چون خواستى اين بزرگواران را زيارت كنى، آنچه در آداب زيارت ذكر شد (از غسل، طهارت، پوشيدن جامه هاى پاك و پاكيزه، استعمال بوى خوش و اذن دخول و امثال آن) اينجا نيز به جاى آور، و در اذن دخول بگو:

«يا مَوالِىَّ يا اَبْناءَ رَسوُلِ اللهِ، عَبْدُكُمْ وَابْنُ اَمَتِكُمُ الذَّليلُ***«اى آقايان من اى فرزندان رسول خدا، بنده شما و كنيز زاده خوار

بَيْنَ اَيْديكُمْ، وَالْمُضْعَِفُ فى عُلُوِّ قَدْرِكُمْ، وَالْمُعْتَرِفُ بِحَقِّكُمْ،***و ناتوان در مقابل علو و مرتبه شما، و معترف به حق شما،

جاءَكُمْ مُسْتَجيراً بِكُمْ، قاصِداً اِلى حَرَمِكُمْ، مُتَقَرِّباً اِلى مَقامِكُمْ،***آمده ام نزد شما در حال پناهندگى به قصد حرم مقدس شما، و نزديكى به مقام شامخ شما،

مُتَوَسِّلاً اِلَى اللهِ تَعالى بِكُمْ، ءَاَدْخُلُ يا مَوالِيَّ، ءَاَدْخُلُ ***متوسل بسوى خداى تعالى به وسيله شما، آيا داخل شوم اى مولايم، آيا داخل شوم

يا اَوْلِيآءَ اللهِ، ءَاَدْخُلُ يا مَلائِكَةَ اللهِ الْمُحْدِقينَ بِهذَا ***اى دوستان خدا، آيا در آيم اى فرشتگان خدا كه در گرد و اطراف اين

الْحَرَمِ، الْمُقيمينَ بِهذَا الْمَشْهَدِ.» ***حرميد و مقيم اين زيارتگاه.»

و بعد از خضوع و رقّت قلب داخل شو و پاى راست را مقدّم بدار و بگو:

«اَللهُ اَكْبَرُ كَبيراً، وَالْحَمْدُ للهِِ كَثيراً، وَ سُبْحانَ اللهِ بُكْرَةً***«خدا بزرگتر است به بزرگى كامل و ستايش خاص خداست بسيار منزه است خدا در بامداد

وَ اَصيلاً، وَالْحَمْدُ للهِِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ، الْماجِدِ الاَْحَدِ، الْمُتَفَضِّلِ***وپسين وستايش خاص خدا است كه يگانه و بى نياز و شوكتمند و يكتا وفزونبخش

الْمَنّانِ، الْمُتَطَوِّلِ الْحَنّانِ، الَّذى مَنَّ بِطَوْلِهِ،***و نعمت ده و احسان بخش ومهرورز است خدائى كه منت نهاد بوسيله احسان خود
وَسَهَّلَ زِيارَةَ سادَتي بِإِحْسانِهِ، وَلَمْ يَجْعَلْني عَنْ زِيارَتِهِمْ***و آسان كرد برايم زيارت سرورانم را به احسان خود و مرا از زيارتشان

مَمْنُوعاً،بَلْ تَطَوَّلَ وَ مَنَحَ». ***بى بهره نساخت بلكه به من لطف و تفضل فرمود.»

