(مسئله 202) لباس نمازگزار بايد اين شرايط را داشته باشد:

1. پاك باشد (نجس نباشد)؛

2. مباح باشد (غصبى نباشد)؛

3. از اجزاى مردار نباشد؛

4. از حيوان حرام گوشت نباشد، مثلاً از پوست پلنگ يا روباه تهيّه نشده باشد؛

5. اگر نمازگزار مرد است لباس او از ابريشم خالص و طلاباف نباشد.

(مسئله 203) علاوه بر لباس، بدن نمازگزار نيز بايد پاك باشد.

(مسئله 204) اگر انسان بداند بدن يا لباسش نجس است، ولى هنگام نماز فراموش كند و با آن نماز بخواند، نمازش باطل است.

(مسئله 205) در موارد زير، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، صحيح است:

1. نداند بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز متوجه شود؛

2. به واسطه زخمى كه در بدن اوست، بدن يا لباسش نجس شده و آب كشيدن يا عوض كردن آن هم دشوار است؛

3. لباس يا بدن نمازگزار به خون نجس شده است ولى مقدار آلودگى كمتر از دِرْهَم ]تقريباً به اندازه يك سكه دو ريالى [است؛[1]

4. ناچار باشد كه با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، مثلاً آب براى آب كشيدن آن ندارد.

(مسئله 206) اگر لباسهاى كوچك نمازگزار، مثل دستكش و جوراب، نجس باشد، و يا دستمال كوچك نجسى در جيب داشته باشد، چنانچه از اجزاى مردار يا حرام گوشت نباشد، اشكال ندارد.

(مسئله 207) پوشيدن عبا و پاكيزه ترين و بهترين و زيباترين لباسها و خوشبوكردن خود و دست كردن انگشتر عقيق در نماز، مستحبّ است.

(مسئله 208) پوشيدن لباس سياه در غير از عزاى امام حسين(عليه السلام) و همچنين غير از عمامه و عبا، چرك، تنگ و لباسى كه نقش صورت دارد و باز بودن دكمه هاى لباس در نماز، مكروه است.

(س 209) خونِ داخل بينى كه بيرون نمى آيد ولى با آينه ديده مى شود، براى نماز اشكال دارد يا خير؟

ج ـ براى نماز ضررى ندارد. 17/4/74

(س 210) طلا و نقره براى مرد به عنوان زينت چگونه است؟ و نماز با آن چه حكمى دارد؟

ج ـ نقره، مانعى ندارد، امّا طلا به عنوان زينت، براى مردها حرام است و نماز با آن نيز باطل است. 24/12/75

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. اين مسئله چند مورد استثنا دارد كه براى آشنايى بيشتر مى توانيد به «رساله توضيح المسائل» مسئله 836 مراجعه كنيد.