(س 1104) 1. ديدگاه شرع مقدّس اسلام در باره ورزش چيست؟

2. نظر اسلام در باره ورزش حرفه اى چيست؟

3. نظر اسلام درمورد كسى كه شغل و كسب خود را ورزش قرار مى دهد چيست ؟

4. نظر شرع مقدّس پيرامون ورزش قهرمانى چيست ؟

ج ـ ورزش فى حدّ نفسه اگر حرام ديگرى را موجب نشود، از نظر اسلام منعى ندارد و در بعضى از ورزشها مثل اسب سوارى و شنا و غيره تشويق هم نموده است، و فرقى بين انتخاب ورزش به عنوان شغل و يا قهرمانى نمى باشد. 2/8/80

(س 1105) چه ورزش هايى براى بانوان ايرانى جايز است؟ و آنها تحت چه شرايطى مى توانند به ورزش هاى مختلف بپردازند؟

ج ـ هر نوع ورزشى كه براى مردان جايز و حلال است، براى بانوان هم فى حدّ نفسه، حلال و جايز است. آرى، احترام و شخصيتى كه اسلام براى زنان، تحت عنوان عفّت و حجاب آنها و مستور بودنشان قرار داده، بايد مورد نظر قرار گيرد. 13/12/76

(س 1106) در بازى هايى مثل فوتبال، قسمتى از بدن بازيكنان برهنه است. آيا جايز است كه زن ها به اين گونه بازى ها نگاه كنند؟ آيا نگاه كردن به پخش مستقيم و غير مستقيم اين بازى ها فرقى دارد؟

ج ـ نگاه به فيلم مطلقاً، چه مستقيم و چه غير مستقيم، فى حدّ نفسه مشمول ادلّه حرمت نظر نيست؛ ليكن اگر باعث فساد و انحراف در غريزه جنسى و كشاندن انسان به گناه عِرضى شود، حرام و اجتناب لازم است؛ امّا نگاه به بدن مرد نامحرم، چه با رَيبه و لذّت و چه بدون ريبه و لذّت، حرام است؛ ليكن آنچه حرام است، نگاه كردن است نه نگاه افتادن. لذا حركت در خيابان ها و مراكزى كه عادتاً انسان چشمش به نامحرم مى افتد، حرام نيست؛ چون افتادن نگاه است نه نگاه كردن؛ يعنى شخص براى نگاه كردن نرفته است و اگر اين گونه نگاه ها حرام باشد، بايد حركت در آن مكان ها هم حرام باشد و تركش لازم. بنابراين، اگر ناظر در بازى ها نظر و نگاه و همّش به بازى و كيفيّت آن و برنده و بازنده است، نه بر بدن و جسم و قيافه كه اگر نظرش به بدن هم بيفتد، غالباً متوجّه نمى شود و حتّى تلاش مى كند كه نظرش به بدن نيفتد، نمى توان گفت چنين نظر اتّفاقى اى فى حدّ نفسه حرام است. آرى، مسئله مفاسد اجتماعى و انحراف از مسير عفّت و حيا و... بحث ديگرى است و حكمش هم روشن است؛ چون هر امرى كه داراى مفاسد اجتماعى و انحراف و كشاندن به فساد و... باشد حرام و تركش لازم است. 1/9/79

(س 1107) پخش مستقيم مسابقات ورزشى با لباس مخصوص و نگاه آن براى عموم (زن و مرد) چه حكمى دارد ؟

ج ـ نگاه مرد به بدن مرد در پخش ورزش، هر چند مستقيم به غير از عورتين بدون تلذّذ، مانعى ندارد؛ امّا نگاه و تماشاى زنان نسبت به همان پخش، هر چند ورزشكاران با لباس كوتاه باشند اگر موجب فساد در جامعه و ترويج بى بندوبارى و باطل و حرام نگردد، نمى توان گفت حرام است و اگر منجر به يكى از آنها شود، حرام است و همين طور اگر احتمال فساد هم داده شود، احتياط در عدم نگاه، لازم مى باشد. 2/8/80

