(س 2154) اگر افراد استثنايى اعمّ از كم توان ذهنى و ناشنوا، در موقع غسل نيّت نكنند، آيا غسل آنان صحيح است؟

ج ـ همان قدر كه خودش مى داند كفايت مى كند و زيادتر از آن نه لازم است و نه مطلوب، و معيار در نيّت همان قصد خودش و اين كه انجام وظيفه مى نمايد مى باشد و چيز ديگرى نيست. 5/2/80

(س 2155) به دليل دشوارى غسل كردن براى معلولان، برخى از آنان كه دچار احتلام هاى شبانه مى شوند، آن را مخفى كرده و از تيمّم بدل از غسل استفاده مى كنند. حكم تيمّم و نماز آنان، چگونه است؟

ج ـ بايد به آنان گفته شود انجام تيمّم را به تأخير بيندازند، تا وقت به اندازه اى تنگ شود كه اگر بخواهند غسل كنند، نمازشان قضا مى شود، لذا تيمّم در آن زمان صحيح است، و نسبت به اعمال گذشته هم ان شاءالله اعمالشان صحيح و درست است، چون جاهل قاصر بوده اند و قصد قربت هم از آنها متمشّى شده، لذا تيمّمشان به جاى غسلشان، كفايت نموده است. 18/2/79

(س 2156) آيا افرادى كه دچار معلوليت شديد هستند مى توانند به طور مكرّر به جاى غسل از تيمّم استفاده كنند؟

ج ـ بين تيمّم و غسل در تكرّر تفاوتى نيست، لذا هر زمانى كه بايد غسل كند اگر عذر دارد، مى تواند به جاى آن، تيمّم نمايد. 18/2/79

(س 2157) عدم تماس آب با بدن هنگام غسل، به دليل استفاده از وسايل توان بخشى، چه حكمى دارد؟

ج ـ حكم جبيره را دارد و غسلْ صحيح است، چون نمى تواند بدون زحمت آب را به زير وسايل برساند. 18/2/79

(س 2158) اگر امكان غسل ارتماسى نباشد، آيا مى توان در انجام غسل ترتيبى، به فرد معلول كمك كرد؟

ج ـ كمك نمودن، مانعى ندارد. 18/2/79

(س 2159) تماس دست افراد نابينا با اسماى جلاله كه به صورت بِرِيل نوشته شده، چه حكمى دارد؟

ج ـ تماس دست بدون وضو به اسماى جلاله بارى تعالى، حرام است و بايد مسّ آنها با وضو باشد. آرى، اگر خطوط بِرِيل به نحوى است كه دست و انگشتان يك دفعه به اسماى جلاله نمى رسد، يعنى سر انگشت براى مثال ابتدا به حرف «الف» الله مى رسد، بعد به حرف «لام» و همين طور به بقيّه حروف كه نتيجتاً دست شخص به همه حروف يك جا نمى رسد، بلكه انگشتش را بر يك حرف كه مى گذارد به حرف بعدى مى رسد، ظاهراً چنين مسّى حرام بر مصحف نباشد و اجماع در مسئله كه تنها دليل بر حرمت است به دليل لبّى بودن آن نمى تواند در مورد بحث، حجّت باشد و قدر متيقّن از آنها بلكه ظاهر آنها غيرچنين مورد است و حقّ جواز چنين مسّ است كه در حقيقت مسّ اسماى جلاله نمى باشد، بلكه مسّ حرف به حرف اسما است. 15/3/79

(س 2160) فرد كم توان ذهنى كه محتلم شده و اين حالت را درك نمى كند و قرآن يا اسماى جلاله را لمس مى كند، چه حكمى دارد؟ وظيفه ما در قبال اين گونه افراد چيست؟

ج ـ جلوگيرى بچّه و ديوانه و كسانى كه توان ذهنى ندارند از مسّ قرآن و اسماى جلاله بدون طهارت، واجب نيست؛ ولى اگر مس نمودن آنها به نحوى باشد كه بى احترامى به قرآن تلقّى شود، بايد از آن جلوگيرى كنند. 18/2/79