(مسئله 1225 ) سجده و تشهّدى را كه انسان فراموش كرده و بعد از نماز، قضاى آن را به جا مى آورد، بايد تمام شرايط نماز، مانند پاك بودن بدن و لباس و رو به قبله بودن و شرطهاى ديگر را داشته باشد.

(مسئله 1226 ) اگر كسى سجده يا تشهّد را چند دفعه فراموش كند، مثلا يك سجده از ركعت اول و يك سجده از ركعت دوم را فراموش نمايد، بايد بعد از نماز، قضاى هر دو را با سجده هاى سهوى كه براى آنها لازم است، به جا آورد و لازم نيست معيّن كند كه قضاى كدام يك آنهاست.

(مسئله 1227 ) اگر نمازگزار يك سجده و تشهّد را فراموش كند، احتياط واجب آن است كه هر كدام را اول فراموش كرده، اول قضا نمايد، و اگر نداند كدام اول فراموش شده، بايد احتياطاً يك سجده و تشهّد و بعد يك سجده ديگر به جا آورد، يا يك تشهّد و يك سجده و بعد يك تشهّد ديگر به جا آورد، تا يقين كند سجده و تشهّد را به ترتيبى كه فراموش كرده، قضا نموده است.

(مسئله 1228 ) اگر انسان به خيال اينكه اول سجده را فراموش كرده، اول قضاى آن را به جا آورد و بعد از خواندن تشهّد يادش بيايد كه اول تشهّد را فراموش كرده، احتياط واجب آن است كه دوباره سجده را قضا نمايد، و نيز اگر به خيال اينكه اول تشهّد را فراموش كرده، اول قضاى آن را به جا آورد، و بعد از سجده يادش بيايد كه اول سجده را فراموش كرده، بنا بر احتياط واجب بايد دوباره تشهّد را بخواند.

(مسئله 1229 ) اگر نمازگزار بين سلام نماز و قضاى سجده يا تشهّد، كارى كند كه اگر عمداً يا سهواً در نماز اتفاق بيفتد، نماز باطل مى شود ـ مثلا پشت به قبله نمايد ـ بايد قضاى سجده يا تشهّد را به جا آورد و نمازش صحيح است.

(مسئله 1230 ) اگر انسان بعد از سلام نماز يادش بيايد كه يك سجده از ركعت آخر را فراموش كرده، در صورتى كه قبل از انجام كارى كه نماز را باطل مى كند يادش بيايد آن سجده را به نيت اداء انجام دهد و بعد از آن تشهد و سلام را بخواند و بعد دو سجده سهو به جا آورد، و اگر بعد از انجام كارى كه نماز را باطل مى كند يادش بيايد. بايد قضاى سجده اى را كه فراموش كرده به جا آورد و بعد از آن بنا بر احتياط مستحب دو سجده سهو به جا آورد، و اگر تشهّد ركعت آخر را فراموش كرده باشد و قبل از انجام كارى كه نماز را باطل مى كند يادش بيايد، بايد تشهد را به نيت اداء بخواند و بعد سلام دهد و اگر بعد از انجام كارى كه نماز را باطل مى كند يادش بيايد، بايد قضاى تشهّد را به جا آورد و بعد از آن در هر دو صورت دو سجده سهو به جا آورد.

(مسئله 1231 ) اگر كسى بين سلام نماز و قضاى سجده يا تشهّد، كارى كند كه براى آن سجده سهو واجب مى شود، مثل آنكه سهواً حرف بزند، بايد سجده يا تشهّد را قضاكند و سجده سهو لازم نيست.

(مسئله 1232 ) اگر انسان نداند كه سجده را فراموش كرده يا تشهّد را، بايد هر دو را احتياطاً قضا نمايد و هر كدام را اول به جا آورد اشكال ندارد، و بايد يك سجده سهو نيز به جا آورد.

(مسئله 1233 ) اگر كسى شك دارد كه سجده يا تشهّد را فراموش كرده يا نه، واجب نيست قضا نمايد.

(مسئله 1234 ) اگر انسان بداند سجده يا تشهّد را فراموش كرده و شك كند كه پيش از ركوعِ ركعت بعد به جا آورده يا نه، احتياط مستحب آن است كه آن را قضا نمايد و سجده سهو لازم نيست.

(مسئله 1235 ) كسى كه بايد سجده يا تشهّد را قضا نمايد، اگر براى كار ديگرى هم سجده سهو بر او واجب شود، بايد بعد از نماز، سجده يا تشهّد را قضا نمايد، بعد سجده سهو را به جا آورد.

(مسئله 1236 ) اگر انسان شك دارد كه بعد از نماز، قضاى سجده يا تشهّد فراموش شده را به جا آورده يا نه، چنانچه وقت نماز نگذشته، بايد سجده يا تشهّد را قضا نمايد، و اگر وقت نماز گذشته، بنا بر احتياط مستحب سجده يا تشهّد را قضا نمايد.