زيارت امين الله، در نهايت اعتبار است و در تمام كتب مَزارِيَّه و مصابيح نقل شده است و عـلاّمه مجلسى(رحمه الله)آورده كه آن بهترين زيارات است، از جهت متن و سند، و بايد در همه روضات مقدّسه بر خواندن آن اهتمام شود.

كيفيت زيارت امين الله چنان است كه به سندهاى معتبر از جابر از امام محمد باقر(عليه السلام) روايت شده كه امام زين العابدين(عليه السلام) به زيارت اميرالمؤمنين(عليه السلام) آمد و نزد قبر آن حضرت ايستاد و گريست و فرمود:

«اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَمينَ اللهِ فى اَرْضِهِ وَحُجَّتَهُ عَلى عِبادِهِ،***«سلام بر تو اى امانتدار خدا در زمين او و حجتش بر بندگان او،
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يامولايَ، أَشْهَدُ أَنَّكَ جاهَدْتَ فِي اللهِ حَقّ جِهادِهِ،***سلام بر تو اى مولاى من، گواهى دهم كه تو در راه خدا جهاد كردى
وَعَمِلْتَ بِكِتابِهِ، وَاتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِيِّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ،***چنانچه بايد، و رفتار كردى به كتاب خدا (قرآن) و پيروى كردى از سنتهاى پيامبرش(صلى الله عليه وآله)
حَتّى دَعاكَ اللهُ اِلى جِوارِهِ، وَقَبَضَكَ اِلَيْهِ بِاخْتِيارِهِ،***تا اينكه خداوند تو را به جوار خويش دعوت فرمود و به اختيار خودش جانت را قبض نمود
وَأَ لْزَمَ أَعْدائَكَ الْحُجَّةَ مَعَ مالَكَ مِنَ الْحُجَجِ الْبالِغَةِ عَلى***وملزم كرد دشمنانت را به حجت و برهان با حجتهاى رساى ديگرى كه با تو بود بر
جَميعِ خَلْقِهِ، اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسِي مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِكَ،راضِيَةً بِقَضآئِكَ،***تمامى خلق خود، خدايا قرار ده نفس مرا آرام به تقديرت، و خوشنود به قضايت،
مُولَعَةً بِذِكْرِكَ وَدُعائِكَ، مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ أَوْلِيائِكَ،مَحْبُوبَةً فِي أَرْضِكَ***و حريص به ذكر و دعايت، و دوستدار برگزيدگان دوستانت، و محبوب در زمين
وَسَمآئِكَ، صابِرَةً عَلى نُزُولِ بَلائِكَ، مُشْتاقَةً اِلى فَرْحَةِ لِقآئِكَ، ***و آسمانت و شكيبا در مورد نزول بلايت، مشتاق به شاد گشتن ديدارت،
مُتَزَوِّدَةً التَّقْوى لِيَوْمِ جَزآئِكَ، مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ أَوْلِيائِكَ، مُفارِقَةً***توشه گير پرهيزكارى براى روز پاداشت، پيروى كننده روشهاى دوستانت، دورى گزيننده

لاَِخْلاقِ أَعْدائِكَ، مَشْغُولَةً عَنِ الدُّنْيا بِحَمْدِكَ وَثَنآئِكَ».***اخلاق دشمنانت، سرگرم از دنيا به ستايش و ثنايت.»

پس پهلوى روى مبارك خود را بر قبر گذاشت و فرمود:

«اَللّهُمَّ إِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتينَ إِلَيْكَ والِهَةٌ، وَسُبُلَ الرّاغِبينَ إِلَيْكَ***«خدايا براستى دلهاى فروتنان درگاهت بسوى تو حيران است و راههاى مشتاقان به جانب تو
شارِعَةٌ، وَأَعْلامَ الْقاصِدينَ إِلَيْكَ واضِحَةٌ، وَأَفْئِدَةَ الْعارِفينَ مِنْكَ***باز است و نشانه هاى قاصدان كويت آشكار و نمايان است و قلبهاى عارفان از تو

