ، وَحَفَظَةِ سِرِّ اللهِ، وَحَمَلَةِ كِتابِ اللهِ، وَأَوْصِياءِ نَبِىِّ اللهِ،***و معدنهاى حكمت خدا و نگهبانان راز خدا و حاملان كتاب خدا و اوصياء پيامبر خدا

وَذُرِّيَّةِ رَسوُلِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ، اَلسَّـلامُ عَـلَى***و فرزندان رسول خدا(صلى الله عليه وآله) و رحمت خدا و بركاتش (نيز بر ايشان باد) سلام بر

الـدُّعاةِ إِلَـى اللّهِ، وَالاَْدِلاّءِ عَلى مَرْضاةِ اللّهِ، وَالْمُسْتَقِرّينَ فِي أَمْرِاللهِ،***خوانندگان بسوى خدا و رهنمايان بسوى موجبات خوشنودى خدا و استقرار يافتگان در فرمان خدا

وَالتّامّينَ فِي مَحَبَّةِ اللهِ، وَالْمُخْلِصينَ فـِي تَوْحيدِ اللهِ، وَالْمُظْهِرينَ لاَِمْرِ اللهِ***و كاملان در دوستى و محبت خدا و مخلصان در يگانه پرستى خدا، و آشكار كنندگان امر

وَ نَهْيِهِ، وَ عِبادِهِ الْمُكْرَمينَ، الَّذينَ لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ،***و نهى خدا و بندگان گرامى خدا آنانكه پيشى نگيرند بر خداوند در گفتار و آنانكه بدستورش عمل كنند،

وَ رَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ الدُّعاةِ، وَالْقادَةِ الْهُداةِ، وَالسّادَةِ***و رحمت خدا و بركاتش (برايشان باد) سلام بر امامان دعوت كننده (بحق) و پيشوايان راهنما و آقايان

الْوُلاةِ، وَالذّادَةِ الْحُماةِ، وَأَهْلِ الذِّكْرِ وَأُولِي الاَْمْرِ، وَبَقِيَّةِ اللهِ وَخِيَرَتِهِ، وَحِزْبِهِ***سرپرست ودفاع كنندگان و حاميان (از دين خدا) واهل ذكر وفرمانداران ونمايندگان خدا و برگزيدگان او و گروه او

وَعَيْبَةِ عِلْمِهِ وَ حُجَّتِهِ وَ صِراطِهِ وَ نُورِهِ وَ بُرْهانِهِ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ، أَشْهَدُ***وگنجينه دانشش وحجت او وراه او ونور او ودليل روشن او،ورحمت خدا وبركاتش(بر ايشان باد) گواهى دهم

أَنْ لا إِلـهَ اِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ كَما شَهِدَاللهُ لِنَفْسِهِ وَشَهِدَتْ لَهُ***كه نيست معبودى جز خداى يگانه كه شريك ندارد چنانجه گواهى داده خدا براى خودش و گواهى دادند براى او

مَلائِكَتُهُ وَ اُولُوا الْعِلْمِ مِنْ خَلْقِهِ لاإِلـهَ إِلاّ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكيمُ وَأَشْهَدُ أَنَّ***فرشتگانش و دانشمندان از خلق او معبودى نيست جز او كه نيرومند وفرزانه است و گواهى دهم كه

مُحَمَّداً عَبْدُهُ الْمُنْتَجَبُ وَرَسوُلُهُ الْمُرْتَضى، أَرْسَلَهُ بِالْهُدى وَدينِ الْحَقِّ***محمد بنده انتخاب شده اواست و رسول پسنديده او است كه فرستاده او را با هدايت و آئين حق

لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ، وَأَشْهَدُ أَنَّكُمُ الاَْئِمَّةُ الرّاشِدُونَ***تاپيروزش كند برهمه آئينها وگرچه خوش نداشته باشند مشركان وگواهى دهم كه شمائيد پيشوايان راهبر

الْمَهْدِيُّونَ الْمَعْصُومُونَ الْمُكَرَّمُونَ الْمُقَرَّبُونَ الْمُتَّقوُنَ الصّادِقُونَ***راه يافته معصوم گرامى مقرب پرهيزكار راستگوى

الْمُصْطَفَوْنَ، الْمُطيعُونَ لِلّهِ، الْقَوّامُونَ بِأَمْرِهِ، الْعامِلُونَ بِإِرادَتِهِ، الْفائِزُونَ***زبده فرمانبرداران خدا و قيام كنندگان به فرمانش و انجام دهندگان خواسته اش و آنانكه به مقام كرامت

بِكَرامَتِهِ، اِصْطَفاكُمْ بِعِلْمِهِ، وَارْتَضاكُمْ لِغَيْبِهِ، وَاخْتارَكُمْ لِسِرِّهِ،***اورسيدند، برگزيد شمارا به علم خود وپسنديدتان براى جريانات غيب(وپس پرده) خود وانتخابتان كرد براى رازخود

وَاجْتَبيكُمْ بِقُدْرَتِهِ، وَ أَعَزَّكُمْ بِهُداهُ وَ خَصَّكُمْ بِبُرْهانِهِ، وَانْتَجَبَكُمْ***واختيارتان كرد به قدرتش و عزيزتان كرد به راهنمائى خود و مخصوصتان داشت به دليل روشنش و برگزيد شما را لِنُورِهِ، وَ أَيَّدَكُمْ بِرُوحِهِ، وَرَضِيَكُمْ خُلَفاءَ فِي أَرْضِهِ، وَ حُجَجاً***براى نور خود و تأييد كرد شما را به روح خود وپسنديد شما رابراى جانشينى در زمينش وتااينكه حجتهائى باشيد

