(س 1158) آيا اقتدا كردن به امام جماعتى كه در ناحيه كمرش خميدگى دارد، جايز است؟ آيا مى توان به وى اقتدا كرد يا خير؟

ج ـ مانعى ندارد و جايز است. 2/10/73

(س 1159) كسى مادر زاد، هر دو پايش به داخل خم شده، به طورى كه در حال سجده، هيچ كدام از انگشتان پاهايش به زمين نمى رسد، بلكه روى پاها به زمين مى آيد و در راه رفتن هم روى پا به زمين مى آيد و راه مى رود. به علاوه، در حال قيام هم بدنش استقرار ندارد و حركت مى كند و بدون تكيه به ديوار يا عصا نمى تواند ايستاده نماز بخواند. آيا اين شخص، مى تواند امام جماعت شود و مردم به او اقتدا كنند يا خير؟

ج ـ صحّت اعضا و عدم نقص، شرط امامت و جماعت نيست؛ ليكن بايد امام جماعت بتواند ايستاده نماز بخواند، چون امامت كسى كه نشسته نماز مى خواند، براى كسى كه ايستاده مى خواند، جايز نيست. 3/12/78

(س 1160) آيا كسى كه در نماز بايد به چيزى تكيه كند، مى تواند براى ديگران امام جماعت شود يا خير؟

ج ـ مانعى ندارد، چون ايستادن، صدق مى كند. 15/11/74

(س 1161)اقتدا به كسى كه در حال قرائت نماز، به عصا تكيه مى كند، چه حكمى دارد؟

ج ـ مانعى ندارد و همين كه ايستاده مى خواند، ولو با تكيه بر عصا، اقتدا به او جايز است. 30/9/79

(س 1162) اشخاصى كه نقص عضوى در يكى از اعضا (دست يا پا) دارند، به نحوى كه قادرند ايستاده نماز بخوانند، آيا مى توانند امام جماعت شوند يا خير؟

ج ـ ظاهراً جايز است و اقتدا به آنان، مانند اقتدا به بقيّه افرادى است كه واجد شرايط امامت در نمازند، چون نماز امام، بر حسب وظيفه خودش صحيح است و صحّت براى او به طور كلّى در اقتدا، و صحّت جماعت كافى است.

(س 1163) روحانى جانبازى كه يك پايش از زير زانو قطع شده است و الآن با پاى مصنوعى به طور معمول، نماز مى خواند. آيا امامت جماعت، خواندن نماز استيجارى و نيابت در حج، تبرّعاً يا به صورت اجير شدن، توسط چنين شخصى جايز است يا خير؟

ج ـ همه آن ها جايز است و مانعى ندارد، آرى، اگر نداشتن پا سبب گردد كه نمازش را نشسته بخواند، امامت او و نماز استيجارى برايش جايز نمى باشد و در نماز طواف حج هم اگر نشسته مى خواند احتياط كند و نايب بگيرد تا او نماز طواف را بخواند. 5/2/85

(س 1164) جانباز قطع عضوى كه امام جماعت است، آيا لازم است كه وضعيت جانبازى خود را به مأموين اطّلاع دهد؟

ج ـ چون صحّت نماز امام براى خودش و بر حسب تقليدش مفروض است و اعلام موضوع هم لازم نيست، بنابراين، الزامى به بيان وضع و حال خود ندارد و مأمومين هم اگر بعداً فهميدند، اعاده لازم نيست. 30/1/73

(س 1165) اين جانب طلبه جانباز هستم و دست چپم از مرفق به پايين، قطع شده است. آيا مى توانم امام جماعت شوم يا خير؟

ج ـ آرى، مى توانيد و نبايد خود و ديگران را از فيض جماعت محروم سازيد، در مسئله 20 از كتاب عروة (صلاة الجماعة) آمده است كه اولى، ترك امامت ناقص براى كامل، و كامل براى اكمل است؛ ولى اين اولويت، يك نوع اولويت عقلايى اعتبارى است كه با فرض نياز جامعه و اثر داشتن امامت جماعت در تبليغ، ساقط است، اگر نگوييم كه در شرايط خاصّ فعلى و در زمان نياز شديد به فرهنگ غنى اسلام و ارزش هاى اسلامى، اولى، اقدام به امامت جماعت است. 24/8/69

(س 1166) آيا اقتدا به امام جماعتى كه كفش طبّى پوشيده، جايز است يا خير؟ آيا آن شخص مى تواند عهده دار امامت جماعت شود؟

ج ـ امام جماعت شدن كسى كه كفش طبّى دارد، با رعايت ساير شرايط، مانعى ندارد و اقتدا به او جايز است. 15/11/74

(س 1167) نقل شده كه طبق فتواى حضرت عالى اقامه جماعت اشخاص جانباز، اشكال ندارد. آيا اين فتوا شامل معلولان مادرزاد هم مى شود يا خير؟

ج ـ بين معلولان محترم مادرزاد و جانبازان عزيز جنگ، از جهت صحّت امامت براى نماز جمعه و جماعت، با فرض اينكه بتوانند ايستاده نماز بخوانند (تا مصداق امامت قاعد براى قائم نباشد)، فرقى نيست و اقتدا به هر دو دسته، صحيح و جايز است. 21/11/74