(مسئله 40) كشتن ملخ در حال احرام، حرام است و مواظبت نمودن به طورى كه زير دست و پا كشته نشود، واجب است، و در صورت عدم مراقبت و كشته شدن ملخ، احتياط مستحب آن است كه پنجاه گرم طعام كه تقريباً يك مُشت مى شود، صدقه بدهد.

(مسئله 41) اگر بدن يا لباس محرم به چيزهاى خوشبو اصابت كند، بايد بوى خوش را از آن با شستن برطرف نمايد، يا لباس احرام را عوض كند.

(مسئله 42) محرم از صابون، شامپوهاى خوشبو و معطّر و خمير دندان كه داراى بوى خوش مى باشند، بايد اجتناب نمايد و همچنين استعمال چيزهاى خوشبو مانند مشك، زعفران و عود، حرام است، به خوردن باشد يا بوئيدن.

(مسئله 43) از ميوه هاى خوشبو، مانند سيب، برتقال اجتناب لازم نيست و خوردن آنها و بوييدن آنها مانعى ندارد، ليكن احتياط آن است كه از بوييدن آنها، حتى در حال خوردن اجتناب كند.

(مسئله 44) مشهور آن است كه استفاده از خَلوق كعبه (آن چيزى كه كعبه را با آن خوشبو مى كنند) حرام نيست، و همچنين اجتناب از عطرى كه كعبه را با آن خوشبو مى كنند گرچه خلوق نباشد، لازم نيست .

(مسئله 45) نگاه كردن به دوربين عكاسى در موقع عكس گرفتن در حال احرام، جايز است، چون معلوم نيست كه به آينه نگاه مى كند و اگر معلوم هم باشد چون به قصد زينت نيست، جايز است.

(مسئله 46) اگر در اتاقى كه شخص مُحرم سكونت دارد، آينه باشد و مى داند كه گاهى چشم او بى اختيار به آن مى افتد ظاهراً اشكال ندارد، ليكن احتياط آن است كه آينه را بردارد يا چيزى روى آن بيندازد.

(مسئله 47) ماليدن هر نوع كِرِم به بدن در حكم ماليدن روغن به بدن است كه بدون ضرورت و نياز طبّى بر محرم حرام است، اگرچه بوى خوش در آن نباشد.

(مسئله 48) جايز است مُحرم سر يا بدن خود را بخاراند، ولى بايد به گونه اى باشد كه نه خون خارج گردد و نه مويى از بدن او كنده شود.

(س 49) آيا در حال احرام مى توان دندانى را كه شديداً درد دارد كشيد، گرچه باعث خونريزى شود؟

ج ـ اگر درد دندان او را اذيّت مى كند، مانعى ندارد آن را بكشد، ولى بنابر احتياط كفاره آن را بدهد و كفّاره آن يك گوسفند بدهد.

(مسئله 50) تزريق آمپول در حال احرام مانعى ندارد، ولى اگر موجب آمدن خون از بدن مى شود، حرام است؛ مـگر در مورد حاجت و ضرورت.

(مسئله 51) مسواك نمودن در حال احرام اگر بداند سبب بيرون آمدن خون از لثه ها مى گردد، حرام است.

(مسئله 52) بر محرم لازم است كه از مطلق لباس دوخته هر چند كم باشد، اجتناب كند، امّا كمربند و بند ساعت و دمپايى و امثال آنها اگر دوخته باشند، اشكال ندارد، چون بر اين موارد صدق لباس نمى كند ولى احتياط استحبابى در ترك است.

(مسئله 53) دست گرفتن قمقمه آب كه در محفظه دوخته نگهدارى مى شود براى مُحرم اشكالى ندارد، ولى احتياط مستحب آن است كه آن را به دوش نيندازد.

(مسئله 54) اگر مُحرم به لباس دوخته احتياج پيدا كرد، جايز است آن را بپوشد، ولى بايد كفّاره بدهد، و كفّاره آن يك گوسفند است.

(مسئله 55) بر مُحرم جايز است براى استراحت، سر خود را روى زمين يا بالش بگذارد.

(مسئله 56) اگر مُحرم سرش را شست، نبايد سر يا بعض آن را با حوله و دستمال خشك كند.

