(مسئله 262) انسان زنده مى تواند هر عضو خود را كه مايل باشد، براى پيوند به شخص يا مركزى اهدا كند و يا در برابر اخذ مبلغى، واگذار نمايد، به شرط آنكه از دست دادن اين عضو، موجب مرگ خود او نشود و يا از نظر عقلا مذموم و ناپسند و ممنوع نباشد.

(مسئله 263) فروش و اعطاى بعضى از اعضاى بدن (مانند يك كليه) در حال حيات كه باعث جنايت بر خود نباشد، مانعى ندارد.

(س 264) خريد و فروش عضوى از بدن انسان زنده براى پيوند به بيماران، چه حكمى دارد؟

ج ـ دادن اعضاى زنده براى پيوند زدن به ديگرى و نجات دادن آنها از بيمارى، اگر موجب ضرر و زيان فاحش نباشد، مانعى ندارد؛ ليكن نبايد در جمهورى اسلامى به صورت خريد و فروش مطرح گردد، بلكه چون دهنده عضو، احسانى مى كند، گيرنده عضو هم احسانى كند تا احسان در مقابل احسان باشد، و يا به صورت ديگرى عمل شود كه موجب وهن نظام نباشد.

(س 265) آيا شخصى كه قرار است اعدام شود، مى تواند اعضاى خود را بفروشد؟ و در اين مسئله، بين حد يا قصاص، تفاوتى وجود دارد؟

ج ـ اگر مانع از قصاص و حد نباشد، با رعايت جهات ذكر شده در جوابهاى قبلى، مانعى ندارد.

(س 266) در مورد فروش يا اهداى اعضاى بدن و جرّاحى آنان و پيوند به ديگرى (مثل فروش كليه) بفرماييد:

1. آيا اين كار جايز است؟

2. آيا اين كار براى استفاده از اين اعضا بعد از مرگ شخص (مانند فروش قلب و چشم) جايز است؟

ج 1 ـ اگر باعث ضررى به خودش نباشد و انسانى هم به آن عضو احتياج دارد، اهداى آن مانعى ندارد؛ ليكن فروش نامطلوب است.

ج 2 ـ در صورت وصيّت نمودن خود ميّت و رضايت ورثه و هتك و بى احترامى نبودن، و احتياج داشتن انسانى به آن، مانعى ندارد.

(س 267) اهدا يا فروش عضوى از اعضاى بدن، در صورتى كه بدانيم در طول عمر شخص معمولا مؤثّر است و در صورتى كه خداى بزرگ بخواهد و بر اثر سوانح، عمرش خاتمه پيدا نكند، اهداى آن عضو، موجب كوتاه شدن عمر مى شود، جايز است يا خير؟

ج ـ اگر حفظ نفْس از هلاكت و مردن، بر آن متوقّف نباشد، احتياط در ترك چنين عملى است.

(س 268) اگر فردى به اعدام محكوم شود و محكوم بخواهد عضو يا اعضاى بدن خود را به اشخاص مضطر هديه نمايد و در قبال آن، تخفيفى بخواهد، آيا اين كار جايز است يا نه؟

ج ـ تابع قوانين جمهورى اسلامى است.