(س 342) آيا فردى كه جُنب نيست، مى تواند استحباباً غسل جنابت نمايد؟ آيا با اين غسل مى تواند نماز واجب را بخواند؟

ج ـ غسل جنابت نمى توان كرد، و اگر احتياطاً غسل جنابت انجام دهد، براى خواندن نماز بايد وضو بگيرد. 30/6/75

(س 343) آيا غسل جنابت قبل از وقت نماز به قصد وجوب، صحيح است؟ و اگر كسى با چنين نيّتى غسل كرده، آيا مى تواند با آن غسل كه به وضو نياز ندارد، نماز بخواند؟

ج ـ اگر پيش از وقت نماز به قصد اين كه با طهارت باشد يا براى نماز وضو بگيرد يا غسل كند، صحيح است و پس از داخل شدن وقت، مى تواند با همان وضو و غسل، نماز بخواند. 6/7/79

(س 344) اگر شخص جُنب در تنگى وقت كه وظيفه اش تيمّم است عمداً غسل نمايد. آيا با آن غسل مى تواند نماز قضا يا نمازهاى ديگرش را بخواند يا بايد دوباره غسل كند؟

ج ـ غسل كسى كه وظيفه اش تيمّم است، اگر در ضيق وقت غسل نمايد، باطل است. 4/3/76

(س 345) شخصى كه بعد از نماز صبح جُنب مى شود و امكان غسل هم دارد، ولى تا ظهر غسل را به تأخير مى اندازد، آيا تأخير آن حرام است يا خير؟

ج ـ كار حرامى مرتكب نشده است. آرى، هر چه زودتر خود را از حَدَث جنابت به وسيله غسل پاك نمايد، كار خوبى انجام داده است. 25/6/76

(س 346) در احكام غسل هاى مستحبى در توضيح المسائل حضرت عالى آمده است كه: «از غسل هاى مستحبى، غسل زنى است كه براى غير شوهرش بوى خوش استعمال كرده، و همچنين غسل كسى كه در حال مستى خوابيده است». لطفاً بفرماييد غسل مستحبى را با چه نيّتى بايد انجام داد؟

ج ـ به نيّت غسل مستحبى قربةً الى الله انجام دهد. 14/11/75

(س 347) آيا ترتيب در غسل، واجب است؟

ج ـ در غسل ترتيبى، ترتيب لازم است، يعنى اول بايد سر و گردن، بعد بقيّه بدن را بشويد. 7/7/74

(س 348)آيا در موقع غسل ترتيبى شرط است كه از بالا به پايين شسته شود؟

ج ـ شرط نيست؛ بلكه معيار، شستن هر طرف به طور كامل است. 28/5/78

(س 349 ) آيا مى شود در غسل ترتيبى سر و گردن را شُست و چند ساعت بعد، طرف راست و چپ را؟ و آيا با چنين غسلى مى توان نماز خواند؟

ج ـ موالات عرفيه به معناى پى در پى بودن و يا عدم خشك شدن در غسل واجب نيست. پس اگر كسى سر و گردن را در اوّل روز، و سمت راست را در وسط روز، و سمت چپ را در آخر روز غسل دهد، صحيح است و وقتى غسل صحيح باشد و در بين آن مبطلى از مبطلات وضو انجام نگرفته باشد، مى توان با آن نماز خواند. 12/7/79

(س 350) اگر كسى در غسل ترتيبى، ترتيب را رعايت نمى كرده به اين صورت كه اول طرف راست، بعد طرف چپ و بعد سر و گردن را مى شسته است، آيا غسل اين شخص صحيح است يا خير؟ اگر باطل است، در صورتى كه نماز خوانده، آيا بايد اعاده و قضا نمايد؟

ج ـ اگر ترتيب لازم و واجب (ترتيب سر و گردن و بقيّه بدن) رعايت نشود، غسل، باطل و اعاده و قضا هم لازم است، مگر در جاهلِ قاصر كه اعاده و قضا لازم نيست و غسلش صحيح است و به حكم حديث رفع، شرطيّت ترتيب، از او مرفوع است. 8/7/79

