(مسئله 578 ) نماز خواندن بر ميّت مسلمان، اگرچه بچه باشد، واجب است؛ ولى بايد پدر و مادر آن بچه يا يكى از آنان، مسلمان باشند و شش سال بچه تمام شده باشد.

(مسئله 579 ) نماز ميّت بايد بعد از غسل و حنوط و كفن كردن او خوانده شود، و اگر پيش از اينها يا در بين اينها بخوانند، اگرچه از روى فراموشى يا ندانستن مسئله باشد، كافى نيست.

(مسئله 580 ) كسى كه مى خواهد نماز ميّت بخواند، لازم نيست با وضو يا غسل يا تيمّم باشد و بدن و لباسش، پاك باشد، و اگر لباس او غصبى هم باشد، اشكال ندارد؛ اگرچه احتياط مستحب آن است كه تمام چيزهايى را كه در نمازهاى ديگر لازم است، رعايت كند.

(مسئله 581 ) كسى كه به ميّت نماز مى خواند، بايد رو به قبله باشد؛ همچنين واجب است ميّت را مقابل او به پشت بخوابانند، به طورى كه سر او به طرف راست نمازگزار و پاى او به طرف چپ نمازگزار باشد.

(مسئله 582 ) مكان نمازگزار بايد از جاى ميّت پست تر يا بلندتر نباشد، ولى پستى و بلندى مختصر اشكال ندارد.

(مسئله 583 ) نمازگزار بايد از ميّت دور نباشد، ولى كسى كه نماز ميّت را به جماعت مى خواند، اگر از ميّت دور باشد، چنانچه صفها به يكديگر متصل باشد، اشكال ندارد.

(مسئله 584 ) نمازگزار بايد مقابل ميّت بايستد، ولى اگر نماز به جماعت خوانده شود و صف جماعت از دو طرف ميّت بگذرد، نماز كسانى كه مقابل ميّت نيستند، اشكال ندارد.

(مسئله 585 ) بين ميّت و نمازگزار، بايد پرده و ديوار يا چيزى مانند اينها نباشد، ولى اگر ميّت در تابوت و مانند آن باشد، اشكال ندارد.

(مسئله 586 ) در وقت خواندن نماز، بايد عورت ميّت پوشيده باشد واگر كفن كردن او ممكن نيست، بايد عورتش را اگرچه با تخته و آجر و مانند اينها بپوشانند.

(مسئله 587 ) كسى كه مى خواهد بر ميّت نماز بخواند بايد ايستاده و با قصد قربت نماز را بخواند، و در موقع نيّت، ميّت را معيّن كند، مثلاً نيّت كند نماز مى خوانم بر اين ميّت قربةً الى الله.

(مسئله 588 ) اگر كسى نباشد كه بتواند نماز ميّت را ايستاده بخواند، مى توان نشسته بر او نماز خواند.

(مسئله 589 ) اگر ميّت وصيّت كرده باشد كه شخص معيّنى بر او نماز بخواند، احتياط مستحب آن است كه آن شخص از ولىّ ميّت اجازه بگيرد، و ولىّ هم بنا بر احتياط مستحب، به او اجازه بدهد.

(مسئله 590 ) مكروه است بر ميّت چند مرتبه نماز بخوانند؛ ولى اگر ميّت اهل علم و تقوا باشد، مكروه نيست.

(مسئله 591 ) اگر ميّت را عمداً يا از روى فراموشى يا به جهت عذرى بدون نماز دفن كنند، يا بعد از دفن معلوم شود، نمازى كه بر او خوانده شده، باطل بوده است، تا وقتى جسد او از هم نپاشيده، واجب است با شرطهايى كه براى نماز ميّت گفته شد، به قبرش نماز بخوانند.