(مسئله 2449 ) عقد موقّت اگرچه بدون قصد لذت بردن هم باشد، صحيح است.

(مسئله 2450 ) شوهر در نزديكى كردن با متعه هم حكم دايم را دارد.

(مسئله 2451 ) زنى كه صيغه مى شود، اگر در ضمن عقد شرط كند كه شوهر با او نزديكى نكند، عقد و شرط او صحيح است و شوهر فقط مى تواند لذتهاى ديگرى از او ببرد، ولى اگر بعداً به نزديكى راضى شود، شوهر مى تواند با او نزديكى نمايد.

(مسئله 2452 ) زنى كه صيغه شده ـ اگرچه حامله شود ـ حقّ مخارج از شوهر ندارد؛ همچنين حقّ همخوابگى ندارد و از يكديگر ارث نمى برند.

(مسئله 2453 ) زنى كه صيغه شده اگر نداند كه حقّ مخارج از شوهر و همخوابگى ندارد، عقد او صحيح است و براى آنكه نمى دانسته، حقّى به شوهر پيدا نمى كند.

(مسئله 2454 ) زنى كه صيغه شده، مى تواند بدون اجازه شوهر از خانه بيرون برود، ولى اگر به واسطه بيرون رفتن، حقّ شوهر از بين مى رود، بيرون رفتن او حرام است.

(مسئله 2455 ) پدر و جدّ پدرى نمى توانند براى مَحرم شدن، يك يا دو ساعت يا بيشتر زنى را به عقد پسر نابالغ خود درآورند؛ همچنين نمى توانند دختر نابالغ خود را براى محرم شدن، به عقد كسى درآورند، گرچه مدتى را كه دختر در آن مدت به حدّ استمتاع برسد، داخل در عقد نمايند.

(مسئله 2456 ) اگر مرد مدت صيغه را ببخشد، چنانچه با او نزديكى كرده، بايد تمام چيزى را كه قرار گذاشته به او بپردازد و اگر نزديكى نكرده، بايد نصف آن را پرداخت كند.

(مسئله 2457 ) مرد مى تواند زنى را كه صيغه او بوده و هنوز عده اش تمام نشده به عقد دايم خود درآورد.