عَلى بَرِيَّتِهِ، وَ أَنْصاراً لِدينِهِ، وَحَفَظَةً لِسِرِّهِ، وَخَزَنَةً لِعِلْمِهِ، وَمُسْتَوْدَعاً***برمخلوقش وياورانى براى دينش و نگهبانى براى رازش و گنجينه دارانى براى دانشش و سپردگان

لِحِكْمَتِهِ، وَ تَراجِمَةً لِوَحْيِهِ، وَ أَرْكاناً لِتَوْحيدِهِ، وَ شُهَداءَ عَلى خَلْقِهِ، وَأَعْلاماً***حكمتش ومفسران وحيش و پايه هاى يگانه شناسيش و گواهانى بر خلقش و نشانه هايى

لِعِبادِهِ، وَ مَناراً فِي بِلادِهِ، وَأَدِلاّءَ عَلى صِراطِهِ، عَصَمَكُمُ اللهُ مِنَ الزَّلَلِ،***براى بندگانش و مشعلهايى در شهرها و بلادش و راهنمايانى بر راهش خداوند نگهداشت شما را از لغزش

وَآمَنَكُمْ مِنَ الْفِتَنِ، وَطَهَّرَكُمْ مِنَ الدَّنَسِ، وَأَذْهَبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ البَيْتِ***وايمن داشت شمارا از فتنه ها وآزمايشهاو پاكتان كرد از چركى ودور كرد ازشما اهل بيت پليدى را

وَطَهَّرَكُمْ تَطْهيراً، فَعَظَّمْتُمْ جَلالَهُ، وَأَكْبَرْتُمْ شَأْنَهُ، وَ مَجَّدْتُمْ كَرَمَهُ،***و بخوبى پاكيزه تان كرد، شما نيز (دربرابر) عظيم شمرديد شوكتش را ومقامش را بزرگ دانستيد و كرمش را ستوديد

وَأَدَمْتُمْ ذِكْرَهُ، وَوَكَّدْتُمْ ميثاقَهُ، وَأَحْكَمْتُمْ عَقْدَ طاعَتِهِ،***و به ذكر او ادامه داديد و پيمانش را محكم كرديد و آن عهدى را كه در فرمانبرداريش داشتيد سخت استوار كرديد

وَنَصَحْتُمْ لَهُ فِي السِّرِّ وَالْعَلانِيَةِ، وَ دَعَوْتُمْ اِلى سَبيلِهِ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ***و در پنهانى و آشكار براى او خيرخواهى كرديد و مردم را با حكمت و پند نيكو به راهش دعوت

الْحَسَنَةِ، وَبَذَلْتُمْ أَنْفُسَكُمْ فِي مَرْضاتِهِ، وَصَبَرْتُمْ عَلى ماأَصابَكُمْ فِي جَنْبِهِ،***كرديد و در راه خوشنودى او بذل جان كرديد ودر مقابل پيش آمدهاى ناگوار بخاطر او بردبارى كرديد،

وَ أَقَمْتُمُ الصَّلوةَ، وَآتَيْتُمُ الزَّكاةَ، وَأَمَرْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ،***و نماز را بپا داشتيد و زكات را پرداختيد و امر به معروف و نهى از منكر كرديد

وَ جاهَدْتُمْ فِي اللهِ حَقَّ جِهادِهِ، حَتّى أَعْلَنْتُمْ دَعْوَتَهُ، وَبَيَّنْتُمْ فَرائِضَهُ،***ودر راه خدا آن طور كه بايد جهاد ومبارزه كرديد تابالاخره دعوت حق را آشكار وواجبات اورا بيان داشتيد

وَ أَقَمْتُمْ حُدُودَهُ، وَنَشَرْتُمْ شَرايِعَ أَحْكامِهِ، وَسَنَنْتُمْ سُنَّتَهُ، وَصِرْتُمْ فِي***وحدود ومقرراتش رابرپا داشتيد ودستورات واحكامش رامنتشرساختيد وروش اورامقررداشتيدو درراه

ذلِكَ مِنْهُ إِلَى الرِّضا، وَسَلَّمْتُمْ لَهُ الْقَضاءَ، وَ صَدَّقْتُمْ مِنْ رُسُلِهِ مَنْ مَضى،***رضاى او گام برداشتيد و تسليم قضاوقدر او شديد و پيمبران گذشته او را تصديق كرديد پس آنكه از شما روگرداند

فَالرّاغِبُ عَنْكُمْ مارِقٌ، وَالـلاّزِمُ لَكُمْ لاحِقٌ، وَالْمُقَصِّرُ فِي حَقِّكُمْ زاهِقٌ،***از دين خارج گشته و آنكه ملازم شما بود به حق رسيده وآنكه كوتاهى كرد در حق شما نابود گرديد

وَالْحَقُّ مَعَكُمْ، وَ فيكُمْ وَ مِنْكُمْ وَ إِلَيْكُمْ، وَأَنْتُمْ أَهْلُهُ، وَمَعْدِنُهُ،***و حق همراه شماو در ميان شما خاندان و ازجانب شما است و بسوى شما بازگردد و شمائيد اهل حق و معدن آن

