(س 276) آيا نذر به نام اولياى الهى و معصومين(عليهم السلام)، بدون خواندن صيغه اى كه دلالت بر اسماى جلاله و متبركه باشد، منعقد مى شود؟

ج ـ منعقد نمى شود، و نذر بايد حتماً با صيغه نذر كه در رساله هاى عمليّه آمده خوانده شود تا محقّق گردد. 6/7/79

(س 277) آيا مى شود نذر را تا برآورده شدن حاجت عوض كرد؟

ج ـ جايز نيست. 5/11/77

(س 278) اگر نذر كنم براى مثال روزى چند آيه از قرآن بخوانم يا صلوات بفرستم، آيا مى توانم براى چند روز را يك دفعه انجام دهم، يا حتماً بايد هر روز به همان مقدار به جا آورم؟

ج ـ بايد به همان نحو كه نذر نموده ايد عمل نماييد، و با تخلّف از آن، مبرء ذمّه نمى شويد. 5/11/77

(س 279) آيا نذر فرزندان در حالى كه هنوز تحت سرپرستى والدين هستند، صحيح است يا خير؟ اگر والدين اصلا راضى نباشند، آيا نذر آنان محقّق مى شود؟

ج ـ هرگاه فرزند بدون اجازه پدر و مادر نذر نمايد، اگر موجب ايذاى آنان باشد، نذرش صحيح نيست. 5/11/77

(س 280) اگر كسى براى مسجد چيزى نذر كرده باشد؛ ولى به هنگام اداى نذر، مسجد از آن لوازم بى نياز باشد و به وسايل ديگرى احتياج داشته باشد، آيا مى توان با تهيّه لوازم ديگر يا پرداخت وجه نقد به مسجد، به نذر وفا نمود؟

ج ـ با فرض عدم نياز مى توان وسايل مشابه ديگر را براى همان مسجد تهيّه نمود، و با فرض عدم نياز به وسايل مشابه، در كارهاى ديگر مسجد كه نزديك به غرض در همان كار منذور است، مصرف نمود. 28/2/78

(س 281) اين جانب نذر كرده ام هر سال يك وسيله براى آشپزخانه مسجد محل تهيّه كنم. آيا مى توانم در عوض آن براى كتابخانه مسجد، كتاب خريدارى نمايم؟

ج ـ به نذر عمل نماييد. 4/2/75

(س 282) برادر كوچك اين جانب حدود بيست سال پيش در ميدانهاى نبرد به شهادت رسيد. همان موقع من نذر كردم كه هر بار او را در خواب ببينم ـ چون در روز چهارشنبه به شهادت رسيده بود و علاقه زيادى به نماز حضرت رسول(صلى الله عليه وآله) داشت ـ به نيّت او چهارشنبه را روزه بگيرم و نماز حضرت رسول(صلى الله عليه وآله) را به جا آورم. سالها به اين نذر خود عمل مى كردم و هر بار كه او را در خواب مى ديدم، به نذر خود وفا مى كردم. تا حدود چند سال پيش كه شرايط من عوض شد به طورى كه انجام آن برايم مشكل شد (البته محال نبود). بنابراين، از همان موقع با خداى خود صحبت كردم كه تا به حال به نذر خود عمل نموده ام؛ ولى ديگر نمى توانم؛ لذا از آن زمان به بعد ديگر مقيّد به آن نبودم. حال سؤال من اين است كه آيا نذرى را كه زمان براى آن قيد نشده و در حال استمرار است و تا آن زمان هم هر موقع پيش مى آمد، آن را ادا مى كردم، مى توانستم شرط بطلان براى آن قرار دهم؟ در صورت منفى بودن پاسخ آيا بايد كفّاره بپردازم؟ اگر با اين تصوّر كه با خداى خود قرار نذر را عوض كرده ام و به نذر خود وفا ننموده ام، آيا بايد كفّاره بپردازم؟

ج ـ آن چه در گذشته انجام داده ايد ان شاءالله نسبت به آنها مأجور و عمل به وظيفه شده است؛ امّا نسبت به زمان مشقّت و زحمت هم چيزى بر شما نيست؛ چون اوّلا، معلوم نيست كه شما صيغه نذر خوانده باشيد و محض نذر كردن لزوم وفا نمى آورد، ثانياً، مشقت و زحمت، رافع وجوب وفاى به نذر و آثار تخلّف يعنى كفّاره است. آرى، اگر نذر صحيح و با صيغه نذر باشد، نمى توان آن را تغيير داد.

11/5/79

(س 283) بنده نذر كرده ام كه اگر كار مورد نظرم انجام گرفت، چهارده ماه روزه بگيرم، امّا تا به حال نگرفته ام، آيا اين نذر بنده، با توجه به اينكه صيغه شرعى نخوانده ام، لازم الوفا است؟

ج ـ به اندازه قدرت و توان، عمل به اين گونه نذرها مطلوب است و مأجور هستيد.

13/3/74

(س 284) مسجدى بين راهى به نام مقدّس حضرت ابوالفضل(عليه السلام) احداث شده است، و توسط هيئت امنا و معتمدين منطقه اداره مى شود و مورد استقبال مردم واقع شده، و نذورات قابل توجّهى جمع آورى و خرج امور مربوط به مسجد مى گردد. جديداً اداره محترم اوقاف و امور خيريه، ده درصد حقّ التصدى از صندوق نذورات را مطالبه مى نمايد. خواهشمند است نظر مباركتان را مرقوم فرماييد.

