(مسئله 345 )گرفتن ناخن يا قسمتى از آن در حال احرام جايز نيست، خواه از دست باشد يا از پا، با قيچى بگيرد يا با ناخنگير يا چاقو، بلكه بنا بر احتياط واجب با سوهان آن را نسايد و با دندان نيز آن را جدا نكند؛ مگر اينكه باقى ماندن ناخن موجب اذيت و ضرر باشد پس در اين صورت جايز است آن را جدا كند و كفاره آن را بدهد.

(مسئله 346 )اگر محرم انگشت زيادى يا دست زيادى داشته باشد، بنا بر احتياط جايز نيست ناخن آن را بگيرد، اگر چه جواز آن بعيد نيست.

(مسئله 347 )گرفتن ناخن توسط مُحرم از غير مُحرم جايز است، و همچنين مُحرم مى تواند ناخن مُحرم ديگر را به قصد تقصير بگيرد.

(مسئله 348 )اگر يك ناخن از دست يا پا بگيرد، يك مدّ طعام بايد كفّاره بدهد، و براى هر ناخن دست و يا ناخن پا تا به ده نرسيده، بايد براى هر ناخن يك مدّ طعام بدهد، و اگر همه ده ناخن دستها را بگيرد يك گوسفند كفاره آن است، و همچنين اگر همه ده ناخن پاها را بگيرد. ولى اگر تمام ناخنِ دستها و پاها را در يك مجلس بگيرد، تنها يك گوسفند كفّاره آن است.

(مسئله 349 )اگر ناخن دستها را تماماً در يك مجلس يا چند مجلس بگيرد و در محلّ ديگر يا چند محلّ ديگر ناخن پاها را بگيرد، دو گوسفند كفّاره آن است.

(مسئله 350 )اگر ناخن تمام دستها را بگيرد و ناخن پاها را تا كمتر از ده ناخن بگيرد، يك گوسفند براى همه آنها كافى است (همان گونه كه شهيد ثانى(قدس سره) در مسالك[1] فرموده است) و همچنين است اگر ناخن پاها را تماماً بگيرد و ناخن دستها را تا كمتر از ده انگشت بگيرد.

(مسئله 351 )اگر تمام ناخن دستها را گرفت و كفّاره آن را داد و بعد در همان مجلس ناخن پاها را تماماً گرفت، بايد يك گوسفند ديگر كفّاره بدهد.

(مسئله 352 )اگر كسى كمتر از ده ناخن داشت و تمام آنها را گرفت، براى هر يك، يك مدّ طعام بايد بدهد، و احتياط مستحب آن است كه يك گوسفند ذبح كند.

(مسئله 353 )اگر از روى فراموشى يا ندانستن مسئله در حال احرام ناخنهاى خود را بگيرد، كفّاره واجب نيست.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. مسالك الأفهام 2: 484.