(مسئله 623) دوازده چيز نماز را باطل مى كند. يكى از آنها اين است كه در بين نماز، عمداً يا سهواً يا از روى ناچارى، چيزى كه وضو يا غسل را باطل مى كند پيش آيد، مثلا بول از او بيرون آيد؛ ولى كسى كه نمى تواند از بيرون آمدن بول و غائط، خوددارى كند، اگر در بين نماز، بول يا غائط از او خارج شود، چنانچه به دستورى كه در احكام وضو گفته شد عمل نمايد، نمازش باطل نمى شود، و نيز اگر در بين نماز، از زن مستحاضه خون خارج شود، در صورتى كه به دستور استحاضه عمل كرده باشد، نمازش صحيح است. از ديگر مبطلات نماز، آن است كه كسى براى كار دنيا، عمداً با صدا گريه كند؛ بلكه اگر براى كار دنيا بى صدا هم گريه كند، بنا بر احتياط واجب باطل است؛ امّا اگر از ترس خدا يا براى آخرت يا براى سيدالشهداء(عليه السلام)گريه كند، آهسته باشد يا بلند، اشكال ندارد، بلكه از بهترينِ اعمال است.

(مسئله 624) سرفه كردن، آروغ زدن و... در نماز اشكال ندارد؛ ولى گفتن «آخ» و «آه» و مانند اينها كه دو حرف است، اگر عمدى باشد، نماز را باطل مى كند.

(س 625) شخصى كه مدّت دو يا سه روز بيهوش بوده، آيا نمازهايى را كه در اين مدّت نخوانده، بايد قضا كند؟

ج ـ اگر سه روز يا بيشتر تمامْ وقت بيهوش بوده و به دست خودش از روى معصيت بيهوش نشده، قضا ندارد.