فازِعَةٌ، وَأَصْواتَ الدّاعينَ إِلَيْكَ صاعِدَةٌ، وَأَبْوابَ الاِْجابَةِ لَهُمْ مُفَتَّحَةٌ،***ترسان است و صداهاى خوانندگان بطرف تو صاعد و درهاى اجابت برويشان بازاست
وَدَعْوَةَ مَنْ ناجاكَ مُسْتَجابَةٌ، وَتَوْبَةَ مَنْ اَنابَ اِلَيْكَ مَقْبُولَةٌ، ***و دعاى آنكس كه با تو راز گويد مستجاب است و توبه آنكس كه به درگاه تو بازگردد پذيرفته است
وَعَبْرَةَ مَنْ بَكى مِنْ خَوْفِكَ مَرْحُومَةٌ، وَالاِْعانَةَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِكَ***واشك ديده آنكس كه از خوف تو گريد مورد رحم ومهر است و كمك كاريت براى آنكس كه از تو كمك
مَوْجُودَةٌ، وَالاِْغاثَةَ لِمَنِ اسْتَغاثَ بِكَ مَبْذُولَةٌ، ***خواهد آماده است. وفريادرسى تو براى كسى كه به تو استعانه كند رايگان است.
وَعِداتِكَ لِعِبادِكَ مُنْجَزَةٌ، وَزَلَلَ مَنِ اسْتَقالَكَ مُقالَةٌ،***ووعده هايى كه به بندگانت دادى وفايش حتمى است و لغزش كسى كه از تو پوزش طلبد بخشوده است
وَأَعْمالَ الْعامِلينَ لَدَيْكَ مَحْفُوظَةٌ، وَأَرْزاقَكَ إِلَى الْخَلائِقِ ***و كارهاى آنانكه براى تو كار كنند در نزد تو محفوظ است و روزيهايى كه به آفريدگانت
مِنْ لَدُنْكَ نازِلَةٌ، وَعَوائِدَ الْمَزيدِ إِلَيْهِمْ واصِلَةٌ،وَذُنـُوبَ ***دهى از نزدت ريزان است و بهره هاى بيشترى هم بسويشان مى رسد و گناه آمرزش
الْمُسْتَغْفِرينَ مَغْفُورَةٌ، وَحَوآئِجَ خَلْقِكَ عِنْدَكَ مَقْضِيَّةٌ،***خواهان (از تو) آمرزيده است و حاجتهاى آفريدگانت نزد تو روا شده است
وَجَوائِزَ السّآئِلينَ عِنْدَكَ مُوَفَّرَةٌ، وَعَوائِدَ الْمَزيدِ مُتَواتِرَةٌ،***و جايزه هاى سائلان در پيش تو فراوان است وبهره هاى فزون پياپى است
وَمَوائِدَ الْمُسْتَطْعِمينَ مُعَدَّةٌ، وَمَناهِلَ الظِّماءِ مُتْرَعَةٌ،***وخوانهاى احسان تو براى طعام خواهان آماده است و حوضهاى آب براى تشنگان لبريز است.
اَللّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعائِي، وَاقْبَلْ ثَنائِي، وَاجْمَعْ بَيْنِي وَبَيْنَ أَوْلِيائِي،***خدايا پس دعايم را مستجاب كن، و بپذير مدح و ثنايم را، و گردآور ميان من ودوستانم
بِحَقِّ مُحَمَّد وَعَلِيّ وَفاطِمَةَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ،إِنَّكَ وَلِيُّ ***به حق محمّد و على و فاطمه و حسن و حسين كه براستى تويى صاحب
نَعْمائِي وَمُنْتَهى مُنايَ وَغايَةُ رَجائِي فِي مُنْقَلَبِي وَمَثْوايَ».***نعمتهايم و منتهاى آرزويم و سر حد نهايى اميدم و بازگشتگاه و اقامتگاهم.»

و در كامل الزِّيارات، بعد از اين زيارت، اين فقرات نيز آمده است:

«اَنْتَ اِلهى وَسَيِّدى وَمَوْلاىَ، اِغْفِرْ لاَِوْلِيآئِنا، وَكُفَّ عَنّا اَعْدآئَنا،***«تو خداى منى و آقا و مولاى منى بيامرز دوستان مرا و دفع كن از ما دشمنان مارا،

وَاشْغَلْهُمْ عَنْ اَذانا، وَاَظْهِرْ كَلِمَةَ الْحَقِّ، وَاجْعَلْهَا الْعُلْيا،***و بازدار شان از آزار ما و پديدار نما سخن حق را و قرارده او را برتر و والا،

وَاَدْحِضْ كَلِمَةَ الْباطِلِ وَاجْعَلْهَا السُّفْلى، اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَىءْ قَديرٌ».***و از ميان ببروزيرپا قرارده سخن باطل را و بگردانش پائين تر، زيرا تو بر هرچيز توانايى.»

حضرت امام محمّد باقر(عليه السلام) فرمود: هر كس از شيعيان ما اين زيارت و دعا را نزد قبر حضرت على(عليه السلام) يا نزد قبر يكى از ائمه(عليهم السلام)بخواند، البته حق تعالى اين زيارت و دعاى او را در نامه اى از نور بالا مى برد و مهر حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) را بر آن مى زند، و چنين محفوظ مى ماند تا به قائم آل محمد(عج) تسليم نمايند، پس صاحبش را به بشارت و تحيّت و كرامت استقبال مى نمايد، ان شاءالله تعالى.