صورتهاى مختلف جـــرم

مقدار خون بها

1 . سقط جنين كه روح در آن جريان يافته (بعد از چهارماه)

ديه كامل، 1000 دينار: 3 كيلو و 456 گرم طلا

2 . سقط جنين كه گوشت روى آن را پوشانده و خلقتش از نظر جسمى تمام شده باشد

100 دينار: 6/345 گرم طلا

3 . سقط جنين كه گوشت روى آن نروييده است و حالت استخوانى و غضروفى دارد

80 دينار: 5/276 گرم طلا

4 . سقط جنين در حال مضغه

60 دينار: 4/207 گرم طلا

5 . سقط جنين در مرحله علقه (مرحله تعلّق گرفتن به ديواره رَحِم)

40 دينار: 2/138 گرم طلا

6 . سقط جنين در مرحله نطفه به هنگامى كه در رَحِم استقرار يافته باشد

20 دينار: 1/69 گرم طلا

7 . سقط جنين كه دو قلو يا سه قلو يا بيشتر باشند

به همان تعداد تكرار مى شود

8 . اعضاى جنين و مجروح كردن آن

به نسبت ديه آن خواهد بود

9 . سقط جنين در اثر كشته شدن مادر

ديه مادر ديه جنين

(س 398) اگر فردى با علم به اينكه مبتلا به بيمارى كشنده ايدز مى باشد و مبتلايان به اين بيمارى در آينده اى نه چندان دور جان خود را از دست مى دهند، و نيز با علم به اينكه يكى از شايع ترين راههاى انتقال اين بيمارى به افراد ديگر از طريق برقرارى تماس جنسى مى باشد، عملاً با برقرارى تماس نامشروع جنسى با ديگر افراد جامعه، به قصد مبتلا كردن آنها به بيمارى ايدز عده اى را به اين بيمارى دچار كند، هر چند تا به حال هم كسى از اين مبتلا شدگان توسط فرد مورد نظر، فوت نكرده باشد، چه كيفرى مقرّر است.

ج ـ اين گونه اعمال جزء معاصى كبيره است كه تعزير و مجازات دارد، و اگر متوجه احتمال تلف شدن و مردن طرف بوده و اين امر پزشكى و بهداشتى را مى دانسته، با فرض مردن بيمار جرمش قتل عمد مى باشد و موجب قصاص است. 23/8/82

(س 399) به استحضار مى رساند براى تهيه برخى فرآورده هاى خونى (سوپر كنسانتره) از خون هزاران دهنده خون استفاده مى شود، گاهى يكى از اين افراد مبتلا به بيماريهاى مهلك و مسرى مى باشد و فرد يا افرادى كه از اين فرآورده خونى (سوپر كنسانتره) استفاده كرده اند، فوت مى كنند، با اين توضيح بفرماييد در صورت امكان شناسايى فرد مبتلاى دهنده، در دو فرض آگاهى وى از بيمارى خود و جهل وى، آيا وى ضامن است يا متخصصان و آزمايشگاه يا بيمارستانى كه اين خون را انتقال داده اند؟

ج ـ اگر فرد خون دهنده، به بيمارى خود آگاه بوده و يا مسئولين امر تخلّف كرده اند، متخلّف و مقصّر ضامن است، و امّا اگر به هنگام گرفتن خون از اشخاص، مقرّرات رعايت شده، كسى ضامن نيست، چون عامل پيدايش مرگ، جهل بشر است نه تخلّف افراد. 24/11/80

(س 400) ملاك تعيين اَرش در جراحات چيست؟ آيا در تعيين اَرش، نظر پزشك به تنهايى كافى است؟

ج ـ ظاهراً اَرش، همان جبران خسارت است كه با نظر اهل خبره و كارشناسان معلوم مى شود و بديهى است كه اَرش، در جايى است كه ديه اش متعيّن نشده باشد.