(مسئله 438) مسافرى كه بايد نمازهاى چهار ركعتى را در سفر دو ركعت بخواند، نبايد روزه بگيرد، و مسافرى كه نمازش را تمام مى خواند، مثل كسى كه زياد مسافرت مى كند و كثيرالسفر است كه مسافرت براى او امرى سهل و عادى است يا سفر او سفر معصيت است، بايد در سفر روزه بگيرد.

(مسئله 439) اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت كند، بايد روزه خود را تمام كند و صحيح است.

(مسئله 440) اگر روزه دار پيش از ظهر بخواهد به بيشتر از مسافت شرعى مسافرت كند، وقتى به «حدّ ترخّص» برسد؛ يعنى به جايى برسد كه صداى اذان شهر را نشنود و ديوارهاى آنجا را نبيند، بايد از نيّت روزه برگردد و اگر پيش از آن روزه را باطل كند، علاوه بر قضا، بنا بر احتياط واجب، كفّاره هم دارد.

(مسئله 441) مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد، ولى اگر براى فرار از روزه باشد، مكروه است.

(مسئله 442) اگر مسافر، پيش از ظهر به وطنش برسد، يا به جايى برسد كه مى خواهد ده روز در آنجا بماند، چنانچه تا آن وقت، كارى كه روزه را باطل مى كند انجام نداده، بايد آن روز را روزه بگيرد، و اگر انجام داده، روزه آن روز واجب نيست و بعداً بايد قضاى آن را به جا آورد.

(مسئله 443) اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش يا به جايى كه مى خواهد ده روز بماند برسد، نبايد آن روز را روزه بگيرد.

(س 444) روزه روز عاشورا و روز عيد قربان چه حكمى دارد؟

ج ـ روزه روز عيد قربان حرام، ولى روزه گرفتن در روز عاشورا، مكروه است. 24/12/75