(س 351)اگر شخصى در غسل ترتيبى پس از شستن سر و گردن، گردن را به نيّت واجب با سمت راست مى شسته و همچنين باز گردن را به نيّت واجب با سمت چپ مى شسته، آيا غسلش اشكال داشته يا خير؟

ج ـ غسلش صحيح است. منتها شستن گردن به نيّت واجب با هر يك از طرفين، زياده اى است كه انجام گرفته وزياده در مثل غسل هم مبطل نيست، مگر مضربراى قصدقربت باشدكه آن هم در مثل مفروض سؤال، تحقّق ندارد، چون به عنوان بدعت انجام نداده و درقصد قربت، همين قدر كه عمل براى غيرخدا نباشد وخدا منظور در عمل است، كفايت مى كند. به علاوه، قصد قربت معتبر است نه مقرّبيت عمل، هر چند در امثال اين موارد، مقرّبيت به خاطر جهل و عدم مقرّبيت زياده محقّق است. 16/9/79

(س 352) اگر شخصى بعد از غسل جنابت، متوجه شود كه هنگام غسل قسمتى از سمت راست يا چپ بدنش به جهت مانع شسته نشده است، آيا شستن همان قسمت كافى است، يا بايد تمام بدن را غسل دهد؟ اگر با اين غسل نماز خوانده و در اين مدت حَدَث اصغرى از او سر زده باشد. تكليف چيست؟

ج ـ شستن همان مقدار كافى است و بين سمت راست و چپ بدن ترتيبى نيست، ولى اگر در قسمت سر و گردن باشد بايد بعد از شستن مقدار شسته نشده بقيّه بدن را بشويد و نمازهايى كه با آن غسل خوانده، به خاطر غفلت و جهل صحيح مى باشد و طهارت در صلاتش به حكم حديث رفع به همان نحو مى باشد، ليكن اگر حدَث اصغر از او در هنگام غسل صادر شده، باقى مانده غسل اوّل را تمام و بنا بر احتياط مستحب، غسل را نيز اعاده و براى نماز، به هر حال وضو هم بگيرد 5/2/85

(س 353)در فصول گرم سال، قسمت هايى از بدن، مثل زير بغل، عَرَق زيادى مى كنند، بر روى موهاى اين نواحى رسوبات سفيد رنگ چسبيده به مو ديده مى شود. آيا براى انجام غسل، اين موها حتماً بايد چيده شوند يا نيازى نيست؟ يعنى آيا اين رسوبات، مانع رسيدن آب هستند؟

ج ـاين رسوبات اگر جِرم نباشد كه ظاهراً هم نيستند و تنها يك گونه رنگ اند، مانع از رسيدن آب نيستند و غسل با آن موها صحيح است. آرى، اگر جِرم باشد و مانع از رسيدن آب به بدن و يا موها باشد، مضرّ به صحّت غسل است. 7/7/76

(س 354)آيا غسل جنابت، قبل از پاك كردن منى روى بدن، صحيح است؟

ج ـ هر عضوى از اعضاى غسل كه نجس باشد، قبل از غسل آن عضو بايد اوّل نجاست را برطرف كرد و آن عضو را تطهير نمود و بعد غسل كرد يا اين كه اوّل تمام بدن را اگر نجس است، تطهير كرد و بعد غسل نمود. 10/3/79

(س 355) كسى كه تمام پا يا دست او گچ گرفته شده است و جُنب شده، غسل را چگونه انجام دهد؟

ج ـاگر مى تواند غسـل جبيره كند و حَرَجى هم نيست، بايد غسل كند، وگرنه تيمّم.

