(مسئله 1358 ) اگر پدر يا مادر نماز و روزه خود را به جا نياورده باشد، چنانچه از روى نافرمانى ترك نكرده، بر پسر بزرگتر واجب است كه بعد از مرگش به جا آورد، يا براى او اجير بگيرد؛ و نيز روزه اى را كه در سفر نگرفته، اگرچه نمى توانسته قضا كند، احتياط واجب آن است كه پسر بزرگتر قضا نمايد، يا براى او اجير بگيرد.

(مسئله 1359 ) اگر پسر بزرگتر شك دارد كه پدر يا مادرش نماز و روزه قضا داشته يا نه، چيزى بر او واجب نيست.

(مسئله 1360 ) اگر پسر بزرگتر بداند كه پدر يا مادرش نماز قضا داشته و شك كند كه به جا آورده يا نه، بنا بر احتياط واجب بايد قضا نمايد.

(مسئله 1361 ) اگر معلوم نباشد كه پسر بزرگتر كدام است، قضاى نماز و روزه پدر يا مادر بر هيچ كدام از پسرها واجب نيست؛ ولى احتياط مستحب آن است كه نماز و روزه او را بين خودشان قسمت كنند يا براى انجام آن، قرعه بزنند.

(مسئله 1362 ) اگر ميّت وصيّت كرده باشد كه براى نماز و روزه او اجير بگيرند، بعد از آنكه اجير گرفتند، بر پسر بزرگتر چيزى واجب نيست.

(مسئله 1363 ) اگر پسر بزرگتر بخواهد نماز پدر يا مادرش را بخواند، بايد به تكليف خود عمل كند، مثلاً نماز را ايستاده بخواند.

(مسئله 1364 ) كسى كه خودش نماز و روزه قضا دارد، اگر نماز و روزه پدر يا مادر هم بر او واجب شود، هر كدام را اول به جا آورد صحيح است.

(مسئله 1365 ) اگر پسر بزرگتر موقع مرگ پدر يا مادر، نابالغ يا ديوانه باشد وقتى كه بالغ شد يا عاقل گرديد، بايد نماز و روزه پدر و مادر را قضا نمايد؛ و چنانچه پيش از بالغ شدن يا عاقل شدن بميرد، بر پسر دوم چيزى واجب نيست.

(مسئله 1366 ) اگر پسر بزرگتر پيش از آنكه نماز و روزه پدر يا مادرش را قضا كند بميرد، بر پسر دوم چيزى واجب نيست.