وَميراثُ النُّبُوَّةِ عِنْدَكُمْ، وَإِيابُ الْخَلْقِ اِلَيْكُمْ، وَحِسابُهُمْ عَلَيْكُمْ، وَفَصْلُ***وميراث نبوت نزدشمااستوبازگشت خلق خدابسوى شمااستوحسابشان باشمااست وسخنى كه حق وباطل راجداكند

الْخِطابِ عِنْدَكُمْ، وَآياتُ اللهِ لَدَيْكُمْ، وَ عَزآئِمُهُ فيكُمْ، وَ نُورُهُ وَبُرْهانُهُ***نزدشمااستوآيات خداپيش شمااست و تصميمات قطعى او درباره شمااستونورودليل روشنش

عِنْدَكُمْ، وَأَمْرُهُ إِلَيْكُمْ، مَنْ والاكُمْ فَقَدْ والَى اللهَ، وَ مَنْ عاداكُمْ فَقَدْ***نزدشمااستوامرامامتش محول به شمااست،هركه شمارا دوست دارد خداى رادوست داشتهوهركه شمارادشمن داشته

عادَاللهَ،وَمَنْ أَحَبَّكُمْ فَقَدْأَحَبَّ اللهَ،وَمَنْ أَبْغَضَكُمْ فَقَدْأَبْغَضَ اللهَ،***خداى رادشمن داشتهوهركس به شمامحبت داشته به خدامحبت داشتهوهركس باشماكينهورزدباخداكينه توزى كرده

وَمَنِ اعْتَصَمَ بِكُمْ فَقَدِاعْتَصَمَ بِاللهِ، أَنْتُمُ ]السَّبيلُ الاْعْظَمُ و [الصِّراطُ***و هركه به شما چنگ زند به خدا چنگ زده شمائيد شاهراه و راه

الاَْقْوَمُ، وَ شُهَداءُدارِ الْفَناءِ، وَشُفَعاءُ دارِ الْبَقاءِ، وَالرَّحْمَةُ الْمَوْصُولَةُ، وَالاْيَةُ***راست وگواهان در اين دارفانى (دنيا)وشفيعان درخانه پايدار(قيامت) ورحمت پيوسته (حق) و آن آيت و نشانه پنهان

الَْمخْزُونَةُ، وَالاَْمانَةُ الْمُحْفُوظَةُ، وَالْبابُ الْمُبْتَلى بِهِ النّاسُ،***در گنجينه وآن امانتى كه نگهدارى شده(ياحفظش بر مردمواجب است) و آن درگاهى كه مردم بدان آزمايش شوند

مَنْ أَتاكُمْ نَجا، وَمَنْ لَمْ يَأتِكُمْ هَلَكَ، إِلَى اللهِ تَدْعُونَ، وَعَلَيْهِ تَدُلُّونَ، وَبِهِ***هركه به نزد شماآمد نجات يافت و هر كس نيامد هلاك شد (شما مردم را) بسوى خدا مى خوانيد و بر او

تُؤْمِنُونَ، وَلَهُ تُسَلِّمُونَ، وَبِأَمْرِهِ تَعْمَلُونَ، وَإِلى سَبيلِهِ تُرْشِدُونَ،***راهنمايى كنيد وبه او ايمان داريد وتسليم اوهستيدوبدستورش عمل كنيد وبسوى راه او(مردم را)ارشادكنيد

وَبِقَوْلِهِ تَحْكُمُونَ، سَعَدَ مَنْ والاكُمْ، وَهَلَكَ مَنْ عاداكُمْ،***وبه گفتار او حكم كنيد، نيك بخت شد هر كه شما را دوست دارد و به هلاكت رسيد هر كه شما را دشمن داشت

وَ خابَ مَنْ جَحَدَكُمْ، وَضَلَّ مَنْ فارَقَكُمْ، وَ فازَ مَنْ تَمَسَّكَ بِكُمْ،***وزيانكارشد آنكه منكر شماگشت وگمراه شدآنكه از شما جداگشت ورستگار شد آن كه به شماچنگ زد

وَ اَمِنَ مَنْ لَجَاَ اِلَيْكُمْ، وَسَلِمَ مَنْ صَدَّقَكُمْ، وَ هُدِىَ مَنِ اعْتَصَمَ بِكُمْ،***وايمن گشت آنكه بدرگاه شما پناه آورد، و سلامت يافت هر كه شما را تصديق كرد و هدايت شد هركه به شماجنگ زد،

مَنِ اتَّبَعَكُمْ فَالْجَنَّةُ مَاْويهُ، وَ مَنْ خالَفَكُمْ فَالنّارُ مَثْويهُ، وَ مَنْ جَحَدَكُمْ كافِرٌ،***هركه پيروى شماراكرد بهشت مأواى اواستوهركه مخالفت شما را كرد دوزخ جايگاه اواست،وهركه منكر شما شد كافر

وَ مَنْ حارَبَكُمْ مُشْرِكٌ، وَ مَنْ رَدَّ عَلَيْكُمْ فِي أَسْفَلِ دَرَك مِنَ الْجَحيمِ، أَشْهَدُ***وهركه با شما جنگ كرد مشرك است وهر كس شما را رد كرد در ته جهنم جاى دارد گواهى دهم كه اين مقام و منزلت

أَنَّ هذا سابِقٌ لَكُمْ فيما مَضى، وَجار لَكُمْ فيما بَقِيَ، وَ أَنَّ أَرْواحَكُمْ وَنُورَكُمْ***در زمان گذشته براى شما ثابت بوده و در آينده زمان نيز براى شما جارى است و همانا روانهاى شما ونورتان