9/3/77

(س 356) قبل از غسل مانعى در بدن بوده كه پس از غسل مشاهده نمى شود، حكم غسل چيست؟

ج ـ حكم به صحّت، خالى از قوّت نيست، زيرا مشمول قاعده فراغ است؛ هر چند به خاطر عدم توجه هنگام غسل، احتياط در اعاده است كه برخى از فقها ـ قدس الله اسرارهم ـ آن را فتواً يا احتياطاً شرط جريان دانسته اند. 4/3/74

(س 357) گاهى بعد از غسل جنابت كه به دقّت هم انجام مى شود و پس از بيرون رفتن از حمّام، در كف پا و يا ميان انگشتان دست يا پا ريزه كوچكى از قبيل تراشه چوب و يا برگ و امثال آن مشاهده مى كنيم كه به پوست چسبيده است و با توجّه به اين كه چسبندگى آن ممكن است به واسطه رطوبتى باشد كه در كف پا و انگشتان باقى مانده است كه در خارج از حمّام به آن چسبيده باشد؛ زيرا به محض دست زدن به آن مى افتد. در عين حال، گاهى دچار وسواس مى شوم كه شايد در موقع غسل بوده و مانع از رسيدن آب به آن شده و غسلم باطل بوده است و مجدّداً غسل را تكرار مى نمايم. با عنايت به اين مسئله، تقاضا دارم بفرماييد حكم آن چگونه است؟

ج ـ مضرّ به صحّت غسل و وضو نيست؛ چون مورد قاعده فراغ است و همين كه فرد نمى داند قبل از غسل بوده يا بعد از غسل، محكوم به صحّت است و نبايد به شك، اعتنا نمود؛ بلكه اگر يقين هم دارد قبل از غسل بوده، باز هم غسلْ درست است، چون شايد خود به خود آب به پوست بدن رسيده باشد. 24/12/77

(س 358) هنگامى كه انسان غسل مى كند، آيا هنگام پاك كردن نجاست قسمتى از بدن، مى تواند همان قسمت را نيز غسل دهد؟

ج ـ اگر با همان يك بار ريختن آب، هم قصد پاك كردن نجاست و طهارت ظاهرى و هم قصد غسل كردن را دارد، درست نيست؛ امّا اگر مقدارى از ريختن به قصد پاك شدن و بعد از آن مقدارى به قصد غسل باشد، مانعى ندارد. 6/4/61

(س 359) اگر پس از غسل دادن قسمتى از بدن (مثلاً سر و گردن و قست راست بدن)، بول و يا رطوبتى از انسان خارج شود، آيا غسل باطل مى شود و بايد از اول شروع نمايد يا خير؟

ج ـ غسل باطل نمى شود، و نياز به شروع مجدّد نيست؛ ولى با آن غسل نمى تواند نماز بخواند و براى خواندن نماز، بايد وضو بگيرد. 12/11/74

(س 360) اگر در وسط غسل بدن نجس شود (مثلاً هنگامى كه مشغول غسل دادن بدن است، قسمتى از طرف سر نجس شود)، آيا غسل باطل است؟

ج ـ نجس شدن اعضا در حين غسل مضرّ نيست، ليكن اگر عضو متنجّس را قبل از نجس شدن غسل نداده، بايد اول محلِ متنجّس را پاك نمايد و بعد غسل را ادامه دهد.

12/4/68

(س 361) آيا منظور از داخل گوش، كه در موقع غسل شستن آن واجب نيست، سوراخ گوش است؟

ج ـ منظور از داخل گوش، آن مقدارى است كه پيدا نيست. 4/10/75

(س 362) در رساله توضيح المسائل حضرت عالى آمده است: «اگر پوست صورت از لاى مو پيدا باشد بايد آب را به پوست برساند، و اگر پيدا نباشد شستن مو كافى است و رساندن آب به زير آن لازم نيست». آيا فقط وضو اين حكم را دارد يا اينكه در غسل هم لازم نيست آب به پوست برسد؟ چنانچه قسمتى از پوست صورت معلوم باشد، و قسمت ديگر معلوم نباشد، آيا لازم است قسمتى كه معلوم نيست، شسته شود؟

ج ـ اين حكم مخصوص وضوست و در غسل، بشره (پوست بدن) مطلقاً بايد شسته شود و بنا بر احتياط واجب، موها هم بايد شسته شود، ولى ناگفته نماند چون آب جريان و سريان دارد، به حسب طبع، بشره با ريختن آب شسته مى شود. 9/7/74