(س 317) اين جانب از جانبازان قطع نخاعى هستم، به دليل وضعيّت خاص، بعد از وضو گرفتن و شروع به نماز خواندن، احتمال قوى مى دهم كه ادرار، به طور قطره قطره از من خارج مى شود، اگر خروج آن را متوجه نشوم، حكم وضو و نمازم چگونه است؟

ج ـ تا يقين به خروج ادرار نداريد، وضو و نمازتان باطل نيست و ظن و احتمال قوى هم تأثيرى ندارد. 3/10/69

(س 318) فرد جانبازى هستم و بعد از هر بار دستشويى رفتن، بعد از مدّتى مقدارى نجاست از من خارج مى شود و وضو را باطل مى سازد. گاهى اوقات بعد از دستشويى رفتن و گرفتن وضو، احتمال مى دهم كه وضويم درست است و در نماز جماعت شركت مى كنم و ديگر بررسى نمى كنم. آيا اين كار اشكال ندارد و نماز من صحيح است؟

ج ـ اگر در تمام اوقات نماز چنين حالتى را داريد، همان وضوى قبلى كافى است؛ وگرنه بايد وقتى نماز بخوانيد كه چنين حالتى براى شما نباشد. به هر حال، اگر احتمال خروج نجاست بعد از وضو باشد، به آن احتمال اعتنا نكنيد و تفتيش و تفحّص هم لازم نيست؛ بلكه براى امثال شما ممنوع است و بر فرض، بعد هم معلوم شود، چون باز شك در زمانش وجود دارد و يقين حاصل نمى شود كه حتماً قبل از نماز بوده، باز نماز صحيح است و به طور كلّى، شما نماز را بعد از وضو همان طور كه مرقوم داشته ايد، بخوانيد و به شك، بلكه به يقين هم اعتنا ننماييد و نمازتان هم درست است و آنچه در پاسخ نوشته شده، فقط براى بيان حكم كلى مسئله است؛ وگرنه نسبت به شخص شما، وظيفه، عدم اعتناست. 6/10/78

(س 319) در من حالتى است كه پس از ادرار، تا حدود بيست دقيقه يا نيم ساعت، احتمال زيادى دارد كه قطره قطره، ادرار بيرون بيايد و اين قابل درمان هم نيست. در مورد كيفيت نماز هم اگر به وقت نماز خيلى مانده باشد، خود را مى شويم و تطهير مى كنم؛ ولى وقتى به وقت نماز خيلى كم مانده يا سرِ كار يا ميهمانى هستم، تكليفم چيست؟

ج ـ بايد تلاش شود كه نمازتان در زمانى خوانده شود كه گرفتار قطره قطره آمدن بول نشويد؛ ليكن در جايى كه وقت دير شده و چاره اى نيست، براى هر نماز، يك وضو كافى است و در حدّ توان هم بايد نجاست لباس و بدن را كم كنيد؛ ليكن نبايد خود را در زحمت و حَرَج و مشقّت بيندازيد. 15/10/78

(س 320) آيا وضو هم مانند روزه، با قصد باطل نمودن، باطل مى شود؟

ج ـ اگر قصد باطل نمودن بعد از تمام شدن وضو باشد، مضرّ نيست، و امّا اگر در وسط وضو باشد، چون منافى با استدامه نيّت است، مبطل و مضرّ است. 6/12/71

(س 321) كسى كه نمى تواند باد معده اش را كنترل كند و مثلاً گاهى نماز مغرب را مى خواند و در وسط نماز عشا، وضويش باطل مى شود، تلكيفش چيست؟

ج ـ كسى كه نمى تواند نمازش را بر اثر مبطون بودن، با وضو تمام نمايد، اگر مى تواند نماز را ولو با اكتفا به واجبات (چه در اول وقت يا در وسط يا در آخر)، با وضو تمام كند، واجب است در همان زمان، نماز را بخواند؛ ولى اگر چنين توانى را ندارد، وضوى اول برايش كافى است؛ ولى اگر وضو گرفتن براى هر دفعه، برايش مشقّت ندارد، احتياط مستحب آن است كه نماز را در جايى به جا آورد كه بتواند بدون راه رفتن در وسط نماز، تجديد وضو نمايد و نماز را با اين كيفيت تمام كند.

17/9/71

(س 322) شخصى بعد از اينكه وضو مى گيرد، احساس مى كند كه بادى از او جدا شده و مرتّب، وضو مى گيرد، تا جايى كه براى هر نماز، چند مرتبه وضو مى گيرد. آيا اين گونه مسائل و تلقين ها، باعث بطلان وضو نمى شود؟

ج ـ مبطل وضو نيست. 12/11/74

(س 323) با توجه به اينكه قطع نخاعى هستم و براى ادرار از سوند و كيسه استفاده مى نمايم، و هميشه مقدارى از مجرا آلوده به ادرار است. آيا براى من تيمّم همراه با وضو واجب است يا وضو به تنهايى كفايت مى كند؟ و آيا تيمّم به تنهايى كفايت از وضو مى كند يا خير؟

ج ـ نيازى به تيمّم نيست، و در صورت عذر از انجام وضو، تيمّم كفايت مى كند.

3/10/69

(س 324)اگر در هنگام وضو گرفتن، آب وضوى صورت در آب وضوى دست بچكد، اشكال دارد يا نه؟ و اگر در كنار ما كسى در حال وضو گرفتن باشد و ترشّح آب وضوى او به دست و صورت ما بخورد، اشكال دارد يا نه؟

ج ـ مانعى ندارد، چون آنچه در وضو معتبر است، مسح سر و پا با آب وضوست كه چكيدن آب صورت، چكيدن آب وضوست و مضر نيست و وضو و مسح، درست است، كما اين كه ترشّح هم به خاطر ناچيز بودن و استهلاك آن در آب وضوى شما مانعى ندارد. 14/12/77

(س 325) اگر كسى هنگام وضو گرفتن، آب روى دستش بريزد و دستى كه بر رويش آب ريخته شده را در زير دست آب ريزنده حركت دهد، آيا وضويش باطل است؟

ج ـ وضويش صحيح است. 17/1/78

(س 326)به پا كردن كفش يا دمپايى ديگران هنگام وضو، آيا وضو را باطل مى كند؟

ج ـ هرچند تصرّف در كفش بدون احراز رضايت مالكش جايز نيست؛ ولى وضويى كه با آن گرفته شده، باطل نمى شود. 9/4/76

(س 327) اگر فرد وضو بگيرد يا غسل كند و سپس متوجه شود كه يكى يا مقدارى از ناخن هايش مانع دارد، آيا نمازى كه خوانده باطل است يا خير؟

ج ـ نسبت به وضو چون نشستن ناخن به خاطر غفلت و جهل بوده موجب بطلان نمازش نمى گردد و طهارت در صلاتش به حكم حديث رفع به همان نحو مى باشد. آرى، بعد از توجه وضويش باطل و اما نسبت به غسل همانند جايى است كه عمداً نشسته كه شستن ناخن به نيت غسل كفايت مى كند. 5/2/85

(س 328)اگر كسى بعد از وقت نماز يا بعد از نماز بفهمد كه روى اعضاى وضويش مانعى براى رسيدن آب بوده و او نمى دانسته، و يا شك كند كه اين مانع، قبل يا بعد از وضو ايجاد شده، چه بايد بكند؟

ج ـ با يقين به مانع در حال وضو، اگر شك كند كه آب به پوست رسيده يا خير، مثل صورت شك در اين كه مانع، قبل از وضو بوده يا بعد از وضو، در هر دو صورت، وضويش درست است. 17/1/78