وَ طينَتَكُمْ واحِدَةٌ، طابَتْ وَطَهُرَتْ بَعْضُها مِنْ بَعْض، خَلَقَكُمُ اللهُ أَنْواراً،***و سرشتتان يكى است همگى پاك و پاكيزه است و برخى از برخى گرفته شده خداوند شما را بصورت نورهائى آفريد

فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقينَ، حَتّى مَنَّ عَلَيْنا بِكُمْ، فَجَعَلَكُمْ (فِي بُيُوت اَذِنَ***و گرداگرد عرش خود قرارتان داد تا آنگاه كه با آوردنتان در اين جهان بر ما منت گذارد و قرارتان داد در خانه هايى كه

اللهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ)، وَ جَعَلَ صَلَواتَنا عَلَيْكُمْ وَ ما خَصَّنا***اجازه داد بلند گردند ونام او درآنهابرده شود و مقرر داشت كه درودهاى مابرشما و هم چنين آنچه را از دوستى شما

بِهِ مِنْ وِلايَتِكُمْ طيباً لِخَُلْقِنا، وَطَهارَةً لاَِنْفُسِنا، وَ تَزْكِيَةً لَنا، وَكَفّارَةً لِذُنُوبِنا،***براى مامخصوص داشته همه اينها موجب پاكى اخلاق ما وپاك شدن خودما وتزكيه ماوكفاره گناهان ماباشد

فَكُنّا عِنْدَهُ مُسَلِّمينَ بِفَضْلِكُمْ، وَ مَعْرُوفينَ بِتَصْديقِنا إِيّاكُمْ، فَبَلَغَ اللهُ***و ما درنزد خدا از زمره تسليم شدگان برترى شما وشناخته شدگان به تصديق مقام شما بوديم پس خداوند برساند

بِكُمْ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمينَ، وَأَعْلى مَنازِلِ الْمُقَرَّبينَ، وَأَرْفَعَ دَرَجاتِ***شما را به شريفترين جايگاه گراميان و بلندترين منازل مقربان و بالاترين درجات

الْمُرْسَلينَ، حَيْثُ لا يَلْحَقُهُ لاحِقٌ، وَ لا يَفُوقُهُ فائِقٌ، وَ لا يَسْبِقُهُ سابِقٌ،***رسولان آنجا كه كسى بدان نرسد و فوق آن جايگاه كسى راه نيابد و پيش روى بر آن پيشى نگيرد

وَ لا يَطْمَعُ فِي إِدْراكِهِ طامِعٌ، حَتّى لا يَبْقى مَلَكٌ مُقَرَّبٌ، وَ لا نَبِىٌّ مُرْسَلٌ،***و براى رسيدن بدانجا كسى طمع نبندد، تااينكه بجاى نماند فرشته مقربى ونه پيامبر مرسلى

وَ لا صِدّيقٌ وَ لا شَهيدٌ، وَ لا عالِمٌ وَ لا جاهِلٌ، وَ لا دَنِىٌّ وَ لا فاضِلٌ، وَ لا مُؤْمِنٌ***ونه صديق و نه شهيدى و نه عالم ونه جاهلى و نه پست و نه برترى و نه مؤمن

صالِحٌ، وَ لا فِاجِرٌ طالِحٌ، وَ لا جَبّارٌ عَنيدٌ، وَ لا شَيْطانٌ مَريدٌ، وَ لا خَلْقٌ فيما***نيك كردار و نه تبهكار بدكارى و نه گردنكش ستيزه جو و نه اهريمن متمردى ونه خلق ديگرى كه

بَيْنَ ذلِكَ شَهيدٌ، اِلاّ عَرَّفَهُمْ جَلالَةَ أَمْرِكُمْ، وَعِظَمَ خَطَرِكُمْ، وَ كِبَرَ شَأْنِكُمْ،***در اين ميان گواه باشد جز آنكه بشناساند به او خداوند جلالت و قدر و عظمت مقام و بزرگى منزلت

وَ تَمامَ نُورِكُمْ وَ صِدْقَ مَقاعِدِكُمْ، وَ ثَباتَ مَقامِكُمْ، وَ شَرَفَ مَحَلِّكُمْ***و كامل بودن نورتان را و درستى منصبها و پابرجا بودنتان را (در اطاعت حق) و شرافت همگان

وَ مَنْزِلَتِكُمْ عِنْدَهُ، وَ كَرامَتَكُمْ عَلَيْهِ،وَخاصَّتَكُمْ لَدَيْهِ، وَقُرْبَ مَنْزِلَتِكُمْ مِنْهُ،***ومنزلت شمارادر پيش خود ومقام گرامى شمارا وخصوصيتى كه در نزد او داريد وجايگاه نزديكى كه نسبت به اوداريد

بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمّي وَأَهْلى وَ مالِي وَأُسْرَتِي، اُشْهِدُ اللهَ وَاُشْهِدُكُمْ أَنِّي مُؤْمِنٌ بِكُمْ***پدر ومادر و خاندان ومال وفاميلم فداى شما، گواه گيرم خدا را وگواه گيرم شما را كه من ايمان دارم به شما

وَ بِما آمَنْتُمْ بِهِ، كافِرٌ بَعَدُوِّكُمْ وَ بِما كَفَرْتُمْ بِهِ، مُسْتَبْصِرٌ بِشَأْنِكُمْ وَبِضَلالَةِ مَنْ***وبدانچه شمابدان ايمان داريدوكافرم نسبت به دشمن شماوبدانچه شماانكارآن راكرديد بينايم به مقام شما و به گمراهى

