يكى ديگر از كارهاى واجب و برنامه هاى سالانه اسلام براى خودسازى انسانها «روزه» است، و روزه آن است كه انسان از «اذان صبح» تا «مغرب» براى اطاعت فرمان خداوند، از برخى كارها كه شرح آنها بيان خواهد شد، بپرهيزد.

نيّت روزه

(مسئله 412) روزه از عبادات است و بايد براى انجام فرمان خداوند به جا آورده شود و اين همان «نيّتِ» روزه است.

(مسئله 413) انسان مى تواند در هرشب از ماه رمضان براى روزه فرداى آن نيّت كند، و بهتر است كه شب اول ماه هم، نيّت روزه همه ماه را بنمايد.

(مسئله 414) لازم نيست انسان، نيّت روزه را از قلب خود بگذراند يا مثلاً بگويد «فردا را روزه مى گيرم»؛ بلكه همين قدر كه بنا دارد براى انجام فرمان خداوند عالم، از اذان صبح تا غروب آفتاب، كارى كه روزه را باطل مى كند، انجام ندهد، كافى است.