زيارت امام محمّد باقر(عليه السلام)[1]

«الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْباقِرُ بِعِلْمِ اللّهِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْفاحِصُ***«سلام بر تو اى شكافنده علم الهى، سلام بر تو اى تحقيق كننده
عَنْ دِينِ اللّهِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُبَيِّنُ لِحُكمِ اللّهِ، الَسَّـلامُ***دين الهى، سلام بر تو اى تبيين كننده حكم خدا، سلام بر
عَلَيْكَ أَيُّهَا القائِمُ بِقِسْطِ اللّهِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النّاصِحُ لِعِبادِ اللّهِ،***تو اى قائم به قسط و عدل الهى، سلام بر تو اى پند دهنده بندگان خدا،
الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الدّاعِي إلَى اللّهِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا***سلام بر تو اى فراخوان مردم بسوى خدا، سلام بر تو اى
الدَّلِيلُ عَلَى اللّهِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الحَبْلُ الَمَتِينُ، الَسَّـلامُ***راهنماى به سوى خدا، سلام بر تو اى ريسمان (واسطه) استوار، سلام
عَلَيْكَ أَيُّهَا الْفَضْلُ المُبِينُ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النُّورُ السّاطِعُ،***بر تو اى فضيلت آشكارا، سلام بر تو اى نور درخشان ،

الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْبَدْرُ الْــلاّمِعُ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الحَقُّ***سلام بر تو اى ماه تابان، سلام بر تو اى حق
الاَبَلَجُ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا السِّراجُ الاَسْرَجُ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا***روشن، سلام بر تو اى چراغ فروزان، سلام بر تو اى
النَّجْمُ الاَزْهَرُ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الكَوْكَبُ الاَبْهَرُ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ***ستاره تابناك، سلام بر تو اى اختر نورافشان، سلام بر تو
أَيُّهَا المُنَزَّهُ عَنِ المُعْضَلاتِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا المَعْصُومُ مِنَ***اى منزّه از درماندگى، سلام بر تو اى مصون از
الزَّلاّتِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الزَّكِيُّ فِي الْحَسَبِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا***لغزش ها، سلام بر تو اى پاكيزه حَسَب، سلام بر تو اى
الرَّفِيعُ فِي النَّسَبِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا القَصْرُ الَمَشِيدُ، الَسَّـلامُ***اى والا نَسَب، سلام بر تو اى كاخ فرازمند، سلام
عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ أَجْمَعِينَ، أَشْهَدُ يا مَوْلاي أَنَّكَ قَدْ***بر تو اى حجت الهى بر همه خلق، گواهى مى دهم اى مولايم كه تو
صَدَعْتَ بِالْحَقِّ صَدْعاً، وبَقَرْتَ العِلْمَ بَقْراً، ونَثَرْتَهُ نَثْراً، ***حق را به خوبى آشكار ساختى و علم را به حقيقت شكافتى و آن را منتشر ساختى
لَمْ تَاْخُذْكَ فِي اللّهِ لَوْمَةُ لائِم، وَكُنْتَ لِدِينِ اللّهِ مُكاتِماً،***و در راه خدا از سرزنش سرزنشگران نهراسيدى و اسرار دين الهى را پنهان داشتى
وَقَضيْتَ ماكانَ عَلَيْكَ، وَأَخْرَجْتَ أَوْلِياءَكَ مِنْ وَلايَةِ غَيْرِ اللّهِ اِلى***و وظيفه ات را به انجام رساندى، و دوستانت را از ولايت غير خدا به
وِلايةِ اللّهِ، وَأَمَرْتَ بِطاعَةِ اللّهِ، وَنَهَيْتَ عَنْ مَعْصِيَةِ اللّهِ، حَتّى قَبَضَكَ***ولايت خدا سوق دادى، و به اطاعت الهى دستور و از معصيتش نهى نمودى تا آنگاه كه
اللّهُ إِلى رِضْوانِهِ، وَذَهَبَ بِكَ إِلى دارِ كَرامَتِهِ، وَإِلى مَسَاكِنِ أَصْفِيائِهِ،***خداوند ترا به سوى روضه رضوان و سراى كرامت و جايگاه برگزيدگان
وَمُـجاوَرَةِ أَوْلِيائِهِ، الَسَّـلامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ».***و جوار اوليائش برد، سلام و رحمت و بركات الهى بر تو.»

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. مختصرى از زندگانى امام باقر(عليه السلام)

امام باقر(عليه السلام) پنجمين امام شيعه، در سال 58 هجرى به دنيا آمد و تا سال 94 هجرى در كنار پدرش در مدينه زندگى مى كرد. پس از رحلت پدر، رهبرى شيعه را در دست گرفت. آن امام همواره سرگرم حفظ عقايد دينى از تحريف شد و كوشيد تا با تربيت شاگردان فراوان، معارف اصيل اسلام را از تحريف امويان حفظ كند. امام باقر را به دليل علم و دانش فراوانش باقرالعلوم، يعنى شكافنده علوم لقب دادند. جابر انصارى از آخرين صحابه برجاى مانده، سلام رسول خدا(صلى الله عليه وآله) را به او رساند و امام را بوسيد. امام در اوج نزاع هايى كه ميان عالمان مدينه برسر مسائل اعتقادى و احكام فقهى درگرفته بود، خطوط روشن را در فقه و تفسير و سيره نبوى تبيين كرد كه تكيه گاه شيعيان در مذهب اصيل شيعه است. امام باقر(عليه السلام) در سال 114 يا 117 هجرى به تحريك هشام بن عبدالملك به شهادت رسيد و در كنار پدرش حضرت سجّاد(عليه السلام)در بقيع مدفون شد.