خالَفَكُمْ، مُوال لَكُمْ وَ لاَِوْلِيآئِكُمْ، مُبْغِضٌ لاَِعْدآئِكُمْ وَ مُعاد لَهُمْ،***آنكه باشمامخالفت كرد دوست دار شماو(دوستدار) دوستان شمايم وبغض دشمنانتان را در دل دارم ودشمن آنهايم،

سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ، وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ، مُحَقِّقٌ لِما حَقَّقْتُمْ، مُبْطِلٌ لِما***صلحم باهركه باشماصلح كند ودرجنگم باهركس كه باشمادرجنگ است حق مى دانم آنچه راشماحق دانستيدوباطل دانم

أَبْطَلْتُمْ، مُطيعٌ لَكُمْ، عارِفٌ بِحَقِّكُمْ، مُقِرٌّ بِفَضْلِكُمْ، مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِكُمْ،***آنچه راشما باطل دانستيد پيرو شمايم عارف به حق شمايم واقرار به برترى شمادارم بار علم و دانش شما را تحمل كنم

مُحْتَجِبٌ بِذِمَّتِكُمْ، مُعْتَرِفٌ بِكُمْ، مُؤْمِنٌ بِاِيابِكُمْ، مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِكُمْ، *** وازمهالك درپرده عهدوامان شماروم به شما(وحقتان) اعتراف دارموبه بازگشتتان ايمان دارمورجعت شماراتصديق دارم

مُنْتَظِرٌ لاَِمْرِكُمْ، مُرْتَقِبٌ لِدَوْلَتِكُمْ، آخِذٌ بِقَوْلِكُمْ، عامِلٌ بِأَمْرِكُمْ، مُسْتَجيرٌ***و چشم براه فرمان شما و منتظر دولت شمايم گفتارتان رابگيرم و دستورتان را انجام دهم و به شما پناه

بِكُمْ، زائِرٌ لَكُمْ، لائِذٌ عائِذٌ بِقُبُورِكُمْ، مُسْتَشْفِعٌ إِلَى اللهِ عَزَّوَجَلَّ بِكُمْ،***جويم و شما را زيارت كنم و به قبرهاى شما پناه آرم وشما را بدرگاه خداى عزوجل شفيع آرم

وَ مُتَقَرِّبٌ بِكُمْ إِلَيْهِ، وَ مُقَدِّمُكُمْ أَمامَ طَلِبَتِي وَ حَوائِجِي وَإِرادَتِي فِي كُلِّ***و بوسيله شما به پيشگاهش تقرب جويم و شما را در پيش روى خواسته و حاجات و اراده ام قرار دهم در

أَحْوالِي وَ أُمُوري، مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَعَلانِيَتِكُمْ وَ شاهِدِكُمْ وَ غائِبِكُمْ وَ أَوَّلِكُمْ***همه حالات و كارهايم، ايمان دارم به نهان شما و آشكارتان و حاضرتان و غائبتان و اول

وَآخِرِكُمْ، وَمُفَوِّضٌ فِي ذلِكَ كُلِّهِ إِلَيْكُمْ، وَ مُسَلِّمٌ فيهِ مَعَكُمْ، وَ قَلْبِي***وآخرتان ودر اين باره كار رابه خودتان وامى گذارم (وهيچگونه ايرادى به كارهاى شماندارم) و تسليم شمايم و دلم نيز

لَكُمْ مُسَلِّمٌ، وَرَاْيِي لَكُمْ تَبَعٌ، وَ نُصْرَتى لَكُمْ مُعَدَّةٌ، حَتّى يُحْيِىَ اللهُ تَعالى***تسليم شمااستورأى من نيزتابع(راى) شمااست وياريم برايتان آماده است تاآنكه خداونددينش رابوسيله

دينَهُ بِكُمْ، وَ يَرُدَّكُمْ فِي أَيّامِهِ، وَيُظْهِرَكُمْ لِعَدْلِهِ، وَيُمَكِّنَكُمْ فِي***شما زنده كند و دوباره بازگرداند شما را در روزها(حكومت) خود و آشكارتان سازد براى عدل خود وپابرجايتان كند

أَرْضِهِ، فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لا مَعَ غَيْرِكُمْ، آمَنْتُ بِكُمْ، وَتَوَلَّيْتُ آخِرَكُمْ بِما تَوَلَّيْتُ***در روى زمينش، پس با شما باشم با شما نه با دشمن شما و ايمان دارم به شما ودوست دارم آخرين فرد

بِهِ أَوَّلَكُمْ، وَ بَرِئْتُ إِلَى اللهِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ أَعْدائِكُمْ وَمِنَ الْجِبْتِ***شمارا به همان دليل كه دوست دارم اولين شخص شما راوبيزارى جويم به پيشگاه خداى عزوجل ازدشمنانتان و از جبت

وَالطّاغُوتِ وَالشَّياطينِ وَ حِزْبِهِمُ الظّالِمينَ لَكُمْ، وَالْجاحِدينَ لِحَقِّكُمْ،***و طاغوت (خلفاى ناحق) و شياطين و پيروانشان آن ستمكاران بر شما، منكران حق شما

وَالْمارِقينَ مِنْ وِلايَتِكُمْ، وَالْغاصِبينَ لاِِرْثِكُمْ، وَالشّاكّينَ فيكُمْ،***و بيرون روندگان از زير بار ولايت شما وغصب كنندگان ميراث شما، شك كنندگان درباره شما