(س 1108) حضور زنان ورزشكار به منظور مسابقات در باشگاههاى خارج كشور چه حكمى دارد؟

ج ـ اگردر باشگاه هايى است كه در منظر و ديد مردان نامحرم هستند، حرام مى باشد، ولى اگر در جايى باشد كه مردان نيستند، مانعى ندارد. 2/8/80

(س 1109) ورزش بانوان با مربّيگرى يا داورى مردان چه حكمى دارد؟

ج ـ پرهيز از اين امور و حفظ حيا و عفّت براى زنان، مطلوب است. 2/8/80

(س 1110) نظر به اين كه اعزام ورزشكاران زن مسلمان به بازيهاى بين المللى زنان در برخى رشته ها ممكن نيست، آيا در اين موارد مى توان زنان اقليت هاى دينى را ـ كه در ايران هستند ـ به جاى نماينده كشور ايران در اين گونه رقابتها شركت داد؟

ج ـ شركت نمودن آنها با رضايت و ميل خودشان و اجازه و جلوگيرى ننمودن حكومت ـ كه گوياى رعايت جهات سياسى و مصالح نظام مى باشد ـ مانعى نداشته و ندارد؛ و اقليتهاى مذهبى و غير آنان از غير مسلمين، به تكاليف شخصيّه و اوامر و نواهى و حقوق مدنى و اجتماعى خود حسب مرام و مذهبشان عمل مى نمايند، و فى حدّ نفسه مجاز مى باشند.16/8/82

(س 1111) حكم شرعى براى بانوان در موارد ذيل چيست ؟

1. انجام فعاليت هاى ورزشى بدون حجاب در مدارس؛

2. ورزش و دوچرخه و موتورسوارى در معابر عمومى با حجاب؛

3. مسابقه يا تمرين با مردان در ورزش هاى انفرادى؛

4. رعايت حجاب در سالنهاى اختصاصى زنان بدون حضور نامحرم؛

5 . بازى با پسران غير مكلّف؛

6 . ورزش با مردان محارم و تماشاى ورزش مردان؛

7 . حركات موزون و هوازى كه منجر به حركات عضلات بدن مى شود در مكانى بدون حضور نامحرم.

ج ـ پاسخ سؤالات مرقوم از جهت پوشش و از جهت شركت در امور ورزشى و مسابقات، فيمابين خود و خداوند روشن، و حكم شرعى مسائل معلوم است؛ چون آن چه بر مرد اجنبى حرام است نگاه كردن به بدن و موى زن اجنبيه است كه داراى پوشش مانع از ديدن نباشد، و آن چه بر زن واجب است همان پوشش و ستر بدن و مو مى باشد ـ به هر نحو كه حاصل شود ـ و اسلام در نحوه آن، طريق خاصى را ملحوظ نداشته كما اين كه اختلاط زن و مرد همانند اختلاط در مجالس عياشى ـ كه منشأ فساد است ـ نيز حرام مى باشد؛ امّا حضور غير هم جنس و اجنبى با اجنبيه همانند حضور در مراكز علمى و دينى و يا ورزشى يا مجلس عزادارى كه داراى مفسده نبوده، جايز و حلال است، و ضرورت عملى و سيره مستمره مسلمانان و شيعيان بر جواز آن قائم است، و آن چه مهم است آئين نامه ها و بخش نامه هاى اين گونه مسائل است كه بايد دقت شود تا مورد ردّ ديوان عدالت ادارى به خاطر اعلام مخالفت با موازين شرع ـ به تشخيص كسانى كه در قانون اساسى معين شده اند ـ ، قرار نگيرد. 17/12/80

(س 1112) جرح و غير آن در مسابقات ورزشى چه حكمى دارد؟ چنانچه در هنگام ورزش، يكى از طرفين، دچار نقص عضو يا فوت شود، ضمانت از آنِ چه شخصى است؟

ج ـ ورزشكاران؛ چون خودشان متوجّه هستند كه در ورزش، اين گونه حوادث ممكن است پيش بيايد و مى دانند كه از نظر قانون و مقرّرات، حوادث اتّفاقى در ورزش، ضمان ندارد؛ و ورزشكاران عملاً صدمه زننده را برىء الذّمه نموده و اين ابراى عملى به منزله ابراى قولى است. 2/8/80