(س 329)وظيفه كسى كه در داخل وقت نماز، نه آب براى وضو و غسل دارد و نه چيزى براى تيمّم چيست؟

ج ـ احتياط واجب آن است كه نماز را بدون وضو و تيمّم بخواند و بعداً قضا نمايد. 9/7/79

(س 330) اگر به واسطه عذرى، داخل توالت وضو بگيرد آيا وضو باطل است يا خير؟

ج ـ مانعى ندارد، ليكن ثواب وضو كم مى شود. 25/7/74

(س 331)لمس كردن آيات قرآن مجيد بدون وضو كه با خط بِرِيل (مخصوص نابينايان) و يا خط لاتين و غيرعربى است، چه حكمى دارد؟

ج ـ اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگرى ترجمه كنند، وضو براى مسّ آن لازم نيست، چون ترجمه قرآن در اين جهت، حكم قرآن را ندارد. 16/7/79

(س 332) آيا لوح فشرده حاوى قرآن كريم همانند كتاب قرآن كريم شامل لايمسه الاالمطهرون مى شود؟ وهر كلام ديگر كتاب قرآن كريم براى آن نيز صادق است؟

ج ـ آنچه حرام است مَس كتابت قرآن كريم است بدون وضو و طهارت، و لوح فشرده ياCD كتابت نيست كه مورد مسّ بدن قرار گيرد و لذا حكم قرآن را ندارد هر چند حفظ حرمت آن براى كسى كه مى داند قرآن در آن مى باشد لازم است.

7/2/83

(س 333) مس كردن القاب ائمه اطهار (مثل «رضا»، «جواد» و «هادى») بدون وضو، چه حكمى دارد؟

ج ـ مسّ آن ها بدون وضو، خلاف احتياط است، هر چند حرام نيست. 22/12/75

(س 334) آيا دست زدن بدون وضو به سكّه هاى پنجاه ريالى و يكصد ريالى كه به ترتيب تصوير حرم مطهّر و ملكوتى حضرت فاطمه معصومه(عليها السلام) و حرم مطهّر حضرت على بن موسى الرضا(عليه السلام) بر روى آن ها حك شده است، جايز است؟

ج ـ جايز است. 19/7/79

(س 335) در رساله هاى عمليّه مراجع معظّم تقليد آمده است كه دست زدن به آيات قرآن كريم بدون وضو حرام است. آيا دست زدن به كتاب شريف نهج البلاغه حضرت اميرالمؤمنين على(عليه السلام) و صحيفه سجاديّه حضرت امام سجاد(عليه السلام) هم همين حكم را دارد؟ و اگر حرام نيست، آيا جايز است براى ادب و احترام به اين دو كتاب شريف، وضو گرفت؟

ج ـ حكم قرآن را ندارد، مگر در جايى كه اسم خداوند باشد، و جايى كه اسم مبارك پيامبر اسلام و ائمه و حضرت زهرا(عليهم السلام) باشد، بنا بر احتياط مستحب با وضو به نام آنها دست زده شود. 1/4/77

(س 336) وضو گرفتن بانوان در اماكن عمومى كه در معرض ديد نامحرم هستند، چه حكمى دارد؟

ج ـ پوشانيدن بدن براى زن، از ديد نامحرم واجب است و به هر حال، وضو صحيح است. 9/3/76

(س 337) اگر بعد از وضو يا غسل شك كند كه بعضى از اجزاى آن را انجام داده است يا نه، حكم وضو و غسلش چگونه است؟

ج ـ اعتنا نكند، چون مورد از موارد فراغ و تجاوز است. 7/3/76

(س 338) بيماران قلبى كه در استراحت مطلق به سر مى برند و حتّى دست هايشان را نمى توانند حركت دهند، براى وضو چه وظيفه اى دارند؟

ج ـ اگر آب برايشان مانعى ندارد، بايد از كسى بخواهند كه آن ها را وضو بدهد.

11/8/78

(س 339) كسى كه به علّت بيمارى با دو وضو نماز مى خواند، اگر از روى فراموشى با لباس نجس نماز خوانده باشد و بعد از اتمام نماز، متوجّه شود كه لباسش نجس بوده، آيا بعد از آن كه لباس خود را عوض كند، بايد مجدّداً وضو بگيرد يا مى تواند با همان وضو، نماز را اعاده كند؟

ج ـ اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد كه نجس بوده، آن نماز را بايد دوباره بخواند، و همان وضو اگر باطل نشده كفايت مى كند؛ يعنى بايد در اين فاصله، قطره بولى از او خارج نشده باشد. 16/5/79

(س 340) گاهى اوقات در اندام هايى كه هنگام وضو شسته مى شود، زخمى ايجاد مى شود كه با خونريزى همراه است. بعد از شستشو و آب كشيدن محلّ زخم، معمولاً مقدارى خون باز خارج مى شود. اين خون خارج شده لخته مى شود و بعد از چند روزى خشك شده، به رنگ قهوه اى و سياه در مى آيد. آيا اين زخم هم حكم خون را دارد و نجس است يا خير؟ در صورت نجس بودن، با توجّه به اين كه اگر زخم قيد شده را باز كنيم، خونريزى مى كند، براى وضو گرفتن و غسل چه بايد كرد؟

ج ـ حكم جبيره را دارد و بايد بقيّه مواضع وضو شسته شود و همان كفايت مى كند و شستن محلّ زخم، لازم نيست؛ بلكه بى فايده هم هست؛ علاوه كه ممكن است به خاطر سرايت رطوبت نجس وضو را باطل نمايد؛ چون آن خون خشك شده و سياه هم نجس است. 25/3/78

(س 341) آيا وضو گرفتن اثرات منفىِ شير دادن در حال جنابت را از بين مى برد يا خير؟

ج ـ وضو گرفتن جُنب، رافع كراهت خوردن و آشاميدن اوست، و اگر اثرى بر شير خوردن بچه مترتّب باشد، با همان وضو از بين مى رود. 10/2/76