وَالْمُنْحَرِفينَ عَنْكُمْ، وَمِنْ كُلِّ وَليجَة دُونَكُمْ، وَكُلِّ مُطاع سِواكُمْ، وَ مِنَ***و منحرف شدگان از طريقه شما و از هر همدم و وسيله اى غير از شما وهر فرمانروائى جزشما و از هر

الاَْئِمَّةِ الَّذينَ يَدْعُونَ إِلَى النّارِ، فَثَبَّتَنِيَ اللهُ أَبَداً ما حَييتُ عَلى مُوالاتِكُمْ***پيشوايانى كه مردم رابه دوزخ مى خوانند پس خداوند پابرجايم بدارد هميشه تازنده ام بر موالات و دوستى

وَ مَحَبَّتِكُمْ وَ دينِكُمْ، وَ وَفَّقَنِي لِطاعَتِكُمْ، وَ رَزَقَنِي شَفاعَتَكُمْ، وَ جَعَلَنِي مِنْ***و دين و آئين شما و موفقم دارد براى فرمانبردارى شماو روزيم گرداند شفاعت شما را وقرارم دهد از

خِيارِ مَواليكُمُ، التّابِعينَ لِما دَعَوْتُمْ إِلَيْهِ، وَ جَعَلَنِي مِمَّنْ يَقْتَصُّ آثارَكُمْ،***برگزيدگان دوستانتان آنانكه تابع دعوت شماهستند و بگرداند مرا از كسانى كه پيروى كند از آثار شما

وَيَسْلُكُ سَبيلَكُمْ، وَ يَهْتَدي بِهُداكُمْ، وَ يُحْشَرُ فِي زُمْرَتِكُمْ، وَيَكِرُّ فِي***و مى رود به راه شما و راهنمايى جويد به راهنمايى شما و محشور گردد در گروه شما وبازگردد در دوران

رَجْعَتِكُمْ، وَيُمَلَّكُ فِي دَوْلَتِكُـمْ، وَ يُشَـرَّفُ فِي عافِيَتِكُمْ،***رجعت وبازگشت شما و به فرمانروائى رسد در دوران حكومت شما ومفتخرگردد به عافيت (وحسن عاقبت) از شما

وَ يُمَكَّنُ فِي أَيّامِكُمْ، وَتَقِرُّ عَيْنُهُ غَداً بِرُؤْيَتِكُمْ، بِأَبِي أَنْتُمْ وَاُمِّي وَنَفْسِي***ومقتدرگردد درروزهاى(حكومت) شماوروشن گردد ديده اش فرداى قيامت بديدارشما پدرومادرموخودم

وَأَهْلِي وَمالِي، مَنْ أَرادَ اللهَ بَدَءَ بِكُمْ، وَمَنْ وَحَّدَهُ قَبِلَ***و خاندان و دارائيم به فداى شما هر كه آهنگ خدا كند از شما (بايد) شروع كند و آنكس كه خدا را به يكتائى شناسد

عَنْكُمْ، وَمَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِكُمْ، مَوالِيَّ لااُحْصـِي ثَنائَكُمْ، وَ لاأَبْلُغُ مِنَ الْمَدْحِ***(طريقه اش را) ازشما پذيردوهركه قصد اوكند به شما روكندسروران من ثناى شمارانتوانم كرد و با مدح به كنه وحقيقت

كُنْهَكُمْ، وَ مِنَ الْوَصْفِ قَدْرَكُمْ، وَأَنْتُمْ نُورُ الاَْخْيارِ، وَ هُداةُ الاَْبْرارِ، وَ حُجَجُ***شما نرسم و با توصيف قدر و منزلت شما را بيان نتوانم كه شمائيد روشنى خوبان وراهنماى نيكان وحجتهاى

الْجَبّارِ بِكُمْ فَتَحَ اللهُ، وَ بِكُمْ يَخْتِمُ، وَ بِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ، وَبِكُمْ***خداى جبّار، خداوند (عالم وجود را) به شما آغاز كرد و به شما نيز ختم كند و به خاطر شما فروريزد باران را و بخاطر

يُمْسِكُ السَّمآءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الاَْرْضِ إِلاّ بِإِذْنِهِ، وَبِكُمْ يُنَفِّسُ الْهَمَّ وَيَكْشِفُ***شما نگه دارد آسمان را از اينكه بر زمين افتد جز به اذن او و بخاطر شما بگشايد اندوه را و بر طرف كند

الضُّرَّ، وَ عِنْدَكُمْ ما نَزَلَتْ بِهِ رُسُلُهُ، وَ هَبَطَتْ بِهِ مَلائِكَتُهُ وَ اِلى جَدِّكُمْ».***سختى راودرپيش شمااست آنچه را پيمبرانش فرود آوردهوفرشتگانش به زمين آورند و بسوى جدّ شما.»

