(مسئله 402) نمازهاى مستحب[1] بسيار است و اين نوشته مجال آوردن همه آنها را ندارد، امّا برخى از آنها را كه اهمّيت بيشترى دارد مى آوريم:

نماز عيد

(مسئله 403) در دو عيد «فطر» و «قربان» خواندن نماز مخصوص عيد در زمان حضور امام(عليه السلام) واجب است و بايد به جماعت خوانده شود و در زمان ما كه امام(عليه السلام)غايب است، مستحب است و مى توان آن را به جماعت خواند.

وقت نماز عيد

(مسئله 404) وقت نماز عيد، از طلوع آفتاب تا هنگام ظهر است.

(مسئله 405) مستحبّ است، در عيد فطر، بعد از بلند شدن آفتاب، افطار كنند و «زكات فِطره»[2] را هم بدهند، سپس نماز عيد را بخوانند.

چگونگى نماز عيد

(مسئله 406) نماز عيد دو ركعت است، با نُه قنوت و اين گونه خوانده مى شود:

1. در ركعت اول نماز پس از حمد و سوره بايد پنج تكبير گفته شود، و بعد از هر تكبير يك قنوت، و بعد از قنوت پنجم تكبير ديگرى و سپس ركوع و دو سجده؛

2. در ركعت دوم پس از حمد و سوره چهار تكبير گفته مى شود، و بعد از هر تكبير يك قنوت و بعد از قنوت چهارم، تكبير ديگرى و سپس ركوع و دو سجده و تشهّد و سلام؛

3. در قنوتهاى نماز عيد، هر دعا و ذكرى بخوانند، كافى است، ولى بهتر است، اين دعا را به قصد اميد ثواب بخوانند:

«اَللّهمَّ اَهْلَ الْكِبْرِياءِ وَالْعَظَمَةِ وَ اَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَروتِ و اَهْلَ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ اَهْلَ التَّقوى وَ الْمَغْفِرَةِ اَسْألُكَ بِحَقِّ هذَا الْيَومِ الَّذِى جَعَلْتَهُ لِلْمُسلِمينَ عيداً و لِمُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ذُخْراً وَ شَرَفَاً وَ كَرامَةً وَ مَزيداً اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ اَنْ تُدخِلَنِى في كُلِّ خَيْر اَدْخَلْتَ فيهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّد وَ اَنْ تُخْرِجَنِى مِنْ كُلِّ سُوء اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّد صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ اَلّلهُمَّ اِنّى اَسْألُكَ خَيْرَ ما سَألَكَ بهِ عِبادُكَ الصَّالِحُونَ وَ اَعُوذُ بِكَ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُكَ الْمُخْلَصُونَ».

نافله هاى شبانه روزى

نافله هاى شبانه روزى در غير روز جمعه، سى و چهار ركعت است كه از جمله آنها، يازده ركعت نافله شب و دو ركعت نافله صبح و دو ركعت نافله عشا كه بنا بر احتياط واجب بايد نشسته خواند، مى باشد، كه ثواب بسيار دارد.[3]

نماز شب

(مسئله 407) نماز شب يازده ركعت است كه بدين كيفيّت خوانده مى شود:

دو ركعت به نيّت نافله شب؛ دو ركعت به نيّت نافله شب؛ دو ركعت به نيّت نافله شب؛ دو ركعت به نيّت نافله شب؛ دو ركعت به نيّت نافله شَفع؛ يك ركعت به نيّت نافله وَتْر.

وقت نماز شب

(مسئله 408) وقت نماز شب از نصف شب است تا اذان صبح، و بهتر است نزديك اذان صبح خوانده شود.

(مسئله 409) مسافر و كسى كه براى او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، مى تواند آن را در اول شب به جا آورد.

نماز غُفيلَه

(مسئله 410) يكى ديگر از نمازهاى مستحبّى، نماز «غُفيلَه» است كه بين نماز مغرب و عشا خوانده مى شود، و وقت آن بعد از نماز مغرب است تا وقتى كه سرخى طرف مغرب از بين برود.

كيفيّت نماز غفيله

(مسئله 411) نماز غفيله دو ركعت است، كه در ركعت اول، پس از حمد، بايد اين آيه خوانده شود:

«وَذَا النُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادىَ فِى الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحَانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الظَّـالِمِينَ فَاستَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِك نُنْجِى الْمُؤْمِنينَ».

و در ركعت دوم، پس از حمد، اين آيه خوانده مى شود:

«وَ عِنْدَهُ مفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها اِلاّ هُوَ و يَعْلَمُ مَا فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ و مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَة اِلاّ يَعْلَمُهَا وَلاَ حَبَّة فى ظُلُماتِ الاَْرْضِ وَ لاَ رَطْب وَ لاَ يابِس اِلاّ فِى كِتاب مُبين».

و در قنوت آن، اين دعا خوانده مى شود:

«اَللّهُمَّ اِنّى اَسأَلُكَ بِمَفاتِحِ الْغَيْبِ اَلّتِى لا يَعْلَمُهَا اِلاّ اَنْتَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مَحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد ]وَاَنْ تَغْفِرَلى ذُنُوبى[[4] اَللّهُمَّ اَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى وَ الْقادِرُ عَلَى طَلِبَتىِ تَعْلَمُ حاجَتِى فَأسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمّد وَ آلِ مُحَمَّد عَلَيْهِ و عَلَيْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَيْتَهَا لِى».

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. نماز مستحب را «نافِلَه» گويند.

[2]. «زكات فطره» يكى از واجبهاى مالى است كه روز عيد فطر بايد پرداخت شود (به مسئله 445 به بعد مراجعه كنيد).

[3]. براى آشنايى بيشتر با نافله هاى شبانه روزى به «رساله توضيح المسائل»، مسئله 745 مراجعه كنيد.

[4]. به جاى جمله «أن تَغْفِرَلى ذُنُوبِى» مى تواند حاجت ديگرى از خدا بخواهد.