(مسئله 1139 )شكهايى كه نماز را باطل مى كنند، از اين قراراند:

1. شك در شماره ركعتهاى نماز دو ركعتى، مثل نماز صبح و نماز مسافر؛ ولى شك در شماره ركعتهاى نماز مستحبّ دو ركعتى و بعضى از نمازهاى احتياط، نماز را باطل نمى كند؛

2. شك در شماره ركعتهاى نماز سه ركعتى؛

3. اگر در نماز چهار ركعتى شك كند كه يك ركعت خوانده يا بيشتر؛

4. اگر در نماز چهار ركعتى پيش از تمام شدن سجده دوم، شك كند كه دو ركعت خوانده يا بيشتر؛[1]

5. شك بين دو و پنج يا دو و بيشتر از پنج ركعت؛

6. شك بين سه و شش يا سه و بيشتر از شش ركعت؛

7. شك در ركعتهاى نماز كه نداند چند ركعت خوانده است؛

8. شك بين چهار و شش يا چهار و بيشتر از شش ركعت، چه پيش از تمام شدن سجده دوم باشد يا بعد از آن؛ ولى اگر بعد از سجده دوم، شك بين چهار و شش يا چهار و بيشتر از شش ركعت براى او پيش آيد، احتياط مستحب آن است كه بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند، و بعد از نماز دو سجده سهو به جا آورد و نماز را هم دوباره بخواند.

(مسئله 1140 )اگر يكى از شكهاى باطل كننده براى انسان پيش آيد، نمى تواند نماز را به هم بزند؛ ولى اگر به قدرى فكر كند كه شك پا برجا شود، به هم زدن نماز، مانعى ندارد.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. براى تفصيل اين قسم از شك، به مسئله 1173 مراجعه كنيد.