(س 2829) شخصى است كه اگر نماز را ايستاده بخواند، در حال ركوع و سجود از قبله منحرف مى شود، ولى اگر نشسته بخواند، منحرف نمى شود. كدام يك مقدم است؟

ج ـ غير از ركوع و سجود، بقيّه اعمال را در حال قيام و آن دو را در حال نشسته انجام دهد، چون قدرت بر انجام آن دو را در حال قيام (به خاطر عدم تمكّن از شرط صحّت كه استقبال است) ندارد، و اين مورد مانند كسى است كه قدرت بر ركوع و سجود قائماً ندارد، ولى قدرت بر قيام در بقيّه اعمال نماز را دارد.

(س 2830) آيا مادر در حين نماز مى تواند طفل شير خوارش را در بغل بگيرد؟

ج ـ اشكالى ندارد، مى تواند او را بغل كند تا آرام شود؛ ليكن نبايد از حالت نمازگزار خارج شود.

(س 2831) آيا هميشه كراهت در عبادت، به معناى «اقل ثواباً» است يا معناى ديگرى هم دارد؟

ج ـ اگر عبادت داراى بدل است (مثلاً خواندن نماز در حمام)، در اين گونه موارد، به معناى اقل ثواباً است، امّا اگر بدون بدل است (مانند روزه روز عاشورا يا قرائت قرآن در حال حيض)، به معناى رجحان ترك است، و اينكه عنوان ارجحى مانند عدم تشبّه به بنى اميه، بر ترك آن مثلاً منطبق است، و به جا نياوردن بهتر از انجام آن است.

(س 2832) كسى كه به حسب قرائن و اخبار منجّمين، يقين دارد كه امشب مثلاً تمام قرص ماه مى گيرد، آيا واجب است بيدار بماند تا نماز آيات قضا نشود يا مى تواند بخوابد؟

ج ـ نبايد بخوابد، و همچنين است حكم ساير واجبات موقته؛ ليكن اگر خوابيد ظاهراً معصيت ننموده است.

(س 2833) نظر حضرتعالى در مسئله طلوع فجر در ليالى مقمره (شبهاى مهتابى) چيست؟ آيا طلوع فجر در اين شبها با شبهاى ديگر تفاوت دارد؟

ج ـ تفاوت ندارد.

(س 2834) نماز و روزه قضاى پدر و مادر كه بر پسر بزرگ واجب است، آيا منظور موقع فوت پدر است يا اولين پسر متولد شده؟

ج ـ ملاك ولد اكبر، موقع فوت پدر است.