ج ـ هيئت امناى هر مؤسسه اى موظّف است كه وجوه برّيه و جمع آورى شده از نذورات و... را در امورى كه در نيّت افراد و مورد نذر بوده مصرف نمايد، و پرداخت هرگونه وجهى به ديگران وقتى برايش جايز است كه طلب كننده، مجوّز شرعى داشته باشد، يا آنكه مجبور و مُكره باشد وگرنه حرام و پرداخت كننده معصيتكار و ضامن است. 14/6/79

(س 285) زن و شوهرى به بچه دار شدن تمايلى ندارند، اگر زن احتمال دهد باردار شده است و براى باردار نبودن خود نذر كند، آيا اين نذر صحيح است؟

ج ـ صحيح است. 21/9/70

(س 286) كسى نذر كرده است كه روز عيد قربان و عيد غدير و روز عاشورا را روزه بگيرد، آيا نذرش صحيح است يا خير؟

ج ـ روزه عيد قربان چون حرام است، اگر نذر كند كه روز عيد قربان را روزه بگيرد، نذرش باطل است؛ روز عيد غدير، گرچه روزه گرفتن مستحب است، ولى با نذر، واجب مى گردد؛ و روزه روز عاشورا، چون كراهت دارد و مرجوح است، نذر او محقّق نمى شود. 9/11/75

(س 287) شخصى با صيغه شرعى نذر كرده است كه نصف گوسفندش نذر حضرت اباالفضل(عليه السلام) باشد. حالا مى خواهد به نذر خود عمل كند، آيا بايد گوسفند را بكشد و نصف آن را خرج نذر كند يا مى تواند قيمت نصف را بدون كشتن گوسفند خرج نذر كند؟

ج ـ نذر شخص، تابع نيّتش مى باشد، و اگر به اين جهات توجه نداشته (يعنى دادن پول و يا كشتن گوسفند) بايد به متعارف محل در اين گونه نذرها عمل كند و اگر آن هم معلوم نباشد، احتياط در كشتن و مصرف نمودن عين گوشت آن است.

13/3/76

(س 288) در فرض مسئله فوق، اگر گوسفند بچه زاييد، آيا مثل مادر، نصف آن متعلّق نذر مى شود يا نه؟

ج ـ ظاهراً بچه گوسفند هم كه از نمائات (ثمرات) منذوره است، تابع آن مى باشد و براى منذورله است. 13/3/76

(س 289) شخصى با صيغه شرعى نذر كرده است كه اگر گوسفندم بچه نر زاييد، نذر حضرت اباالفضل(عليه السلام) و اگر ماده زاييد، مال خودم باشد. اتفاقاً گوسفند دو قلو زاييد. (هم نر و هم ماده). آيا نذر او نسبت به نر محقّق مى شود يا نه؟

ج ـ بايد به نذر عمل كند. در اين نذر خدا عنايت فرموده و به خود ناذر (نذر كننده) هم نعمت داده است. آرى، اگر در حين نذر متوجه احتمال دوقلو زاييدن و يك قلو زاييدن بوده و نذرش را مقيّد كرده به اينكه اگر يك قلو نر بود، براى حضرت اباالفضل(عليه السلام) و اگر يك قلو ماده و يا دو قلو بود، براى خودم باشد، روشن است كه مورد نذر محقّق نشده است. 13/3/76

(س 290) شخصى با صيغه شرعى نذر كرده كه موى سر بچه اش را در محلِ مقدس و در كنار حرم يا در صحن حرم بتراشد، آيا اين نذر محقّق مى شود و واجب الوفا است يا نه؟

ج ـ بايد به نذر عمل كند. 13/3/76

(س 291) اين جانب چند سال قبل به بيمارى صعب العلاج مبتلا شدم و در حين بيمارى، نخلى نذر كرده و به هيئت تقديم كردم كه همه ساله در روز عاشورا ضمن عزادارى، حمل نمايند؛ ليكن به علت اختلافات جانبى و عقيده هاى متفاوت، هيئت نتوانست از عهده و انجام اين كار برآيد و قصد دارند كه نخل را در محل، حبس نمايند؛ لذا اين جانب از شما تقاضا دارم نظريه خود را راجع به اينكه آيا مى شود آن را به هيئتى ديگر برده و پس از عزادارى آن را به مكان اوليه برگرداند يا خير؟

ج ـ به طور كلّى هر نذر كننده اى تا قبل از عمل به نذر، مسئوليت انجام آن را دارد؛ ولى بعد از آنكه به نذر عمل شد و در اختيار افراد قرار گرفت، نذر كننده ديگر وظيفه اى نسبت به مورد نذر از جهت استفاده وافر در منذورٌله و يا حبس و عدم استفاده آن نداشته و ندارد. 25/12/82

(س 292) به مناسبتهاى مختلف مذهبى خصوصاً در ماه محرم و ايام ماه مبارك رمضان، بعضى از متدينين اقدام به برپايى مجالس روضه خوانى در منازل خود مى نمايند و يا اينكه جهت خيرات به اموات اقدام به اطعام دهى و از اين قبيل امور مى نمايند با توجه به اينكه در حكومت اسلامى، اين گونه شعاير مذهبى چه توسط رسانه ها و يا تكايا و يا مساجد، برپا و احيا مى گردد و همچنين با عنايت به اين مسئله كه در جامعه افرادى محروم زندگى مى كنند كه از عهده مخارج زندگى خود برنمى آيند،آيا بهترنيست كه اين گونه هزينه ها صرف امورخيريه گردد؟

ج ـ همه سنتهاى اسلامى بايد حفظ شود و عمل به نذرها بايد انجام گيرد و براى هر كار خير بايد از بودجه نذرى و خيرى خودش استفاده شود و نمى توان و نبايد جلوى كار خيرى را براى خير ديگر گرفت و نبايد بودجه اش صرف ديگرى شود. 18/2/82