سپس نزديك قبور مقدّس ايشان برو، و پشت به قبله و رو به قبر ايشان كن، و بگو:

«اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ أَئِمَّةَ الْهُدى، اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ البِرِّ والتَّقْوى،***«سلام بر شما پيشوايان هدايت سلام بر شما شايستگان نيكى و پرهيزكارى

اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الْحُجَجُ على أَهْلِ الدُّنْيا، اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا ***سلام بر شما اى حجتها بر اهل دنيا سلام بر شما اى
الْقُوّامُونَ فِي الْبَرِيَّةِ بِالْقِسْطِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الصَّفْوَةِ،***قيام كنندگان به عدل در ميان مردم سلام بر شما اى شايستگان برگزيدگى

اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا آلَ رَسوُلِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ النَّجْوى،***سلام بر شما اى آل رسول خدا، سلام بر شما اى اهل راز،
اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ العُرْوَةُ الوُثقى، أَشْهَدُ أَنَّكُمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ وَ نَصَحْتُمْ ***سلام بر شما اى ريسمان ودستاويز محكم حق، گواهى دهم كه شما بخوبى تبليغ و خير خواهى كرديد
وصَبَرْتُمْ فى ذاتِ اللهِ، وَكُذِّبْتُمْوَأُسْيَ إِلَيْكُمْ فَغَفَرْتُمْ،***و در مورد خدا شكيبائى كرديد با اينكه شما را تكذيب كرده و با شما بد كردند آنها را بخشيديد
وَأَشْهَدُ أَنَّكُمُ الاَْئِمَّةُ الرّاشِدُونَ الْمُهْتَدُونَ، وَأَنَّ طاعَتَكُمْ***و گواهى دهم كه شمائيد امامان راهبر راه يافته و همانا اطاعت شما
مَفْرُوضَةٌ، وَأَنَّ قَوْلَكُمُ الصِّدْقُ، وَأَنَّكُمْ دَعَوْتُمْ فَلَمْ تُجابُوا،***واجب است و گفتارتان راست است و براستى شما مردم را به خدا دعوت كرديدولى اجابت نكردند
وَأَمَرْتُمْ فَلَمْ تُطـاعُوا، وَ أَنَّكُمْ دَعائِمُ الدّينِ وَأَرْكانُ الاَْرْضِ،***و دستور داديد ولى اطاعت نكردند و همانا شمائيد پايه هاى دين وركنهاى زمين و همواره
لَمْ تَزالُوا بِعَيْنِ اللهِ، يَنْسَخُكُمْ مِنْ أَصْلابِ كُلِّ مُطَهَّر، وَيَنْقُلُكُمْ مِنْ***در زير نظر خدا بوديد كه بر مى داشت شما را از صلبهاى هر شخص پاك ومنتقلتان مى ساخت
أَرْحامِ الْمُطَهَّراتِ، لَمْ تُدَنِّسْكُمُ الْجاهِلِيَّةُ الْجَهْلاءُ،وَلَمْ تَشْرَكْ ***به رحمهاى پاكيزه، آلوده نكرد شما را اوضاع جاهليت غرق در نادانى و تأثير نكرد
فيكُمْ فِتَنُ الاَْهْواءِ، طِبْتُمْ وَطابَ مَنْبَتُكُمْ، مَنَّ بِكُمْ عَلَيْنا دَيّانُ***در شما فتنه هاى هوس آلود پاك بوديد و پاك بود ريشه شما منت نهادبوسيله شما برماجزاده
الدّينِ، فَجَعَلَكُمْ فِي بُيُوت اَذِنَ اللهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ،***روز جزاپس شما را در خانواده هايى قرار داد كه به عظمت و فرازمندى آنها وپرآوازه شدن نامتان وَ جَعَلَ صَلَوتَنا عَلَيْكُمْ رَحْمَةً لَنا وَكَفّارَةً لِذُنُوبِنا، ***فرمان داد دورد فرستادن مارا برشما رحمتى براى ما و كفاره اى براى گناهانمان چونكه خدا شما را
اِذِ اخْتارَكُمُ اللهُ لَنا، وَ طَيَّبَ خَلْقَنا بِما مَنَّ عَلَيْنا مِنْ وِلايَتِكُمْ،*** را براى ما انتخاب فرمود وپاك كرد خلقت ما را بوسيله آنچه منت گذارد برما از ولايت شما
وَكُنّا عِنْدَهُ مُسَمّينَ بِعِلْمِكُمْ، مُعْتَرِفينَ بِتَصْديقِنا إِيّاكُمْ، ***و ما پيش خدا از نامبردگان به دانش شما و اعتراف كنندگان به تصديقمان نسبت به شما بوديم
وَ هذا مَقامُ مَنْ أَسْرَفَ وَ أَخْطَأَ وَاسْتَكانَ وَأَقَرَّ بِما جَنى،***و اين جايگاه كسى است كه زياده روى و خطا كرده و مستمند شده و به جنايت خود اقرار داشته

