|
تشبّه به كفّار
(س 194) اخيراً در ميان برخى از جوانان، استفاده از مُدل مو و لباسهايى رايج شده است كه از كشورهاى اروپايى و بلاد بيگانه گرفته شده است. نظر به اينكه پوشيدن اين لباسها و خود اين گونه آرايش كردن، عرفاً از مصاديق تشبّه به كفّار است، آيا شرعاً حرام است يا حلال؟ ج ـ اگر ترويج فرهنگ معاندان و محاربان و دشمنان اسلام باشد، حرام و غير جايز است. 16/6/74 (س 195) بعضى از افراد در جامعه با لباس هايى ظاهر مى شوند كه بسيار تنگ و زننده و مدل غربى است، در حدّى كه ران ها و باسن هاى آنان كاملاً نمايان است و در صورت امر به معروف و تذكّر، اظهار مى دارند كه بر مرد، ستر عورتين واجب است نه سَرين (باسن) و اگر مرد با اين حال در ملأ عام ظاهر شود، هيچ حَرَجى بر او نيست، حتّى اگر برخى زن ها به حرام بيفتند و در خصوص پوشيدن لباس هاى مدل غربى مى گويند كه تشبّه به كفّار حرام است؛ امّا اگر در جامعه اسلامى گروهى آن لباس را بپوشند كه گفته شود در جامعه وجود دارد، ولو در اقلّيت باشند و اهل فسق باشند، پوشيدن آن، حرام نيست. خواهشمند است نظرتان را در اين زمينه بيان فرماييد. ج ـ هر لباس و مدى كه موجب فساد در جامعه شود و افراد را به گناه و معصيت بيندازد و توده جامعه و فرهنگ آنها را فرهنگ گناه و معصيت نمايد، حرام و اجتناب از آن، واجب است و اين حيثيت غير از حيثيت پوشش بدن براى مردان است كه حسب حكم اوّلى، غير واجب است؛ به علاوه كه مسئله حيا و عفّت عمومى هم مطرح است، و ناگفته نماند كه تشبّه به كفّار كه حرام است، به خاطر تأثير تشبّه ظاهراً در تشبّه فكرى و از دست دادن هويّت اسلامى و ملّى و مفاسد زيادى است كه بر آن بار مى گردد. 4/10/77 (س 196) با توجه به اينكه پيامبر گرامى اسلام براى همه مسلمانان اسوه حسنه است، آيا شكل و نوع لباس پوشيدن آن حضرت نيز مى تواند مصداق اين معنا باشد؟ آيا شخص مسلمان از نظر لباس و پوشاك، بهتر است تابع قوميّت و ملّيت خودش باشد؟ نظر شرع مقدس در اين خصوص چگونه است؟ ج ـ آنچه مطلوب است آن است كه انسان، در پوشيدن لباس و مسكن، تحت تأثير فرهنگ بيگانه قرار نگيرد. 26/11/74 (س 197) بلند نگاه داشتن موى سر، به شرط رعايت نظافت و آراستگى، براى مرد چه حكمى دارد؟ ج ـ اين گونه عمل ها مانند بقيّه اعمالى است كه در شرع از آنها نهى نشده و با اِباحه اوّليه، باقى مانده است و آنچه بايد در مورد اين گونه عمل ها مورد عنايت قرار گيرد، عدم ترويج فرهنگ بيگانه و عدم انحراف و فساد و ابتذال جامعه است. 23/3/77 (س 198) پوشيدن لباس و آرايش به نحوى كه شبيه يكى از گروه هاى منحرف غير مسلمان باشد، چه صورتى دارد؟ ج ـ چون ترويج فرهنگ معاندان و محاربان و دشمنان اسلام است، حرام و غير جايز است به علاوه كه تزّى بزىّ آنها هم محتمل است كه خود، فى حدّ نفسه، حرام باشد. 25/4/79 (س 199) مى خواستم نظر جناب عالى را در باره استفاده از كراوات بدانم، آيا از لحاظ شرعى اشكال دارد؟ ج ـ چون تشخيص ترويج فرهنگ بيگانه و از بين رفتن هويت اسلامى و ملى كه سبب منع استفاده نمودن از امثال مورد سؤال مى باشد، با خود مكلّف است و آن هم به حسب زمان ها و مكان ها و موقعيت هاى افراد، مختلف است؛ پس تابع تشخيص خود مكلّف است، يعنى هر موردى كه موجب ترويج ذكر شده باشد نبايد استفاده شود و هر موردى كه چنين نباشد استفاده، مانعى ندارد و به هرحال هميشه انسان بايد شخصيت ملى و استقلال فكرى خود را حفظ كند تا بتواند تحت تأثير ديگران قرار نگيرد و خود با فكر و عقل خدادادى اش تصميم بگيرد و اگر خلاف شرع نبود انجام دهد. 28/8/80 (س 200) عدّه اى از ايرانيهاى شيعه به آمريكا و يا كانادا مهاجرت نموده اند و بعضاً تبعه آن كشورها مى شوند تا بتوانند از مزاياى آنها استفاده نمايند. آيا تبعه شدن مسلمان از نظر اسلام، جايز است؟ ج ـ در صورتى كه زير سلطه و تحت سيطره آنها نباشند و دولت جمهورى اسلامى هم منع نكرده باشد، اقامت، فى حدّ نفسه مانعى ندارد. 29/10/75 (س 201) هل أن الزي المتعارف عليه بأنه الزي الاسلامي من لباس الجلابيه (الدشداشة) أو القميص الطويل فوق الشروال (على الطريق الأفغانية أو الباكستانية) يعتبر من السنة النبوية المندوبة و خاصة إذا كانت تذكر باللّه و تدفع الإنسان إلى الاقتداء بأخلاق الرسول(صلى الله عليه وآله)؟ ج ـ لا يعتبر منها لعدم سنة منه(صلى الله عليه وآله) في اللباس وعن الصادق(عليه السلام) خير لباس كل زمان لباس أهله وعنه(عليه السلام)أيضاً اظهار النعمة احبّ إلى اللّه من صيانتها واياك ان تزين إلاّ في أحسن زي قومك والمستفاد منها محبوبية لباس القوم ولباس الملة وحفظ السنن الملية في اللباس. 28/10/81
|