و اگر زيارت اميرالمؤمنين على(عليه السلام) باشد به جاى: «وَ إِلى جَدِّكُمْ» بگو: «وَ إِلى أَخِيكَ»، «و به سوى برادرت»،

«بُعِثَ الرُّوحُ الاَْمينُ، آتاكُمُ اللهُ ما لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعالَمينَ، طَاْطَاَ***«روح الامين(جبرئيل) نازل گرديد،به شما داده است خداوند آنچه را به هيچ يك از مردم جهانيان نداده سر (فروتنى)

كُلُّ شَريف لِشَرَفِكُمْ، وَ بَخَعَ كُلُّ مُتَكَبِّر لِطـاعَتِكُمْ، وَ خَضَعَ كُلُّ جَبّار***بزير آورده هر شخص شريفى در برابر شرف شما گردن نهاده هر متكبرى به فرمانبردارى شما فروتن گشته هر

لِفَضْلِكُمْ، وَذَلَّ كُلُّ شَيْءلَكُمْ، وَأَشْرَقَتِ الاَْرْضُ بِنُورِكُمْ، وَ فازَ***گردنكشى دربرابرفضل شما خوارشده هرچيزى براى شمامى باشد وروشن شد زمين به پرتو نور شما و رستگارشدند

الْفائِزُونَ بِوِلايَتِكُمْ، بِكُمْ يُسْلَكُ إِلَى الرِّضْوانِ، وَ عَلى مَنْ جَحَدَ وِلايَتَكُمْ***مردمان بوسيلهولايت ودوستى شما،بوسيله شمابه بهشت رضوان خواهدرسيدوبرآنكس كه منكرفرمانروائى شمااست

غَضَبُ الرَّحْمنِ، بِأَبِي أَنْتُمْ وَأُمِّي وَنَفسِي وَأَهْلِيوَمالِي،ذِكْرُكُمْ فِي الذّاكِرينَ،***خشم خداى رحمان حتمى است،پدرومادرموخودموخاندانودارائيم فدايتان،ذكرشمادر(زبان)ذكركنندگان

وَأَسْمآؤُكُمْ فِي الاَْسْمآءِ، وَأَجْسادُكُمْ فِي الاَْجْسادِ، وَ أَرْواحُكُمْ فِي***است ونامهايتان در ميان نامها وپيكرتان با ساير پيكرها وروانتان در ميان ساير روانها و جانهاتان در (عِداد)

اْلأَرْواحِ، وَأَنْفُسُكُمْ فِي النُّفُوسِ، وَآثارُكُمْ فِي الاْثارِ، وَقُبُورُكُمْ الْقُبُورِ، فَما***ساير جانها و آثارتان در ميان آثار (ديگران) و قبرهاتان در (شمار) ساير قبرها است و چه شيرين است

أَحْلى أَسْماءَكُمْ، وَأَكْرَمَ أَنْفُسَكُمْ، وَأَعْظَمَ شَاْنَكُمْ،وَأَجَلَّ خَطَرَكُمْ، وَ أَوْفى***نامهايتان و بزرگوار است جانهاتان و بزرگ است مقامتان وبرجسته است منزلت و موقعيتتان و با وفا است

عَهْدَكُمْ، كَلامُكُمْ نُورٌ، وَأَمْرُكُمْ رُشْدٌ، وَوَصِيَّتُكُمُ التَّقْوى، وَ فِعْلُكُمُ الْخَيْرُ،***عهدتان سخنتان نور و دستورتان يكپارچه رشد و رستگارى است سفارشتان پرهيزكارى وكارتان خير وخوبى

وَ عادَتُكُمُ الاِْحْسانُ،وَسَجِيَّتُكُمُ الْكَرَمُ، وَشَاْنُكُمُ الْحَقُّ، وَالصِّدْقُ وَالرِّفْقُ،***وعادت شما احسان و نيكى وشيوه شما كرم وبزرگوارى ورفتارتان حق و راستى ومدارائى است

وَقَوْلُكُمْ حُكْمٌ وَ حَتْمٌ، وَرَأْيُكُمْ عِلْمٌ وَحِلْمٌ وَ حَزْمٌ، إِنْ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أَوَّلَهُ***و گفتارتان مسلم و حتمى است ورأى شما دانش وبردبارى ودورانديشى است اگر از خير وخوبى ذكرى به ميان آيد

وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَمَأْواهُ وَ مُنْتَهاهُ، بِأَبِي أَنْتُمْ وَاُمِّي وَنَفْسِي، كَيْفَ***آغاز و ريشه و شاخه و مركز و جايگاه و پايانش شمائيد پدر و مادرم و خودم به فداى شما چگونه توصيف كنم

أَصِفُ حُسْنَ ثَنآئِكُمْ، وَاُحْصِي جَميلَ بَلائِكُمْ، وَبِكُمْ أَخْرَجَنَا اللهُ مِنَ الذُّلِّ،***ثناى نيكوى شما را و چگونه شماره كنم آزمايشهاى خوبى كه داديد و بوسيله شما بود كه خدامارا ازذلت بيرون آورد

وَفَرَّجَ عَنّا غَمَراتِ الْكُرُوبِ، وَأَنْقَذَنا مِنْ شَفا جُرُفِ الْهَلَكاتِ وَمِنَ النّارِ، بِأَبِي***و گشايش داد به گرفتاريهاى سخت ما ونجاتمان داد ازپرتگاه هلاكت ونابودى وهم از آتش دوزخ، پدر و مادرم

أَنْتُمْ وَأُمِّي وَ نَفْسِي، بِمُوالاتِكُمْ عَلَّمَنَا اللهُ مَعالِمَ دِينِنا، وَ أَصْلَحَ ما كانَ فَسَدَ***وخودم به فداى شما كه بوسيله دوستى شما خداوند به ماياد داد دستورات دينمان را و اصلاح كرد آنچه را كه ازدنياى

