(مسئله 39) اگر چيز پاكى به نجسى برخورد كند و يكى از آن دو به گونه اى تر باشد كه رطوبتش به ديگرى برسد، چيز پاك، نجس مى شود.

(مسئله 40) اگر انسان نداند چيز پاكى نجس شده يا نه، پاك است؛ جستجو و وارسى هم لازم نيست، هر چند بتواند نجس بودن يا پاك بودن آن را بفهمد.

(مسئله 41) خوردن و آشاميدن چيز نجس، حرام است.

(س 42) گاهى پس از بول و در حين استبراء، مايع لزجى شبيه به منى از مخرج ادرار خارج مى شود كه فاقد بوى معمول منى است، آيا چنين آبى در حكم منى است؟

ج ـ آنچه كه حين استبراء بيرون مى آيد، محكوم به بول است، امّا بعد از آن نه تنها محكوم به منى نيست، بلكه پاك است و ناقض وضو هم نمى باشد. 27/8/70

(س 43) ترشحى كه در بعضى از توالتها به لباس انسان سرايت مى كند، چه حكمى دارد؟

ج ـ پاك است، مگر آنكه كاملاً يقين پيدا كند كه، عين نجس سرايت كرده است. 4/7/74

(س 44) رطوبتى كه در توالت از زير كفش به جوراب مى رسد و عين نجاست در آن مشهود نيست، نجس است يا خير؟

ج ـ چون نجاست آن رطوبت مشكوك است، محكوم به طهارت مى باشد، لذا منجّس (نجس كننده) نيست و جوراب و كفش نيز محكوم به طهارت است. 12/11/74

(س 45) كندن پوست يا زخم يا دندان و يا امور مشابه آنها، چه حكمى دارد؟ آيا اين گونه پوستها نجس اند؟

ج ـ اگر ضرر فاحش نداشته باشد، حرام نيست و قطعه هاى كوچك و ريز هم نجس نيست، برخلاف قطعه هاى بزرگ كه نجس است. 25/7/74

(س 46) نظر شما در مورد دست دادن و يا لمس بدن مرطوب كافر چيست؟ آيا در اين خصوص بين اهل كتاب و ديگر كفّار فرقى وجود دارد؟ بدن خشك چطور؟

ج ـ كفّار غير معاند مطلقاً پاك هستند؛ و امّا معاند از آنها، با تماس با بدن مرطوبشان ـ اگر رطوبت مسريه باشد ـ بدن انسان نجس مى شود، وگرنه به محض برخورد، نجاست حاصل نمى شود و در اين حكم، فرقى بين اهل كتاب و ديگر كفّار نيست. 13/6/78

(س 47) استعمال ادكلنهايى كه از خارج مى آورند و نمى دانيم كه از چه موادى ساخته شده و چه كسى آنها را ساخته است، چه حكمى دارد؟

ج ـ چون معلوم نيست از چيز نجس ساخته شده و يا با نجس برخورد كرده باشد، محكوم به طهارت است و تحقيق لازم نيست. 8/3/76

(س 48) شخصى كه تمام بدنش خيس است، اگر قسمتى از بدنش با نجاست برخورد كند، آيا تمام بدنش نجس مى شود و بايد آن را آب بكشد، يا اگر فقط محلِ برخورد را آب بكشد كافى است؟

ج ـ تمام بدن نجس نمى شود، لذا صِرف آب كشيدن محلِ برخورد كافى است، مگر اينكه به واسطه رطوبت مسريه به جاهاى ديگر بدن هم سرايت كرده باشد. 8/3/76

(س 49) نظر حضرت عالى در باره وسواس اين است كه فرد وسواسى نبايد به اين حالت خود اعتنا كند، آيا بول و خون براى فرد وسواسى نجس است يا خير؟

ج ـ وسواسى نبايد به يقين خود اعتماد نمايد، و حتّى اگر به خون بودن يا بول بودن يقين پيدا كند، برايش پاك است، مگر آنكه ديگران بگويند كه بول يا خون است. 28/12/72

(س 50) گفتار شخص وسواسى در خصوص پاك يا نجس بودن اشيا (خصوصاً در مورد نجس بودن) چه حكمى دارد؟

ج ـ گفتار شخص وسواسى قابل اعتنا نيست و نبايد به آن ترتيب اثر داده شود. 27/10/74