(مسئله 57) جايز است مُحرم هنگام خوابيدن، از پتو يا روانداز دوخته استفاده كند، هر چند روى پاهاى او را هم بپوشاند، چون صدق لُبس نمى كند ولى سر خود را نبايد بپوشاند.

(س 58) اينكه مرد نبايد در حال احرام سرخود را بپوشاند، آيا اين حرمت، شامل كلاه گيس كه نمى تواند از سرخود بردارد نيز مى شود؟

ج ـ شمول ادلّه حرمت پوشاندن سرِ مرد در حال احرام، در چنين مواردى كه كلاه گيس را براى پوشانيدن به سر نگذاشته و عرف هم آن را پوشش سر همانند پوشاندن با حنا و دوا نمى داند بلكه آن را موى سر مصنوعى مى داند، مشكل، بلكه ممنوع است، ليكن احتياط واجب در دادن يك گوسفند به عنوان كفّاره است.

(مسئله 59) اگر در يك مجلس ناخن دستها را بگيرد و ناخن پاها را تا كم تر از ده ناخن بگيرد، يك گوسفند براى همه آنها كافى است (همان گونه كه شهيد در مسالك فرموده است) و همچنين اگر در يك مجلس ناخن پاها را تماماً بگيرد و ناخن دستها را كم تر از ده انگشت بگيرد، يك گوسفند كفايت مى كند.

(مسئله 60) در شب، استظلال نيست، بنابراين جايز است مُحرم در شب با ماشين سقف دار به مكّه يا جاى ديگر برود و هواى ابرى در روز حكم آفتابى بودن را دارد نه حكم شب.

(مسئله 61) بنابر احتياط واجب، مُحرم براى رفتن به رمى جمرات يا كشتارگاه يا در خود عرفات از چتر و امثال آن استفاده نكند.

(مسئله 62) بعد از آنكه مُحرم به منزل رسيد، بنا بر احتياط واجب، نمى تواند در روز براى رفتن به مسجدالحرام در ماشينهاى سقف دار سوار شود، يا زير سايه برود. و اگر پياده روى براى آنها مختصر صدمه اى دارد كه معمولا نيز چنين است و تهيّه ماشين بى سقف هم مشكل باشد، به حكم سهولت و نفى حَرَج، رفتن با ماشين سقف دار، مانعى ندارد، ولى بنا بر احتياط واجب، يك گوسفند كفاره بدهد، و ناگفته نماند كه اين گوسفند را مى توان بعد از برگشتن به وطن ذبح نمود.

(مسئله 63) آنچه در حال احرام حرام است، سايه بر سر قراردادن است، بنابراين، اگر ماشين از زير پلهايى كه در مسير واقع شده برود و بناچار مُحرمين از زير پلها عبور كنند و يا ماشين در محل پمپ بنزين در زير سقف باشد، اشكالى ندارد و كفاره هم ندارد.

(س 64) استفاده از ماسكهايى كه جهت جلوگيرى از تنفس هواى آلوده به دهان مى زنند، و بند آن را پشت سر مى اندازند كه بخش كوچكى از سر را مى پوشاند، براى مردان و زنان مُحرم چه حكمى دارد؟

ج ـ از حيث سَتر رأس براى مردان، مانعى ندارد چون با انداختن بند آن، به پشت سر، صدق ستر نمى كند، و امّا نسبت به جلوگيرى از تنفس هواى آلوده در صورتى كه جلوگيرى از استشمام بوى بد نباشد، مانعى ندارد؛ و امّا نسبت به زنان چون موجب پوشيده شدن قسمتى از صورت مى شود، مطلقاً حرام است.

(مسئله 65) كسى كه از ناحيه پا معلول است و داراى پاى مصنوعى است و ناچار از پوشيدن جوراب يا استفاده، از پارچه دوخته روى پاى مصنوعى است چه حكمى دارد؟

ج ـ مانعى ندارد، چون پاى مصنوعى، حكم پاى طبيعى را ندارد.

(مسئله 66) در تقصيرهايى كه مُحرم در عمره يا در حج كرده، احتياط مستحب آن است كه گوسفند يا غير آن را در مكّه ذبح كند، و اگر در حج تقصير كرده، بنابر احتياط مستحب در منى ذبح كند، پس مى تواند در غير منى و مكه ذبح نمايد و آن را به فقرا بدهد.