مِنْ دُنْيانا، وَبِمُوالاتِكُمْ تَمَّتِ الْكَلِمَةُ، وَعَظُمَتِ النِّعْمَةُ، وَائْتَلَفَتِ***ماتباه گشته بود وبوسيله شما كلمه(توحيدومعارف دين) كامل شد ونعمت بزرگ گشت وجدائى واختلاف مبدل به الفت

الْفُرْقَةُ، وَبِمُوالاتِكُمْ تُقْبَلُ الطّاعَةُ الْمُفْتَرَضَةُ، وَ لَكُمُ الْمَوَدَّةُ***واتحاد گرديدوبوسيله موالات شما پذيرفته گردد عبادت هاى واجبو(تنها) دوستى شما است كه بر خلق لازم

الْواجِبَةُ، وَالدَّرَجاتُ الرَّفيعَةُ، وَالْمَقامُ الْمَحْمُودُ، وَالْمَكانُ الْمَعْلُومُ عِنْدَاللهِ***و فرض است و از آن شما درجات بلند و مقام شايسته و جايگاه معين و معلوم در نزد خداى

عَزَّ وَجَلَّ، وَالْجاهُ الْعَظيمُ، وَالشَّأْنُ الْكَبيرُ، وَالشَّفاعَةُ الْمَقْبُولَةُ،(رَبَّنا آمَنّا***عزوجل و منزلت عظيم و رتبه بزرگ و شفاعت پذيرفته، پروردگارا ما ايمان داريم بدانچه نازل فرمودى

بِما أَنْزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسوُلَ فَاكْتُبْنا مَعَ الشّاهِدينَ)، (رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ***و پيروى كرديم ازپيامبرت پس نام مارا باگواهان (به اين حقايق)ثبت فرما، پروردگارا منحرف مكن دلهاى ما را پس از

اِذْ هَدَيْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهّابُ) ، سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ كانَ***آنكه راهنمائيمان كردى و ببخش به ما از نزد خويش رحمتى كه براستى تويى بخشايشگر، منزه است پروردگار ما

وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولاً)، ياوَلِيَّ اللهِ، إِنَّ بَيْنِيوَبيْـنَ اللهِ عَزَّ وَجَلَّ ذُنُـوباً لا يَأْتِي***كه براستى وعده او انجام شدنى است اى ولى خدا همانا ميان من و خداى عز وجل گناهانى است كه محو و پاك نكند

عَلَيْها إِلاّ رِضاكُمْ، فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَكُمْ عَلى سِرِّهِ، وَاسْتَرْعاكُمْ أَمْرَ***آنها را جز رضايت شما پس به حق آن خدائى كه شما را امين به راز خود كرده و سرپرستى كار خلق خود را به شما

خَلْقِهِ، وَقَرَنَ طاعَتَكُمْ بِطاعَتِهِ، لَمَّا اسْتَوْهَبْتُمْ ذُنُوبِي، وَكُنْتُمْ شُفَعائِي،***واگذاردهوفرمانبردارى شمارابه فرمانبردارى خودقرين كرده كه شمابخشش گناهم رابخواهيدوشفيعان من گرديد

فَإِنِّي لَكُمْ مُطيعٌ، مَنْ أَطـاعَكُمْ فَقَدْ أَطـاعَ اللهَ، وَمَنْ عَصاكُمْ فَقَدْ***زيراكه من فرمانبردار شمايم،هركه از شما فرمانبردارى كند خداى رافرمانبردارى كردهو هر كه نافرمانى شما كند خداى

عَصَى اللهَ، وَمَنْ أَحَبَّكُمْ فَقَدْ أَحَبَّ اللهَ، وَمَنْ أَبْغَضَكُمْ فَقَدْ أَبْغَضَ اللهَ،***رانافرمانى كرده وهر كه شما را دوست دارد خداى را دوست داشته وهركه شما را دشمن دارد خداى را دشمن داشته.

اَللّهُمَّ إِنِّي لَوْ وَجَدْتُ شُفَعاءَ أَقْرَبَ إِلَيْكَ مِنْ مُحَمِّد وَأَهْلِ بَيْتِهِ الاَْخْيارِ الاَْئِمَّةِ***خدايا! اگر من شفيعانى را مى يافتم كه نزديكتر باشند بدرگاهت از محمد و خاندان نيكويش آن پيشوايان

الاَْبْرارِ لَجَعَلْتُهُمْ شُفَعائِي، فَبِحَقِّهِمُ الَّذي أَوْجَبْتَ لَهُمْ عَلَيْكَ اَسْأَلُكَ أَنْ***نيكوكاربه طورمسلم آنهاراشفيعان خود قرارمى دادم پس ازتومى خواهم بدان حقى كه براى ايشان برخود واجب كردى

تُدْخِلَنِي فِي جُمْلَةِ الْعارِفينَ بِهِمْ وَبِحَقِّهِمْ، وَفِي زُمْرَةِ الْمَرْحُومينَ***مرا در زمره عارفان به مقام آنها و به حق آنها قرارم ده و نيز در زمره كسانى كه بوسيله شفاعت آنها مورد

بِشَفاعَتِهِمْ، إِنَّكَ أَرْحَمُ الرّاحِمينَ، وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَسَلَّمَ***مهر قرارگرفته اند كه تو مهربانترين مهربانانى و دورد خدا بر محمد وآل پاكش و سلام

تَسْليماً كَثيراً، وَحَسْبُنَا اللهُ وَنِعْـمَ الْوَكيلُ». ***مخصوص و زياد بر آنها باد وبس است مارا خدا ونيكو وكيلى است.»

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. الفقيه 2: 370.