(مسئله 2634 ) اگر حيوانِ حلال گوشت وحشى را با اسلحه شكار كنند، با پنج شرط حلال است:

1. اسلحه شكار، مثل كارد و شمشير برنده باشد يا مثل نيزه و تير، تيز باشد كه به واسطه تيز بودن، بدن حيوان را پاره كند، و اگر به وسيله دام يا چوب و سنگ و مانند اينها حيوانى را شكار كنند، خوردن آن حرام است، و اگر حيوانى را با تفنگ شكار كنند، چنانچه گلوله در بدن حيوان فرو رود و آن را پاره كند، حلال است؛

2. كسى كه حيوانى را شكار مى كند ـ چه مرد باشد چه زن ـ بايد كافر معاند نباشد و يا با اهل بيت پيامبر(صلى الله عليه وآله)، اظهار دشمنى نكند، يعنى ناصبى نباشد، بچه هم اگر مميّز باشد، يعنى خوب و بد را بفهمد، مى تواند حيوان را شكار كند و آن حيوان حلال است؛

3. اسلحه را براى شكار كردن حيوان به كار برد و اگر مثلا جايى را نشان كند و اتّفاقاً حيوانى را بكشد، خوردن آن حرام است؛

4. در وقت به كار بردن اسلحه، نام خدا را ببرد و چنانچه عمداً نام خدا را نبرد، شكار حلال نمى شود؛ ولى اگر فراموش كند، اشكال ندارد؛

5. وقتى به حيوان برسد كه مرده باشد يا اگر زنده است، به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد و چنانچه به اندازه سر بريدن وقت باشد و سر حيوان را نبُرد تا بميرد، حرام است.

(مسئله 2635 ) اگر دو نفر حيوانى را شكار كنند و يكى از آن دو نام خدا را ببرد، و ديگرى عمداً نام خدا را نبرد، آن حيوان حلال نيست.

(مسئله 2636 ) اگر بعد از آنكه حيوانى را تير زدند مثلا در آب بيفتد و انسان بداند كه حيوان به واسطه تير و افتادن در آب جان داده، و يا شك كند كه فقط در اثر تير بوده يا نه، حلال نيست.

(مسئله 2637 ) اگر با سگ غصبى يا اسلحه غصبى حيوانى را شكار كند، شكار حلال است و مال خود اوست؛ ولى گذشته از اينكه گناه كرده، بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بپردازد.

(مسئله 2638 ) اگر حيوانى را شكار كنند يا سر ببرند و بچه زنده اى از آن بيرون آيد، چنانچه آن بچه را به دستورى كه در شرع معيّن شده، سر ببرند، حلال وگرنه حرام است.

(مسئله 2639 ) اگر حيوانى را شكار كنند يا سر ببرند و بچه مرده اى از شكمش بيرون آورند، چنانچه خلقت آن بچه كامل باشد و مو يا پشم در بدنش روييده باشد، پاك و حلال است.