وَرَجى بِمَقامِهِ الْخَلاصَ، وَأَنْ يَسْتَنْقِذَهُ بِكُمْ مُسْتَنْقِذُ الْهَلْكى***واميد دارد بدين جايگاه خلاصى خود را ونجات دهدش خداوند بوسيله شما نجات دادن هلاك
مِنَ الرَّدى، فَكُونُوا لِي شُفَعاءَ، فَقَدْ وَفَدْتُ إِلَيْكُمْ إِذْ رَغِبَ ***شدگان از نابودى پس شما شفيعان من باشيد كه من به شما وارد شدم در آنگاه كه
عَنْكُمْ أَهْلُ الدُّنْيا، وَاتَّخَذُوا آياتِ اللهِ هُزُواً، وَاسْتَكْبَرُوا عَنْها، يا مَنْ***دورى كردند از شما مردم دنيا و آيات خدا را مسخره گرفتند و تكبر ورزيدند از آنها اى
هُوَ قآئِمٌ لا يَسْهُو، وَ دآئِمٌ لا يَلْهُو، وَمُحيطٌ بِكُلِّ شَيْء، ***پابرجايى كه سهو ندارد و پاينده اى كه سرگرم نشود و به هر چيز احاطه دارد

لَكَ الْمَنُّ بِما وَفَّقْتَني، وَعَرَّفْتَنِي بِما اَقَمْتَني عَلَيْهِ،إِذْ***تو را است منت بدانچه مرابدان موفق داشتى و شناساندى مرا بدانچه مرابدان برپا داشتى در
صَدَّ عَنْهُ عِبادُكَ وَ جَهِلُوا مَعْرِفَتَهُ، وَاسْتَخَفُّوا بِحَقِّهِ،***صورتى كه بندگانت از آن روگرداندند و از شناختنش نادان بودند و حقش را سبك شمردند
وَ مالُوا إِلى سِواهُ، فَكانَتِ الْمِنَّةُ مِنْكَ عَلَيَّ مَعَ أَقْوام خَصَصْتَهُمْ بِما***وبه غير آن منحرف شدند پس منت دارى بر من با مردمى كه مخصوصشان داشتى بدانچه مرا بدان
خَصَصْتَني بِهِ، فَلَكَ الْحَمْدُ إِذْ كُنْتُ عِنْدَكَ فِي مَقامِي هذا مَذْكُوراً ***مخصوص كردى پس تو را است ستايش چونكه من در پيش تو در اين مقام ياد شده
مَكْتُوباً، فَلا تَحْرِمْني ما رَجَوْتُ،وَ لا تُخَيِّبْنِي فيـما دَعَوْتُ، ***و نام برد شده بودم پس محرومم مكن از آنچه اميدوارم و نوميدم مساز در آنچه تورا خواندم
فِي مَقامِي هذا بِحُرْمَةِ مُحَمَّد وَ آلِهِ الطّاهِرينَ». ***در اين مقام به حرمت محمد و آل طاهرينش.»

پس دعا كن از براى خود به هر چه خواهى.

شيخ طوسى(رحمه الله) در تهذيب فرموده: بعد از آن هشت ركعت نماز زيارت به جا آور، يعنى از براى هر امامى دو ركعت.

به تصريح اكثر بزرگان بهترين زيارت براى ائمّه بقيع همان زيارت جامعه كبيره است كه در آخر همين كتاب آورده ايم.